نامه سر گشاده
به رئیس هیئت نمایندگی پارلمان اروپا در
ارتباط با ایران
عالی‌جناب،
آقای لواندوسکی، رئیس هیئت نمایندگی
پارلمان اروپا در ارتباط با ایران،
شما در شرایطی
به کشور ما سفر می کنید و به ملاقات مسئولان
جمهوری اسلامی ایران می روید که دیکتاتوری
و سایه حکومت نظامی پنهانی برسر مردم کشور
ما همچنان گسترده است. بی
تردید در هفته های اخیر شما خبر وقایع
ایران که جسته و گریخته در رسانه های
اروپائی درج شده است را شنیده‌اید که
مردم ایران در بیش از ۱۰۰ شهر کوچک و بزرگ
خیزشی جدی برای تغییر وضعیت موجود را آغاز
کردند.
مردم ایران سال
هاست که در اعتراض به فقر و فساد و بیکاری
و سلب آزادی و تبعیض های فاحش جنسیتی،
طبقاتی و قومی و برای کسب ابتدائی ترین
آزادی های فردی و اجتماعی مبارزه می‌کنند،
زیرا حکومت اسلامی از حدود ۴۰ سال پیش تا
کنون تمام این آزادی‌ها را از جامعه سلب
نموده و بی‌عدالتی در کشور ما بیداد می
کند.
جمهوری اسلامی
در برابر اعتراض های اخیر مردمی مانند
گذشته و به شیوه همیشگی، با برچسب زدن به
عنوان "اغتشاش
گر و عوامل دشمن" وحشیانه
به تظاهرکنندگان در خیابان حمله نموده و
دهها نفر را به قتل رسانده است و هزاران
نفر را دستگیر و زندانی و مورد آزار و
شکنجه قرار داده است و ۲۵ نفر را در زندان
و در زیر شکنجه به قتل رساند و به دروغ
اعلام نمود که آنان خودکشی کرده اند.
عالی‌جناب،
ما نهادهای حقوق
بشری ایرانی و امضا کنندگان این نامه
بدرستی می دانیم که شما در چهارچوب روابط
دیپلماتیک دولت ها به کشور ما سفر می کنید
و حکومتگران جمهوری اسلامی مایل نیستند
سخنی در مورد نقض حقوق بشر در ایران
بشنوند.اما
همانطوری که می دانید، مفادِ اعلامیه
حقوق بشر و قوانین بین المللی جهان شمول
هستند و رعایت آن ها برای تمام دولت ها و
کشورهای عضو سازمان ملل متحد الزام آور
می باشد. جمهوری
اسلامی حدود ۴۰ سال است که از ایران زندان
بزرگی ساخته و به هر جنایتی علیه مردم دست
می زند، بدون اینکه به مردم و سازمان ملل
پاسخگو باشد. آقای
احمد شهید از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ و پس از آن
خانم عاصمه جهانگیر دو گزارشگر ویژه
سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر
در ایران بوده‌اند و هیچ کدام تاکنون
اجازه ورود به این زندان بزرگ را پیدا
نکرده اند، پیش از احمد شهید، موریس
کاپیتورن، رینالدو گالیندوپل و آندریاس
آگوییلار این مسئولیت را به عهده داشته‌اند.
در تظاهرات
اخیر، حداقل ۲۲ نفر از مردم توسط نیروهای
امنیتی در خیابان کشته شده‌اند و حدود
پنج هزار نفر بازداشت گردیده اند که بیش
از ۴۹۰ نفر آن‌ها هنوز در زندان هستند و
بسیاری از آن‌هایی که موقت با وثیقه آزاد
شده اند، بعد به دادگاه احضار خواهند شد.
