۱۳۹۶ دی ۱۹, سه‌شنبه

مادران پارک لاله ایران: خواهان توقف سریع تمامی احکام ناعادلانه هستیم!

http://www.mpliran.net/2018/01/blog-post_30.html

خواهان توقف سریع تمامی احکام ناعادلانه هستیم!


به منظور قانونی کردن پرونده سازی علیه منصوره بهکیش که شش نفر از اعضای خانواده اش را در دهه ی شصت به قتل رسانده اند و هنوز پاسخی مبنی بر چرایی و چگونگی این جنایت ها نداده اند، دادگاه دوم در تاریخ  ۱۳ دی ماه ۱۳۹۶ در شعبه ۵۴ دادگاه انقلاب تهران با ریاست دو قاضی به نام های بابایی و مرتضی کیاستی و نماینده دادستان و وکیل جایگزین تشکیل شد. نظر شفاهی دو قاضی و نمایندگان دادستانی و وزارت اطلاعات در دادگاه، تائید حکم دادگاه بدوی برای ایشان بوده است. منصوره بهکیش در دادگاه بدوی در شعبه ۲۶ با قضاوت ماشاالله احمدزاده، در تاریخ۵ بهمن ۱۳۹۵ با دو اتهام "تبلیغ علیه نظام" و "اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور"، به دلیل "تکرار جرم سال های گذشته"، به ۷ سال و نیم حکم اضافه زندان محکوم شده بود.

لازم به ذکر است منصوره بهکیش با همین اتهام ها در دادگاه تجدید نظر قبلی به تاریخ ۱۵ تیر ۱۳۹۱، به ۴ سال زندان محکوم شده بود که شش ماه آن حکم تعزیری و ۳  سال و نیم آن حبس تعلیقی برای مدت ۵ سال بود که تقریبا این مدت پنج سال به پایان رسیده بود. اگر اتهام پرونده جدید این انسان آزاده و دادخواه به صورت رسمی به ایشان و وکیل اش ابلاغ شود، در مجموع یازده سال و نیم حکم زندان خواهد داشت که مایه شرم ساری تمامی نهادهای مسئول اجرایی کشور، به ویژه وزارت دادگستری و قوه قضاییه جمهوری اسلامی خواهد بود.

جهت اطلاع، مرتضی کیاستی، قاضی شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز نیز هست که او را مسئول مرگ حداقل ۴ زندانی سیاسی عرب به نام های طاها حیدریان،عباس حیدریان،عبدالرحمان حیدریان و علی شریفی می شناسند که پس ار تحمل شکنجه و اجباربه اعترافات دروغ تلویزیونی به دار آویخته شدند. او جزو ناقضان حقوق بشر معرفی شده و در سال ۱۳۹۲، به عنوان قاضی نمونه جمهوری اسلامی ایران انتخاب شده است.

منصوره بهکیش در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۹۲، طی نامه ای سرگشاده به حسن روحانی، رییس جمهور وقت حکومت اسلامی ایران، خواسته های حق طلبانه ای را مطرح کرده بود و پاسخ حاکمیت به فریاد او باید هم یازده سال و نیم حکم زندان باشد، زیرا می خواهند شفاف سازی کرده و پاسخگو و مسئولیت پذیر باشند، البته "نه پاسخگویی به مردم"، بلکه "پاسخگویی به سران حکومت "زیرا جمع کردن معترضان و حفظ نظام از جمله واجبات است. (http://www.mpliran.net/2013/08/blog-post_7.html)
  
چه گوییم که بیدادگری، عملکرد امروز و دیروز این حکومت سراپا فاسد و درغگو نیست. با این ساختاراستبدادی، سی و نه سال است که دست به گریبان ایم و بر شانه های مان سنگینی می کند، ولی خوشبختانه دوران رهایی از ظلم و بیداد فرا رسیده است و امروز فریاد رسای عدالت خواهی مردم شریف و آزاده ایران تن شان را به لرزه در آورده است. تردیدی نداریم که این بی عدالتی ها هیچ خللی در ایستادگی و دادخواهی منصوره بهکیش و همراهانش در جمع مادران و خانواده های خاوران و مادران پارک لاله و دیگر دادخواهان ایجاد نخواهد کرد و هروز مصمم تر از گذشته این راه را تا رسیدن به نتیجه پی خواهیم گرفت.
ما مادران پارک لاله، به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، خواهان لغو سریع احکام ناعادلانه و آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی در زندان های سراسر ایران هستیم. ما می خواهیم که مجازات اعدام به سرعت لغو شود و خواهان محاکمه و مجازات تمامی آمران و عاملان جنایت های جمهوری اسلامی در دادگاه های عادلانه و علنی آینده هستیم.
ما به تمامی مسئولان جمهوری اسلامی ایران از صدر تا ذیل و تمامی مدافعان و توجیه کنندگان این ساختار استبدادی هشدار می دهیم، اگر این سیاست ها را ادامه دهند، دیری نخواهد پایید که مردم شریف و آزاده و دادخواه ایران، آن ها را در دادگاه های عادلانه، علنی و مردمی به محاکمه خواهند کشید و روزی باید پاسخ گوی تمامی این بی عدالتی ها باشند.

