زندانیان و جانباختگان فراموش نخواهند شد

زندانیان و جانباختگان فراموش نخواهند شد

برگردان فارسی مقاله اقای بهمن نیرومند: برلین-Taz-29.09.2015

جنبش دادخواهی مادران ایرانی علیه دستگیری, شکنجه و اعدام فرزندانشان در این ماه شش ساله شد. این حرکت بدنبال دستگیریهای دسته جمعی در اعتراض به انتخابات تقلبی سال 2009 که منجر به انتخاب دوباره محمود احمدی نژاد برای پست ریاست جمهوری شد شکل گرفت.
اعتراضات جنبش سبز توسط بسیج و پاسداران به شکل وحشیانه‌ای سرکوب شد. هزاران نفر از تظاهرکنندگان دستگیر شده و تحت شکنجه هایی مستند به اعترافات ساختگی وادار شدند. تعدادی از انان زیر شکنجه جان باختند, تعدادی توسط دادگاهها انقلاب به تحمل زندانهای بلند مدت محکوم کشتند. صدها نفر هنوز در زندانهای جمهوری اسلامی بسر میبرند. رهبران جنبش امیرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد و مهدی کروبی از چهار سال پیش در حبس خانگی بسر میبرند.
صدها تن از مادران در اعتراض به این اقدام خودسرانه رژیم در پارک لاله تهران گرد هم امدند و در بیانیه ای اعلام کردند: " ما خواهان رسیدگی و جوابگویی دولتمردان به چگونگی و چرایی دستگیری, شکنجه و اعدام فرزندانمان هستیم." و" ایا این حرکت وحشیانه بسیج و پاسداران و دستگاه قضایی با قانون اساسی و قوانین جمهوری اسلامی هماهنگی دارد ؟ چرا از اجرای مراسم عزاداری پدران و مادران برای عزیزان ازدست رفته شان جلوگیری میشود ؟"
مادران عزادار تصمیم گرفتند هر هفته در روز شنبه در پارک لاله گرد هم ایند. مادران داغدیده شهرهای دیگر ایران و همچنین اسیب دیدگان اعدامهای دسته جمعی سال 1367 به این جنبش پیوستند. در سال 1367 شمسی همزمان با پایان گیری جنگ هشت ساله ایران و عراق ,به دستور ایت اله خمینی رهبر انقلاب, هزاران زندانی سیاسی در مدتی کوتاه تر از چند روز اعدام شده و در گورهای دسته جمعی مخفیانه به خاک سپرده شدند. گورستان مخفی این جانباختگان که در محله خاوران تهران جنب گورستان بهائیان است سالها بعد از ان کشف شد.

حمایت وسیع از خواسته های مادران در خارج از کشور
این جنبش که نام" مادران پارک لاله" را برگزید ترس و وحشت رژیم را از تبدیل ان به یک حرکت سیاسی بر انگیخت. گردهمایی انها در پارک لاله سرکوب و ممنوع شد. مادران از پای ننشسته به اعتراض خود ادامه دادند. جمعی از انان در این رابطه دستگیر و با احکام دو تا سه ساله روانه زندان شدند
مادران پارک لاله بعد از ممنوع شدن حرکتشان از فرصتها و امکانات دیگری از جمله برگزاری مراسم عزاداری عزیزانشان به مبارزات خود ادامه دادند. انها خواهان ازادی تمام زندانیان سیاسی, لغو مجازات اعدام و محاکمه امران و عاملان اعدامهای خودسرانه در جمهوری اسلامی هستند.

همزمان در خارج از ایران همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله در کشورهای اروپایی و امریکا شکل گرفت. همصدا با انها حامیانشان نیز با هدف افشاگری نقض حقوق بشر در ایران و پشتیبانی از خواستهای برحقشان اکسیون های هفته ای خود را بر گزار می کنند.
"ما به هیچ گروه سیاسی وابسته نیستیم" به نقل از مینا یکی از بنیانگذار ان حامیان مادران پارک لاله در هامبورگ. او همچنین میگوید: "از هر گونه حمایت و پشتیبانی خواسته هایمان استقبال می کنیم.