پلیس تهران
خبر داده است که ۲۹ نفر نیز در اعتراض به
حجاب اجباری و به دلیل برداشتن روسری در
مکان هایِ عمومی بازداشت شده اند، در
حالیکه شواهد حاکی از دستگیری تعداد
بیشتری بوده است. البته
سال هاست که فعالانِ سیاسی و اجتماعی از
کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان،
روزنامه نگاران، وکلا در زندان های رژیم
اسیر هستند و در میان آن ها می توان از رضا
شهابی، ابراهیم مددی، نرگس محمدی، اسماعیل
عبدی، داوود رضوی و … نام برد.
برخی از آن
ها همواره به اشکال مختلف در زیر شکنجه
بوده و هستند.
بسیاری از این
زندانیان سیاسی برای مقابله با ستمگری
های حکومتگران به اعتراض و اعتصاب غذا
روی آورده اند. در
میان این زندانیان سیاسی، سهیل عربی، آرش
صادقی، گلرخ ایریایی و آتنا دائمی، در
اعتصاب هستند و بابک جیداری از دستگيرشده
گان اخير درزندان مركزى تبريز که در بند
ویژه و در انفرادی است با لبان دوخته در
اعتصاب غذا بسر می برد. در
زندان گوهر دشت؛ زندانیان سیاسی از داشتن
وسایل گرمایشی مثل پتو، بخاری محروم اند
و در شرایط بسیار دشواری به سر می برند.
جان تعدادی
از این زندانیان به دلیل اعتصاب غذاهای
قبلی به شدت در معرض خطر قرار دارد.
در هفته های
اخیر بسیاری از فعالین مدنی نیز بازداشت
شده اند که در میان آن ها می توان از نیما
صفار، روزبه گیلاسیان، الهه سروش‌نیا،
شیما بابایی، سعید اقبالی، داریوش زند،
محمود معصومی، بهنام موسیوند، نادر
افشاری، سعید صیفی و داریوش زند نام برد.
منصوره بهکیش
نیز، یکی از زنانِ آزاده و منتقد به رژیم
استبدادی جمهوری اسلامی ایران است که شش
تن از اعضای خانواده اش را در دهه ۶۰ اعدام
کرده‌اند و به خاطرِ دادخواهی و پیگیریِ
چرایی و چگونگی اعدام زندانیان سیاسی در
دهه ۶۰ و به ویژه تابستان۶۷، در دو پرونده
اتهامی، در مجموع به یازده سال و نیم زندان
محکوم شده است. وی
به سبب فعالیت های دادخواهانه خود، در
همدلی و همراهی با سایر خانواده های
دادخواه که خواهان پاسخگویی مسئولان برای
روشن شدن حقیقت در مورد این اعدام ها و
دادرسی عادلانه این زندانیان و محاکمه و
مجازات عاملان و آمرانِ این کشتار بوده
اند، از سوی مسئولان امنیتی و قضایی بارها
احضار، بازداشت، بازجویی و ممنوع الخروج
شده و هم‌اکنون با اتهام های"تبلیغ
علیه نظام و "اجتماع
و تبانی علیه امنیت کشور"
به چنین حکم
سنگینی محکوم شده است، در حالی که، حق
دادخواهی حق طبیعی هر انسانی است.
هم اکنون فشار
امنیتی بر فعالانِ کارگری، دانشجویی،
زنان و خانواده‌های دادخواه افزایش یافته
و بسیاری از آن ها برای مدت های مدید
بازداشت شده و تحت شکنجه قرار دارند.
ما در شبکه
همبستگی برای حقوق بشر در ایران به عنوان
بخشی از جنبش دادخواهی مردم ایران با
کنشگرانِ اجتماعیِ به اسارت درآمده احساس
همدردی می کنیم. ما
دادخواهی را وظیفه انسانی و حق طبیعی
همگان می دانیم و هم صدا با زندانیان
دربند، خواهان علنی بودن محاکمه با حضور
وکیل و رسانه های همگانی برای همه زندانیان
سیاسی هستیم.
ما امضاء کنندگان
این نامه از شما که مسئول کمیسیون حقوق
بشر هستید، می‌خواهیم که چشم بر نقض
حقوق بشر در ایران نبندید و ما را برای
تحقق خواسته‌های مان حمایت کنید:
۱-
لغو قانون
مجازات اعدام
۲-
لغو فوری
احکام اعدام برای همه زندانیان سیاسی-
عقیدتی و
از جمله:دکتر
احمدرضا جلالی, رامین
حسین پناهی و هدایت عبداله پور.
۳ -
آزادی فوری
و بدون قید و شرط تمامی زندانیان عقیدتی
و سیاسی
۴-
لغو احکام
زندان برای همه دادخواهان، فعالان مدنی،
سیاسی و عقیدتی از جمله، منصوره بهکیش
۵ -
آزادی زنان
و دختران ايرانى معترض به حجاب اجباری و
پایان دادن به بازداشت معترضان
۶ -
پایان دادن
به برخوردهای امنیتی با معترضان و برخورداری
مردم از حقوق پایه‌ای دموکراتیک از جمله:
آزادی تجمع،
تشکل،اعتصاب و آزادیِ اندیشه و بیان
۷ -
گزارشگر
ویژه سازمان ملل، بتواند آزادانه برای
بررسی نقض حقوق بشر به ایران برود
۸ -
وکلای مستقل
بتوانند در دادگاه های جرایم سیاسی و
امنیتی فعالانه و آزادانه حضور یابند و
از متهمان دفاع نمایند
۹ -
هیات پارلمان
اروپا با خانواده های زندانیان سیاسی،
مدافعانِ حقوق بشر و فعالان در جنبش های
کارگری، دانشجوئی، زنان، بیکاران و اقوام
ملاقات نمایند
۱۰-
هیات پارلمان
اروپا با نمایندگان مجلس که اخیرا از
زندان اوین بازدید نموده اند، ملاقات
نمایند.
۱۱-
محاكمه و
مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت های
صورت گرفته دولتی در جمهوری اسلامی ایران
از بدو تاسیس تا به امروز در دادگاه های
عادلانه و علنی.
با احترام
شبکه همبستگی
برای حقوق بشر در ایران
فوریه ۲۰۱۸
رونوشت به:
همه نمایندگان
هیئت نمایندگان پارلمان اروپا در امور
ایران و اروپا،
رئیس پارلمان
اروپا
خانم موگرینی،
وزیر امور خارجه اروپا
سازمان عقو
بین الملل
فدراسیون
بین‌المللی حقوق بشر
امضاء:
۱ -
انجمن زنان
ايرانى - مونترال
۲ -
انجمن تئاتر
ایران و آلمان ـ کلن
۳ -
انجمن
همبستگی ایرانیان - تگزاس
۴ -
انجمن
جمهوریخواهان ایران -
پاریس
۵ -
انجمن حقوق
بشر و دموکراسی برای ایران -
هامبورگ
۶ -
بنیاد
اسماعیل خویی
۷ -
مادران پارک
لاله ایران
۸ -
حامیان
مادران پارک لاله - دورتموند
۹ -
حامیان
مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۰-
حامیان
مادران پارک لاله - لندن
۱۱-
حامیان
مادران پارک لاله - فرزنو
۱۲-
شبکه همبستگی
ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۳-
فدراسیون
اروپرس
۱۴-
کانون
مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۵-
کمیته مستقل
ضد سرکوب شهروندان ایرانی -
پاریس
۱۶-
کمیته دفاع
از حقوق بشر در ایران -
شیکاگو
۱۷-
كمپين دفاع
از زندانيان سياسي و مدني
۱۸-
مادران صلح
مونترال
۱۹-
نهاد «همه
حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۰-
همبستگی
برای حقوق بشر در ایران -
کلگری
۲۱-
همبستگى
جمهورى خواهان ايران (هجا)
- مونترال
۲۲-
همبستگى
جمهورى خواهان ايران (هجا)
- نیویورک
۲۳-
همبستگى
جمهورى خواهان ايران (هجا)
- لوس آنجلس
۲۴-
همبستگى
جمهورى خواهان ايران (هجا)
- ونکوور
۲۵-
صداي موج
آزادی لندن