مادران پارک لاله ایران
19 دی ماه  1396

مادران پارک لاله ایران: آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی را خواهانیم!


http://www.mpliran.net/2018/01/blog-post_98.html

آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی را خواهانیم!



سرکوب و به قتل رساندن حداقل ۲۱ نفر از مردم بی‌دفاع و بازداشت بیش و کم نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از معترضان و پادگانی کردن بسیاری از شهرها و روستاها در روزهای اخیر، نشان از ترس و زبونی حکومتی دارد که در برابر اراده قوی مردمی که جان شان به لب رسیده، ناتوان است.


ده روزی است که اعتراض های گسترده و سراسری مردم به تنگ آمده از بی‌عدالتی، به طور مداوم در تهران و شهرستان‌ها ادامه دارد و سران حکومتی از هر دو جناح و مدافعان قسم خورده شان، پریشان و سر در گم مانده اند که چه باید کرد، اگر سرکوب ها و حمله به مردم را شدت بخشند،‌ مردم نیز خشمگین تر شده و اعتراض ها را با شدت بیشتری ادامه خواهند داد و ممکن است کل نظام را دیگرگون کنند، زیرا دیگر ماندن در خانه و لب گزیدن و پشت گوش انداختن را چاره کار نمی داننداگر سرکوب ها را کاهش دهند،‌ باز مردم گرد هم می‌آیند و قدرت مند تر شده و برای حفظ نظام خطری محسوب خواهند شدچاره کار را در این دیده اند که بی سر و صدا افراد تاثیرگذار را بازداشت کرده و با پرونده سازی های بیشتر جلوی تشکل یابی و حرکت‌های مستقل را بگیرند و به نوعی اعتراض ها را کنترل کنند.


هم اکنون خبر تاسف باری را از کمیته پیگیری بازداشت های دی ماه ۹۶ دریافت کردیم که جوانی ۲۳ ساله به نام سینا قنبری که چندین روز در قرنطینه زندان اوین بازداشت بود، شب گذشته به دلایلی نامعلوم جان سپرد. چه کسی پاسخ گوست و تا به کجا می خواهند این بیدادگری را ادامه دهند؟


برخی از زندانیانی که در شهرستان‌ها هستند نیز درهیچ کجا نامی از آن‌ها نیست و خانواده‌ها را به شدت تهدید کرده‌اند که اگر در مورد زندانی خود اطلاع رسانی کنند،‌ آن‌ها را در زندان نگاه خواهند داشت،‌ همان کاری که با خانواده‌های زندانیان سیاسی در دهه شصت و دیگر خانواده‌های آسیب دیده در تمامی این سال‌ها انجام داده‌اند و باید هوشیار باشیم که تاریخ بیدادگری را دوباره و دوباره تکرار نکنند.


فاجعه دردناکی که در دهه ی شصت و سال‌های ۷۷ و ۷۸ و ۸۸ اتفاق افتاد و در نهایت تعداد زیادی از عزیزان ما را در زندان ها و خیابان‌ها و خانه‌ها کشتند یا راهی تبعید کردندبی تردید اگر ما پشت خانواده‌ها و تمامی آسیب دیدگان باشیم، خانواده‌ها تشویق خواهند شد که در مورد عزیز کشته شده یا آسیب دیده و زندانی خود اطلاع رسانی کنند و حکومت نیز نمی‌تواند این تهدیدها را عملی سازد.


این سیاست رسمی جمهوری اسلامی در طی این سال‌ها بوده استاینکه با سرکوب و ایجاد رعب و وحشت شدید و بازداشت فعالان سیاسی و اجتماعی و پرونده سازی و اتهام های سنگین، فعالان را یا در زندان ها اسیر کند یا با گروگان گرفتن وثیقه های سنگین و کفالت و ضمانت، از یک طرف آن‌ها و خانواده‌های شان را روی لبه تیغ بخواباند که سکوت کنند و به این وسیله بسیاری از فعالان را در خانه‌ها اسیر و از گردونه فعالیت خارج کند و از طرف دیگر با تبلیغات گسترده آزاد کردن و عفو دادن زندانیان،‌نمایش دموکراسی دهدهرچند اعتراض های اخیر نشان داد که این سیاست در مورد مردم جان به لب رسیده دیگر جواب نمی‌دهد، زیرا می‌گویند یا مرگ یا آزادی.


چه باید کرد؟

۱با تمام توان، از حرکت‌های اعتراضی مردم دفاع کنیم و این حق را برای آن‌ها به رسمیت بشناسیم که خواهان زندگی انسانی و آزادی از قید و بند هر نوع دیکتاتوری هستند و توان ماندن در وضعیت موجود را ندارند.

۲سرکوب و کشتار و بازداشت و جلوگیری از تشکل یابی مردم را به شدت محکوم کنیم و اجازه ندهیم که فشار بر مردم را شدید و شدیدتر کنند.
۳لیست دقیق تمامی کشته شدگان و مجروحان و آسیب دیدگان اعتراض های اخیر را در بیاوریم و خانواده‌های کشته شدگان را در برپایی مراسم سوگواری همدردی کرده و آن‌ها را در رساندن صدای اعتراض و دادخواهی شان همراهی کنیم و نگذاریم تنها بمانند.

۴لیست دقیق تمامی بازداشتی ها و هم چنین زندانیانی که به طور موقت آزاد شده‌اند یا می‌شوند را با مشخصات کامل و روشن شدن وضعیت پرونده شان در بیاوریم و اگر خانواده‌ها اجازه دادند، افشاگری کنیم و آن‌ها و خانواده‌های شان را پشتیبانی کرده و نگذاریم تنها بمانند.

۵وضعیت دیگر زندانیان سیاسی را به فراموشی نسپاریم و نگذاریم که آن‌ها و خانواده‌های شان تنها بمانند.

۶به سوی تشکل یابی مستقل و اتحاد و همدلی تمامی جنبش های مستقل مبارزاتی با همدیگر به پیش برویم و با برنامه و راهکار و مطالبات مشخص، وارد مرحله جدیدی از مبارزه مشترک شویم.

۷از حرکت‌های مردمی، گزارش های دقیق و درست بنویسیم و اجازه ندهیم که دروغ‌گویی و شانتاژ در ما نفوذ کند و این خبرها و گزارش ها را دست به دست بگردانیم و به اطلاع مردم برسانیم.

ما مادران پارک لاله هر گونه سرکوب، حمله، شکنجه،‌ زندان، پرونده سازی و کشتار مردم شریف و آزاده ایران را به شدت محکوم می‌کنیم و از تمامی نیروهای آگاه و مترقی و تحول خواه می‌خواهیم که به این بی‌عدالتی‌ها به شدت اعتراض کنند.

ما مادران پارک لاله، ضمن همراهی با مردم عزیزمان که شعار آزادی، برابری و رفع بی عدالتی سر داده اند و با هرگونه تبعیض، تحقیر، نژادپرستی و اشکال مختلف استبداد مرزبندی دارند، فریاد دادخواهی مان را بلند می کنیم و خواستار لغو هرچه سریع تر مجازات اعدام، و آزادی تمامی زندانیان سیاسی از زندان های مختلف کشور هستیم.ما می خواهیم که تمامی آمران و عاملان شریک در جنایت های جمهوری اسلامی در دادگاه های عادلانه و علنی محاکمه و مجازات شوند. ما برای دستیابی به آزادی اندیشه و بیان و حق ایجاد تشکل و تجمع و اعتصاب و رفع هرگونه تبعیض، و جدایی دین از حکومت از پای نخواهیم نشست، زیرا علت اصلی این بی عدالتی ها را در ساختار و هم چنین قوانین آزادی ستیز و تبعیض آمیز جمهوری اسلامی ایران می دانیم. 

 مادران پارک لاله ایران
 ۱۸دی ماه ۱۳۹۶

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران: مردم شریف و آزاده ایران و جهان




مردم شریف و آزاده ایران و جهان

در تظاهرات هفته های اخیر در ایران، مطالبات مردم در خیابانها درخواست های حقوقی است که در بند بند اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تأکید شده است، اما متاسفانه رفتار مسولان حکومت جمهوری اسلامی در قبال فریادهای حق طلبانه توده های مردم، همچون ۴۰ سال گذشته؛ سرکوب، زندان و شکنجه بوده است.

آری این روزها دنیا یکبار دیگر شاهد ورق خوردن برگ دیگری از پرونده قطور اعمال ضد حقوق بشری حاکمان جمهوری اسلامی است. حکومتی که بجای پاسخگوئی به مطالبات قانونی و برحق شهروندان ایرانی، یک روز آنان را محارب و مفسد فی الارض و ضد انقلاب خوانده، یک روز فتنه گر نامیده و امروز نیز آنان را اغتشاشگر و عوامل دشمنان خارجی میخواند. خطری که شهروندان ایرانی را تهدید می کند این است که بر پایه قوانین نظام ولایی هر یک از این اتهام ها ممکن است حکم مرگ شهروند را به همراه داشته باشد.
نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای اخیر با یورش به تظاهرات و تجمع های آرام مردم در تهران و شهرستانها دهها نفر را کشته، صدها تن را مجروح نموده و تعداد بسیاری را دستگیر کرده اند.تعداد زیادی از این دستگیر شدگان در اعتراض‌ها شرکت نداشته اند و بیشتر آنها خارج از دانشگاه یا در خانه هایشان بازداشت شده اند.
طبق اخبار رسیده از ایران، دستگاه امنیتی زیر نظر رهبر و مسولان حکومتی،حدود ١٧٠٠ نفر را بازداشت کرده اند که بر اساس اعلام وزارت کشور ٩٠ درصد بازداشت‌شدگان جوانان زیر ٣٠ سال و دانشجویان هستند. دستگیرشدگان را شدیداً تحت شکنجه قرارداده اند، تا با قبول اتهامات واهی از قبیل "اغتشاشگری و ارتباط با بیگانگان و غیره" نمایش های تلویزیونی دیگری را بر روی صحنه بیاورند تا تأییدی باشد بر ادعای رهبر و مسئولان جمهوری اسلامی که این مبارزات و مطالبات مردم ایران را، نه ناشی از سیاست ها و اقدامات حکومت اسلامی، بلکه محصول القاء "توطئه و تحریکات دشمنان جمهوری اسلامی" میباشد!

در این شرایط خطیر که از یک طرف مبارزات مردم ایران در تهران و شهرستانها ادامه دارد
و از طرف دیگر نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی هر روز بیشتر به خشونت و ارتکاب جنایت علیه مبارزات آرام مردم ایران متوسل میشوند، ما نهادهای حقوق بشری ایرانی از تمامی نهادها و شخصیت های جهانی حقوق بشری و سیاسی، فرهنگی و علمی، هنری و ورزشی و...درخواست میکنیم که برای متوقف کردن سرکوب و رفتار خشونت آمیز جمهوری اسلامی در مقابل مردم ایران از تمام ابزارهای ممکن استفاده نمایند و حاکمان جمهوری اسلامی را که به هیچ قانونی پای بند نیستند، از ادامه کشتار و سرکوب مردم ایران برحذر دارند.

ما همچنین در این شرایط خطیر بر آزادی کلیه زندانیان سیاسی، محاکمه و مجازات عاملان و آمران سرکوب و کشتار مردم، حق آزادی تشکل های مستقل و تجمع و تظاهرات و اعتصاب، به رسمیت شناختن حق اعتراض به وضعیت فلاکت بار کنونی که مسئولیت مستقیم آن بر عهده رهبر و مسئولان جمهوری اسلامی است، تأکید میورزیم.

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
ژانویه ۲۰۱۸

امضاء:

۱ - انجمن زنان ايرانى - مونترال
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - تگزاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ - بنیاد اسماعیل خویی
۷ - مادران پارک لاله ایران
۸ - حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۹ - حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۰- حامیان مادران پارک لاله - لندن
۱۱- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۲- شبکه همبستگی ملی فرزنو- کالیفرنیا
۱۳- فدراسیون اروپرس
۱۴- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۵- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۶- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو
۱۷- كمپين دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۱۸- مادران صلح مونترال
۱۹- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۰- همبستگی برای حقوق بشر در ایران - کلگری
۲۱- همبستگى جمهورى خواهان ايران (هجا)- مونترال
۲۲- همبستگى جمهورى خواهان ايران (هجا)- نیویورک
۲۳- همبستگى جمهورى خواهان ايران (هجا)- لوس آنجلس