گزارشگر محترم ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
موضوع: درخواست اعتراض فوری به اذیت و آزار و بازداشت های مادران پارک لاله با اتهام های واهی
در ادامه روند سرکوب و نقض آشکار حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، موج جدیدی از اذیت و آزار، پرونده سازی، احضار و بازجویی، بازداشت و به اجرا در آوردن احکام فعالان سیاسی – مدنی؛ خانواده های جان باختگان و زندانیان سیاسی؛ و به ویژه مادران پارک لاله(مادران عزادار) را شاهدیم.
ما با سه خواسته لغو مجارات اعدام؛ آزادی زندانیان سیاسی- عقیدتی؛ محاکمه و مجازات عادلانه و علنی آمران و عاملان کشتارهای صورت گرفته در جمهوری اسلامی، پیگیرانه برای جلوگیری از هر گونه خشونت و دادخواهی و برقراری عدالت تلاش می کنیم. ما و خانواده های کشته شدگان و مجروحان و زندانیان سیاسی برای پیگیری خواسته های انسانی و به حق خود بارها و بارها به طور مستقیم و غیر مستقیم با روش تهدید و تطمیع، مورد اذیت و آزار مکرر قرار گرفته ایم.
از این روی ما اعلام می داریم که حمایت از سه خواسته مادران پارک لاله نه تنها جرم تلقی نمی شود، بلکه افراد یا سازمان هایی که انسان ها را با اتهام های واهی و غیر قانونی مورد اذیت و آزار قرار می دهند، مرتکب جرم شده اند و ادامه این رویه، مصداق کامل بی عدالتی در کشورمان ایران است.
آقای احمد شهید!
افرادی که تا به حال تحت این پرونده بازداشت و محاکمه و محکوم شده اند، به نام های زیر می باشند: ژیلا کرم زاده مکوندی، لیلا سیف اللهی، فاطمه رستگاری نسب، الهام احسنی، اکرم نقابی(مادر سعید زینالی- ربوده شده از 23 تیر 1378 با وضعیت نامعلوم) به همراه دخترش الناز زینالی، ژیلا مهدویان(مادر حسام ترمسی- زندانی پس از انتخابات سال 88 که به شکل نامعلومی پس از آزادی مجروح و بیمار شد) به همراه دخترش مریم نجفی، پروانه مداح راد، ام البنین ابراهیمی، منصوره بهکیش(خواهر پنج جان باخته دهه شصت)، حکیمه شکری، ندا مستقیمی، مهدی رمضانی(پدر رامین رمضانی کشته شده سال 88) و سیدمحمد ابراهیمی. غیر از افراد نام برده شده، افراد دیگری نیز بدین عنوان چندین بار به صورت گروهی و فردی از یک تا چند روز بازداشت و هم چنین بارها به صورت حضوری یا تلفنی تهدید یا احضار و بازجویی شده اند.
این در حالی است که برخی از نامبردگان فوق در طول مدت بازداشت موقت شان حتی تا چند ماه به صورت انفرادی حبس و مورد بازجویی های مکرر و چندین ساعته قرار گرفته و از حقوق اولیه یک زندانی مثل حق تماس تلفنی با خانواده، دسترسی به وکیل، حق ملاقات و غیرو نیز محروم بوده اند.
از این میان ژیلا کرم زاده مکوندی از ششم دی 1390 و سیدمحمد ابراهیمی از22 آذر 1389، در زندان اوین در بازداشت هستند. ژیلا کرم زاده به چهار سال حبس، دو سال تعزیری و دو سال تعلیقی و محمد ابراهیمی به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده اند.
سه نفر دیگر به نام های حکیمه شکری، ندا مستقیمی و مهدی رمضانی، هر کدام به سه سال حبس تعزیری محکوم شده اند. از این سه نفر حکیمه شکری دوشنبه اول آبان 1391 خود را جهت اجرای حکم به زندان اوین معرفی کرد و بلافاصله بازداشت شد و هر لحظه احتمال دستگیری آن دو نفر دیگر نیز وجود دارد.
منصوره بهکیش نیز به چهار سال حبس، شش ماه تعزیری و سه سال و نیم تعلیقی محکوم و پیش از آن نیز از کار برکنار و پاسپورت اش از اسفند 88 در فرودگاه ضبط شده است و هر لحظه خطر دستگیری وی نیز جهت اجرای حکم وجود دارد.
ما به عنوان افرادی که به دنبال دادخواهی و برقراری عدالت قضایی در کشورمان ایران هستیم، از شما که به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران انتخاب شده اید، می خواهیم که هر چه سریع تر به نقض آشکار حقوق بشر در ایران اعتراض کنید و هم چنین از جمهوی اسلامی بخواهید که این احکام غیرقانونی را هر چه زودتر لغو و پیگرد و اذیت و آزار افراد نامبرده و دیگر افراد متهم در این پرونده را متوقف کند.
