بعد
از اعتراف به جنایت، محل گورهاى دسته جمعى
را
به خانواده ها نشان بدهید
چندی
پیش، مصادف با سالگرد کشتار هولناک دستجمعی
زندانیان سیاسی تابستان سال ۶۷،
اقدام شجاعانه و تحسین برانگیز چند تن از
شهروندان در داخل کشور، برای نخستین بار
برخی از عاملان این کشتار را مجبور به
شکستن سکوت ساخت.
از
جمله مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری دولت
روحانی و برخی دیگر به فاجعه هولناک کشتار
زندانیان و به جنایات خود اعتراف نمودند.
اکنون
باید قاتلان را وادار کرد تا تاریخ و محل
گورهای فردی یا دستجمعی کشته ها در سراسر
ایران را به خانواده های آنان بگویند.
هنوز
با گذشت بیش از ۳۷
سال از عمر رژیم جمهوری اسلامی ایران،
آمار دقیقی از اعدام شدگان و محل دفن آنان
در دست نیست.
هزاران
خانواده ایرانی نمی دانند که عزیزانشان
چگونه و در چه تاریخی به قتل رسیده اند و
در کجا دفن هستند؟ عاملان و آمران جنایت
که
این روزها در صدد توجیه اعدام های چهار
دهه گذشته، بویژه کشتار ۶۷
می باشند، از نشان دادن گور هزاران قربانی
و بیگناه سر باز می زنند و وحشت دارند.
متاسفانه
هنوز اطلاعات ما از زوایای تاریک کشتار
و اعدام دگراندیشان و مخالفان جمهوری
اسلامی که از بدو تآسیس این حکومت تا به
امروز بطور پیوسته ادامه دارد، بسیار
اندک است.
پیگیری
در امر دادخواهی، افشای موارد نقض حقوق
بشر و پرده برداری از چگونگی جنایات رژیم
جمهوری اسلامی ایران از فردای انقلاب تا
به امروز، وظیفه ای حقوق بشری است که می
تواند جامعه استبداد زده ایران را در گذار
به سوی دمکراسی هدایت نماید.
علیرغم
اعتراضات سازمان ملل، مجامع بین المللی
حقوق بشری، شخصیت های علمی، سیاسی و فرهنگی
صلح دوست و مدافع حقوق بشر در کشورهای
مختلف و نهادهای مدافع حقوق بشر ایرانی
در داخل و خارج از کشور، نسبت به استمرار
نقض حقوق بشر در ایران، رژیم جمهوری اسلامی
ایران همچنان به روند نقض حقوق بشر در
ایران و صدور احکام مرگ و شکنجه و زندان
های طولانی مدت ادامه می دهد.
ما
تداوم افشاگری ها و پیگیری در امر دادخواهی
را وظیفه انسانی خود دانسته، از تمامی
کسانی که در این مسیر گام برمی دارند،
بویژه کسانی که درداخل کشور با خطر زندان
و آزار و اذیت مآموران امنیتی مواجه اند،
حمایت می نمائیم.
جنبش
دادخواهی ایرانیان، جنبشی است که می تواند
در فردای آزادی ایران، راه فرار و توجیه
گری را بر آمران و عاملان جنایت علیه بشریت
ببندد و آنان را در مقابل قضات دادگاه های
مردمی برای رسیدگی به جنایاتی که مرتکب
شده اند، قرار دهد.
ما
نهادهای امضا کننده این بیانیه از تمامی
هموطنانی که به مناسبت موقعیت شغلی و
اجتماعی خود در سال های گذشته، حتی به بخش
کوچکی از اطلاعات مربوط به اعدام ها و
کشتار ۶۷
دسترسی یافته اند، درخواست می کنیم که
اطلاعات و اسناد و مداراک مربوطه را برای
ثبت در تاریخ و جلوگیری از تکرار چنین
جنایاتی و همچنین تکمیل پرونده جنائی
آمران و عاملان اعدام ها و کشتارهائی که
دستگاه قضائی و بیدادگاه های رژیم جمهوری
اسلامی ایران در طی ۳۷
سال گذشته مرتکب شده اند، در اختیار مجامع
بین المللی و نهادهای ایرانی مدافع حقوق
بشر قرار دهند تا درآینده ای نه چندان دور
همه آمران و عاملان این جنایات
در
یک دادگاه صالح قضائی به محاکمه کشیده
شوند.