ما هم چنین از مردم شریف و آزاده ایران و جهان می خواهیم که با امضای هر چه بیشتر این نامه، با ما همراه و هم صدا شوند و به این پرونده سازی های واهی اعتراض گسترده نمایند.
شایان ذکر است این نامه با تعدادی امضای محفوظ اولیه برای آقای احمد شهید و رونوشت آن برای آقای بان کی مون؛ خانم ناوانتم پیلای و آقای دکتر لاهیجی ارسال شده است.
مادران پارک لاله ایران ششم آبان ماه 1391
Honorable Dr. Ahmed Shaheed,
The esteemed United Nations’ Special Rapporteur For Human Rights in Iran
Request: Protesting against the harassment, abuse, and detention of Mothers of Laleh Park on baseless grounds.
Suppression and overt violation of human rights in the Islamic Republic of Iran continues. We are witnessing a new wave of harassments, abuse, false accusations, subpoenas, interrogations, detentions, and implementations of court orders against political and civic activists, the families of those killed, political prisoners, and, particularly, Mothers of Laleh Park.
To prevent violence in any form, and to seek and establish justice, Mothers of Laleh Park diligently pursue the following three demands: Abolishment of capital punishment, Releasing the political -idealogical prisoners and Public and fair trial and punishment of instigators and perpetrators of the crimes and murders committed in the Islamic Republic of Iran.
As family members of those killed, injured, and those in political prisons, we have been repeatedly subjected to harassment and persecutions directly or indirectly, through threats, or bribery, for wanting to pursue our human rights. Therefore, we wish to declare that our support of these demands does not constitute a crime, rather, those individuals and organizations that use frivolous and unlawful accusations to persecute and harass others commit crime; such ongoing actions are clear and unequivocal manifestation of injustice in our country, Iran.
Mr. Ahmed Shaheed!
As of now, the following individuals have been detained, tried, put on trial, and convicted under this very case: Jila Karamzadeh Makvandi, Leila Seyfollahi, Fatemeh Rastegar Nasab, Elham Ahsani, Akram Neghabi and her daughter Elnaz Zeinali (Akram’s son, Saeed Zinali, was kidnapped from his house on July 14, 1999 and, so far, his family does not know if he is dead or alive.) Jila Mahdavian and her daughter Maryam Najafi (Jila is the mother of Hesam Tarmasi; Hesam was arrested two months following the election of 2009. He spent a year in prison and two months after being released, unknown individuals attacked and injured him by knife, and, since that time, he has been afflicted with a dangerous liver disease.) Parvaneh Maddah Raad, Omolbanin Ebrahimi, Mansoureh Behkish, Hakimeh Shokri, Neda Mostaghimi, Mehdi Ramezani, and Seyed Mohammad Ebrahimi.
Some of the above mentioned individuals spent their temporary detention time in solitary confinements. They were subjected to repeated interrogations during multiple hours, and were deprived of their basic right of a prisoner, like the right to call the family, access to an attorney etc.
Of the above-mentioned individuals, Jila Karamzadeh Makvandi has been in Evin prison since December 27, 2011, and Seyed Mohammad Ebrahimi has been a prisoner of Evin prison since December 13, 2010. Jila has been sentenced to four years of prison terms, two years of actual and two years of suspended prison, and Mohammad has been sentenced to five years of actual prison.
Three other persons, named Hakimeh Shokri, Neda Mostaghimi, and Mehdi Ramezani (the father of Ramin Ramezani who was killed in 2009) have each been sentenced to three years of actual prison terms in the court of appeals. Of the three, Hakimeh Shokri introduced herself to the Evin prison on monday, 22th of October 2012 to run the prison sentence, and she was immediately arrested. Two other individuals are in danger of being arrested every second in accordance with the court rulings. Another individual, Mansoureh Behkish (a family member of those killed during the 1980’s) has been sentenced to four years of prison, six months of actual and three and a half years of suspended prison time. Prior to this, she was fired from her job and her passport has been confiscated in the airport since December of 2010. Here, too, there is imminent danger of her arrest in observance of the court order.
You are appointed as The United Nations Special Rapporteur on Human Rights in Iran. Therefore, as seekers of judicial fairness and justice in our country, Iran, we are asking you to voice your objections to the overt violations of human rights in Iran and to ask the Islamic Republic to immediately drop these unlawful charges and sentences and to stop the harassment of the above mentioned individuals and other defendants in this case.