شبکه
همبستگی برای حقوق بشر درایران
۲۲
سپتامبر ۲۰۱۶
رونوشت
به زبان انگلیسی:
- آقای بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد
- سازمان عفو بین‌الملل
- خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران
- فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر
امضای
نهادها:
۱
-
انجمن
زنان ايرانى -
مونترال
۲
-
انجمن
تئاتر ایران و المان ـ کلن
۳
-
انجمن
همبستگی ایرانیان -
دالاس
۴
-
انجمن
مجازی همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق
بشر در ایران -کلگری
۵
-
انجمن
جمهوریخواهان ایران -
پاریس
۶
-
انجمن
حقوق بشر و دموکراسی برای ایران -
هامبورگ
۷
-
بنیاد
اسماعیل خویی
۸
-
جامعه
دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران -
سوئد
۹
-
مادران
پارک لاله ایران
۱۰-
حامیان
مادران پارک لاله -
دورتموند
۱۱-
حامیان
مادران پارک لاله -
هامبورگ
۱۲-
حامیان
مادران پارک لاله -
لندن
۱۳-
حامیان
مادران پارک لاله -
فرزنو
۱۴-
شبکه
همبستگی ملی فرزنو -
کالیفرنیا
۱۵-
فدراسیون
اروپرس
۱۶-
فعالان
«همه
حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۱۷-
کمیته
مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی -
پاریس
۱۸-
کمیته
دفاع از حقوق بشر در ایران -
شیکاگو
۱۹-
كمپين
دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۲۰-
مادران
صلح مونترال
۲۱-
همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران -
مونترال
۲۲-
همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران -
نیویورک
۲۳-
همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران -
لوس
انجلس
۲۴-
همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران ـ
ونکوور
لينك
نوار صوتى آقای
منتظرى با زير نويس انگليسى
*************************************************
To: Honourable
Ban Ki-moon,
Secretary-General
of the United Nations; Ms. Asma Jahangir,
The Special
Rapporteur on the situation of human rights in Iran; Amnesty
International;
International Federation for
Human Rights
From: Solidarity
Network for Human Right in Iran
Subject: Confession
to the crime, graves must
be shown to the families!
Date: September
22, 2016
Not
long ago, coinciding with the anniversary of the horrific mass
executions of political prisoners in the summer of 88, a number of
courageous and brave citizens inside Iran, for the first time broke
their silence forcing some of the perpetrators including Mustafa
Pourmohammadi, Justice Minister in President Rouhani’s
administration and others proudly admit their involvement!
It
is now time to force the killers to disclose to the families of the
victims the dates of the killings and the locations where they were
hurriedly buried. After 37 years of the Islamic republic of Iran, no
one truly knows the exact number of those executed or where they were
buried. Those responsible for that crimes who now try to justify it,
are fearful of providing this information.
Unfortunately
our knowledge and information of the death of dissidents and
political opponents since the creation of the Islamic Republic of
Iran is very limited. It is the duty of every human rights
organization to pursue and reveal human rights violations committed
by the Islamic Republic and to seek punishment for the perpetrators
of these crimes.
Despite
frequent protests by the United Nations as well as peace loving
scientific, political and cultural communities around the world as
well as those inside Iran, human rights abuses, death penalties,
torture, long and harsh prison sentences continue in the Islamic
Republic of Iran.
It is
our duty and responsibility to continuously seek justice and support
anyone especially those inside Iran facing prison and intimidation by
the authorities as they pursue the truth.
The
Signatories of this statement, ask those who may have come to some
information about the crimes of 1988, albeit small, because of their
previous social and employment positions to forward and release any
information and documents that they may have. This will help for
historical record as well as prevent future repeat crimes. These
documents can also be used in the future when an independent inquiry
is made to investigate and bring to justice those who committed this
atrocity.
*Audio Tape of Ayatollah Montazeri, hair apparent to then leader of
the Islamic Republic of Iran, Ayatollah Ruhollah Khomeini with
English Subtitle. In this clip recently released, Mr. Montazeri
discusses the repercussions of 1988 massacre of thousands of
political prisoners in Iran. He clearly names some of those
responsible for this atrocity. Among those he names are Mostafa
Pourmohammadi, then deputy intelligence minister and now minister of
justice in President Rouhani’s cabinet; Hussein Ali Nayeri, then
the religious judge at Evin Prison and now a high court judge; and
Ebrahim Raeesi, then deputy prosecutor of Tehran and now head of
Astan Quds Razavi – one of the largest Shiite shrine-based
religious institutions in Iran.
English Link
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر