حامیان مادران پارک لاله ایران-دورتموند

مادران پارک لاله ایران
خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم.
خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۰, جمعه

گزارش گردهمایی حامیان مادران عزادار در دورتموند

گزارش گردهمایی حامیان مادران عزادار در دورتموند روز پنجشنبه ۲۹ آپریل ۲۰۱۰ :

هر روز دوباره و دوباره زاده می شویم ........
علیرغم بزرگی درد و غممان، هر روز به شادیمان هم افزوده می شود، حس همبستگی و پشتیبانی ،
حرکت قدم هایمان را به سوی آینده استوار تر و مصممانه تر می سازد .......

در برنامه روز پنجشنبه ، که با حزب سبز های آلمان به طور مشترک انجام شد ، ما با شعار ها ، اعلامیه ها و خواسته های خاص خود شرکت داشتیم .

نکات قبل توجه در برنامه :

1- اعلام حمایت ، همبستگی و همدردی مستقیم حزب سبزهای آلمان از مادران عزادار در ایران بوسیله مارکوس کورت نماینده سبز ها در پارلمان آلمان

2- بعد از اعلام حمایت و معرفی اکسیون همزمان ما با سبز ها بوسیله ایشان , تعداد زیادی برای امضا تومار برای بان کی مون به ما مراجعه کردند و ما در این برخورد ها ، صحبتها و نظرات بسیار مثبتی در رابطه با حرکت مادران در ایران و در خارج از کشور دریافت کردیم

3- بعد از سخنرانی یورگن ترتین سیاستمدار و سخنگوی آلمانی حزب سبز ها در پارلمان آلمان ، ما به آقای ترتین به طور رسمی معرفی شدیم و توانستیم نامه چند صفحه ایی که از طرف حامیان مادران عزادار ایران - مادران صلح دورتموند نوشته بودیم و به اسم ترتین بود ، رسما به ایشان بدهیم .

ما در این نامه خواستار رسیدگی به وضیت زندانیان سیاسی ، عقیدتی در ایران ، لغو اعدام و چند نکته مهم دیگر در
پارلمان اروپا هستیم، که به زودی ترجمه فارسی نامه را در وبلاگ درج خواهیم کرد .

به امید پیروزی
حامیان مادران عزادار در ایران
مادران صلح - دورتموند - آلمان

۱۳۸۹ اردیبهشت ۸, چهارشنبه

فراخوان برای ثبت مبارزات خانواده های جان باختگان.......

فراخوان برای ثبت مبارزات خانواده های جان باختگان، زندانیان، مفقود شدگان ، و سایر آسیب دیده گان سیاسی- عقیدتی؛ برای به رسمیت شناختن حقوق اولیه شهروندی خود و حق دانستن حقیقت در مورد علت و چگونگی و شناخت عوامل جنایات و حق خواستن پاسخ

ما برآنیم که بخشی از مبارزات مادران و خانواده های زندانیان، مفقود شدگان، جان بدر بردگان، تبعیدی ها و جان باختگان سیاسی- عقیدتی را برای به رسمیت شناختن حقوق شهروندی خود به عنوان قربانیان جنایت و آسیب دیده گان سیاسی- عقیدتی نشان دهیم.

ما برآنیم که پیگیری و پایداری خانواده ها را برای دانستن حقیقت در مورد علت و چگونگی و شناخت عوامل جنایات به ثبت برسانیم. همچنین آسیب های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی وارده بر این خانواده ها را در طول سی و یک سال گذشته و حتی قبل تر یعنی از سال های پایانی حکومت پادشاهی یعنی زمانی که خانواده ها برای بیان درد مشترک خود در کنار هم قرار گرفتند و صدای اعتراض خود را در جلوی زندان ها ،در جلوی دادگستری، در رفتن به خاوران و سایر گورستانها، در برگزاری مراسم یادبود، در محل کار ،در دانشگاه، در رسانه ها و ... بلند کردند را گردآوری و در یک کتاب به چاپ برسانیم.

بدین منظور از تمامی مردم آزاده ی ایران، مادران و خانواده های آسیب دیده، مادران خاوران و همچنین مادران داغدار و عزادار و حامیان آنها در سراسر دنیا می خواهیم که در این امر مهم ما را همراهی نمایند تا بتوانیم سهم کوچکی در نشان دادن پایداری خانواده ها داشته باشیم. ما اعتقاد عمیق داریم که پیگیری و پایداری و صدای اعتراض مادران و خانواده ها، نقش بسیار مهمی در آشکار شدن حقیقت داشته و دارد و همچنین در امر دادخواهی تأثیر شگرفی خواهد گذاشت.

ما امیدواریم که بتوانیم بخش کوچکی از درد و رنج خانواده های جان باختگان و قربانیان سیاسی در طول سال های گذشته و بخصوص جریانات اخیر را به روی کاغذ بیاوریم، درد و رنجی که مادران و خانواده ها در طی این مدت تحمل کرده اند تا نگذارند خون های ریخته شده به هدر رود و به فراموشی سپرده شود. همچنین می خواهیم نشان دهیم که چقدر صدای اعتراض و دادخواهی آنها به اشکال مختلف برای به رسمیت شناختن حقوق شهروندی قربانیان سیاسی و حق دانستن حقیقت و خواست پاسخگویی از اهمیت والایی برخوردار بوده و تا چه میزان در جلوگیری از تکرار تاریخ تأثیرگذار بوده و خواهد بود.

لطفن مطالب خود اعم از : خاطرات تلخ و شیرین ، مقاله ، گزارش ، شعر و داستان را به آدرس ایمیل مادران عزادار بفرستید.madaraneazadar@gmail.com

مادران عزادار- اول اردیبهشت 1388

۱۳۸۹ اردیبهشت ۷, سه‌شنبه

برنامه حامیان مادران عزادار ایران در روز پنجشنبه ۲۹ آپریل ۲۰۱۰ در دورتموند

برنامه حامیان مادران عزادار ایران در روز پنجشنبه ۲۹ آپریل ۲۰۱۰ در دورتموند- آلمان از ۱۴.۳۰ تا ۱۷.۰۰ بعد از ظهر در جلوی کلیسا راینولدی :

دوستان و حامیان عزیز،
این هفته برنامه ما در روز پنجشنبه انجام می شود ، در این روز یورگن ترتین سیاستمدار آلمانی و ریئس پارلمانی
حزب اتحاد سبز ها در این جا برنامه خواهد داشت، که ما هم در این برنامه با شعار ها و خواسته های خودمان شرکت خواهیم داشت .
از همه حامیان مادران عزادار ایران تقاضا می کنیم ، با شرکت خود در این برنامه صدای مادران و پدران را قویتر به گوش جهانیان برسانند .

حامیان مادران عزادار در ایران
مادران و پدران صلح - دورتموند - آلمان

کمپین حقوق بشر خواستار پایان اعدامهای سیاسی شد

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران روز سه شنبه با انتشار بيانيه ای نگرانی خود را در خصوص صدور حکم اعدام برای معترضين به انتخابات سال گذشته رياست جمهوری در ایران اعلام کرده و خواستار توقف اعدام های سياسی شد.

به گزارش سایت کمپین ، در بيانيه اين نهاد مدافع حقوق بشر آمده است: «تاکنون حداقل ۱۱ تن از تظاهرکنندگان توسط قوه قضاييه ايران به مجازات اعدام محکوم شده اند. هفت نفری که تاکنون به اعدام محکوم شده و هويت آنها مشخص شده است عبارتند از محمدامين وليان، دانشجوی ۲۰ ساله؛ عبدالرضا قنبری، معلم چهل ساله؛ محترمه بهرامی و محسن دانشپور مقدم (زوج) و پسرشان احمد دانشپور، همراه با دو تن از دوستان نزديکشان؛ ريحانه حاج ابراهيم و هادی قائمی (صاحب اين نام هيچ نسبتی با مدير کمپين بينالمللی حقوق بشر در ايران ندارد).»

کمپین همچنین ویدیوی کوتاهی را با هدف افزایش آگاهی بینالمللی در خصوص «چنین اعدامهایی که انگیزه سیاسی دارند» منتشر کرده است.

کمپين بينالمللی حقوق بشر همچنين میگويد که اين ۱۱ تن در دادگاههای غیرعادلانه محاکمه شده و محکوم به مرگ شدهاند.

این نهاد مدافع حقوق بشر میافزاید که شواهد ارائه شده علیه این افراد ناکافی بوده و هیچ مجازاتی را توجیه نمیکند.

کمپین از مقامات ایرانی درخواست می کند به جای فرستادن مردم بیگناه به پای چوبه دار، افرادی را که دراعمال خشونت در جامعه نقش داشتند مسوول و پاسخگو نگهدارد تا از تکرار چنین فجایعی در آینده جلوگیری شود. تا زمانی که ما به تمامی نقش افراد و نهادهایی را که به صورت سیستماتیک ونظام مند در سرکوب مرگبار بعد از انتخابات دست داشتند را درنیابیم، نمی توانیم مطمپن شویم که چنین رفتارهای بی رحمانه ای دوباره تکرار نخواهد شد.

کمپین از سازمان های جامعه مدنی و شهروندان دغدغه مند می خواهد که در انتشار ویدیوی یاد شده در شبکه های اجتماعی و دیگر مکانهای ممکن به منظور افزایش آگاهی و درخواست ابطال چنین احکام ناعادله ای به آنها یاری رسانند.

مادر شیوا نظرآهاری: دخترم اتهامات علیه خود را رد کرده است

شیوا نظرآهاری، فعال حقوق بشر و عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر بیش از ۱۲۰ روز است که در بازداشت به سر می برد. او برای دومین بار در سال گذشته در تاریخ ۲۹ آذرماه بازداشت شد. این در حالی است که او پس از سپری کردن ۱۰۲ روز بازداشت، در اول مهرماه با تودیع وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده بود. نظرآهاری مدت ۳۳ روز از این مدت را در سلول انفرادی سپری کرد. شهرزاد کریمان مادر شیوا نظرآهاری، فعال حقوق بشر که در زندان به سر می برد، به کمپین بین المللی حقوق بشردرایران گفت پیگیری های بی وقفه او و وکلای شیوا برای یافتن پرونده ی دخترش در شعب مختلف دادگاه انقلاب تا کنون بی نتیجه مانده است. بازپرس دادسرای مستقر در زندان اوین با اخذ آخرین دفاع از این عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر وی را به “تبلیغ علیه نظام از طریق همکاری با سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر” و اقدام علیه امنیت ملی از طریق شرکت در تجمع های ۱۳ آبان و ۱۶ آذر” متهم کرده است. این در حالی است که شیوا نظرآهاری اتهام شرکت در تجمع های فوق را رد کرده و گفته است در زمان برگزاری این تجمع ها در محل کار خود حضور داشته است.

او بار دیگر در ۲۹ آذرماه گذشته به همراه کوهیار گودرزی و سعید حائری دو عضو دیگر این نهاد مستقل مدنی بازداشت شد. در این روز اتوبوس حامل فعالان سیاسی و مدنی که برای تشییع جنازه آیت الله منتظری عازم قم بود در میدان انقلاب توسط نیروهای امنیتی متوقف شد و از میان مسافران دیگر سه عضو کمیته بازداشت و روانه ی زندان اوین شدند.

شهرزادکریمان در خصوص آخرین پیگیری ها برای یافتن پرونده دخترش به کمپین گفت: “من دوباره به دادگاه مراجعه کردم. در مورد پرونده ی اولیه هم هیچ اطلاعاتی ندادند که در شعبه ۲۶ بررسی می شود یا نه. به خانم مغزی، یکی از وکلای شیوا گفته شد که پرونده در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب است، اما هنوز شماره ی ثبتی در کامپیوتر شعبه موجود نیست. در مورد پرونده ی دوم هم دادستان دستور داده بود که هر دو پرونده یکی شوند و یک جا رسیدگی شوند اما هنوز هیچ خبری نیست و تعیین وقت دادگاه هم صورت نگرفته است. شعبه سوم بازپرسی اوین دو اتهام را به شیوا تفهیم کرده است. یکی تشویش اذهان عمومی از طریق نوشتن در سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر و سایت های دیگر بود که در پرونده ی دیگر اعضای کمیته هم هست. دومین اتهام هم اقدام علیه امنیت ملی از طریق شرکت تجمعات ۱۳ آبان و ۱۶ آذرماه بود که شیوا این اتهامات را به این دلیل که در این تجمعات حضور نداشت نپذیرفته و بازپرس مستقر در اوین به این شکل پرونده را بسته اند. من امروز (۴ اردیبهشت) از ساعت ۹ صبح تا ظهر در دادگاه بودم. به شعبه ۲۶ که مراجعه کردم گفتند باید استعلام جدید بگیرید و بگویند که پرونده اینجا است. رفتم استعلام جدید بگیرم که گفتند در مورد پرونده ی قبلی استعلامی که موجود است مربوط به شعبه ۲ بازپرسی است و استعلام جدید در مورد پرونده وجود ندارد. پرونده ی جدید که مربوط به تاریخ ۲۹/۹/۱۳۸۸ است به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع شده بود اما در این شعبه هم گفتند که شیوا به قرار بازداشت خود اعتراض داشته و ما بعد از رسیدگی به این اعتراض پرونده را ارسال کرده ایم. اما هیچ جوابی نمی دهند که این پرونده را به کجا ارسال کرده اند”.

شیوا نظرآهاری در آخرین ملاقات خود با مادرش در روز پنج شنبه گذشته گفته است که بازپرس پرونده در شعبه سوم بازپرسی مستقر در زندان اوین پس از اخذ آخرین دفاع از او گفته است که پرونده در این شعبه بسته شده و به دادگاه ارسال خواهد شد. همچنین به او گفته شده که به دلیل این که در زندان به سر می برد تلاش می کنند نوبت دادرسی را زودتر تعیین کنند. شهرزاد کریمان روحیه ی شیوا را خوب توصیف کرد و در خصوص آخرین وضعیت او در زندان به کمپین گفت: “شیوا همچنان در بند ۲۰۹ است و با وجود درخواست انتقال از طرف او هنوز به بند انتقال اش نداده اند و همچنان در سلول دو نفره با خانم شهیدی هم سلول هستند. از نظر روحی وضعیت اش خوب بود، اما الان ۵ ماه است که در زندان به سر می برد و قرار بازداشت دوباره هنوز تمدید نشده و قرار بازداشت قبلی که برای دو ماه دوم صادر شده بود تمام شده است”.

مادر شیوا نظرآهاری همچنین به پیگیری های بی نتیجه ی وکلای شیوا اشاره کرد و ادامه داد: ” وکلای ایشان هم همچنان به دادگاه مراجعه می کنند اما وقتی به شعبه ۲۶ مراجعه می کنیم در مورد پرونده ۲۴/۳/۱۳۸۸ که کیفرخواست هم دارد و به قول خودشان تعیین شعبه هم شده است، هیچ جوابی نمی گیریم. فقط رییس دفتر قاضی ظاهرا لطف کرده و گفته اند که پرونده اینجا است اما شماره نشده است و در کامپیوتر شعبه ها چیزی نمی توان پیدا کرد”. کریمان به برخوردهای نامناسب در زمان ملاقات و نیز ایجاد محدودیت در ملاقات های حضوری با فرزندش اشاره کرد و این محدودیت های تازه را مشکل ساز خواند: “برخوردها خیلی جالب نیست. شیوا هم از برخوردهایی که زمان ملاقات می شود ناراضی بود و می گفت که توهین و داد و بیداد زیاد می کنند. در ملاقات های کابینی مشکل خاصی نیست اما ملاقات های حضوری مشکل ساز شده است و به هیچ کدام از اعضای خانواده به جز پدر و مادر ملاقات داده نمی شود. ادامه ی این وضعیت خیلی سخت است چون خواهرهای شیوا او را ندیده اند اما اگر قرار باشد که ملاقات ها به این ترتیب محدود شود نه تنها برای ما بلکه برای تمام زندانیان شرایط سختی خواهد بود. اول قرار بود که یا پدر و مادر اجازه ملاقات حضوری داشته باشند اما گویا دادستان دستور داده است که پدر، مادر یا همسر می توانند به صورت حضوری ملاقات داشته باشند اما در مورد سایر اعضای خانواده این محدودیت را ایجاد کرده اند”.

کریمان گفت همچنان امیدوار است که با وثیقه ای که برای آزادی شیوا در بازداشت قبلی تودیع کرده اند دخترش آزاد شود: “روی پرونده ی قبلی ۲۰۰ میلیون تومان وثیقه گذاشته بودیم که هنوز این وثیقه را خارج نکرده ام. فکر کردم شاید اگر هر دو پرونده را یکی کنند و بخواهند وثیقه صادر کنند همین وثیقه موجود باشد و با همین بیرون بیاید. هنوز هم وثیقه را خارج نکرده ام ولی نمی دانم که اگر بخواهند آزادش کنند با همین وثیقه خواهد بود یا کمتر . من خوشبینانه فکر میکنم که وثیقه بیشتر تعیین نکنند”.

در حال حاضر نوید خانجانی و کوهیار گودرزی از دیگر اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر نیز در بازداشت هستند. کوهیار گودرزی در بند ۳۵۰ و نوید خانجانی در بند ۲ الف سپاه در زندان اوین به سر می برند. علی کلایی دیگر عضو کمیته نیز، روز گذشته از طریق احضاریه کتبی به منظور ادامه تحقیقات به شعبه سوم دادگاه انقلاب فراخوانده شده است

کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران

بیانیه مطبوعاتی حزب چپ های آلمان- دی لینکه- در پارلمان استان هسن

بیانیه مطبوعاتی حزب چپ های آلمان- دی لینکه- در پارلمان استان هسن :

توقف بازپس فرستادن ایرانیان وهمبستگی با اپوزیسیون دمکرات ایران
به مناسبت دیدار گروه همبستگی بامادران عزادار در ایران ازشهر فرانکفورت در پارلمان ویس بادن / استان هسن:
آقای ویلی فن اوین - رییس جناح چپ در مجلس هسن ،در توضیح مطبوعاتی خود اعلام نمودند که
حزب چپ های آلمان- دی لینکه - در پارلمان هسن از تمامی امکانات خود استفاده نموده وتلاش میکند که پناهجویان ایرانی ،که از ایران فرار کرده اند
اینجا پناه یابند و هیج ایرانی از این استان اخراج نشود.
آقای ویلی فن اوین در این گزارش مطبوعاتی اینطور ادامه میدهد:
این خانمها از مراسم همبستگی هفتگی خود در فرانکفورت گزارش دادند. در گزارشاتشان از حمله و برخوردها و فحاشی هایی گزارش دادند. اینان حدس میزنند که اینگونه رفتار خا ص ماموران مخفی دولت جمهوری اسلامی ایران میباشد.
این گروه برای سالروز مقاومت مردم ایران در خرداد سال 2009 پس از آن تقلب انتخاباتی و برای همبستگی با مادرانی که فرزندانشان را در این راه از دست داده اند، برنامه ای در دست تدارک دارد و ما سازمان چپ ها از این آکسیون حمایت خواهیم کرد.
پارلمان هسن / حزب چپ آلمان دی لینکه

۱۳۸۹ اردیبهشت ۵, یکشنبه

تجمع شبانه تعداد زیادی از خانواده های دستگیر شدگان در مقابل زندان اوین

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" ده ها نفر از خانواده ها ی زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواستار آزادی فوری و بی قید وشرط عزیزان خود شدند.

روز شنبه 4 اردیبهشت ماه از حوالی ساعت 20:45 خانواده های زندانیان سیاسی در مقابل زندان اوین تجمع کردند و خواستار آزادی عزیزان خود شدند . خانواده ها علیرغم بارندگی به تجمع اعتراضی خود ادامه دادند و هر لحظه که این تجمع ادامه می یافت بر تعداد تجمع کنندگان افزوده می شد.

خانواده ها بدلیل بارندگی در زیر پل تجمع کرده بودند. تعداد زیادی از خانواده ها علیرغم سپردن وثیقه برای عزیزانشان ولی هفته ها است که از آزادی آنها خوداری می کنند.همچنین در میان زندانیان سیاسی تعدادی هستند که زمان بسیار کوتاهی به پایان محکومیت آنها باقی مانده است ولی بازجویان وزارت اطلاعات از آزادی آنها ممانعت می کنند.

تجمع اعتراضی خانواده ها تا لحظه انتشار خبر همچنان ادامه دارد و گفته می شود این تجمعات در روزهای آینده ادامه خواهد یافت.

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
04
اردیبهشت 1389 برابر با 24 آپریل 2010

http://hrdai.blogspot.com/2010/04/blog-post_1546.html

۱۳۸۹ اردیبهشت ۴, شنبه

گزارش هفتگی حامیان مادران عزادار ایران

گزارش هفتگی حامیان مادران عزادار ایران / مادران و پدران دورتموند ۲۴ شنبه ۲۰۱۰:

در هوای گرم و خوب و در شلوغی امروز شهر ، به هر شکلی که بود ، جایی برای خودمان پیدا کردیم ،
و با جای کمی که امروز داشتیم ، پخش اعلامیه ها و استقبال مردم خیلی خوب بود ، صحبت ها و حمایت هایی که
داشتیم ، خیلی امیدوار کننده بود ........
حس پشتیبانی از مردم این دیار هم دل ما را گرم می کند ، به امید روزی ، که هر روز بیشتر و بیشتر شویم .
برنامه هفته آینده ما در دورتموند در روز پنجشنبه ۲۹ آپریل همراه با اکسیون حزب سبز های آلمان از ساعت ۱۴.۳۰ تا ۱۷.۰۰
بعد از ظهر انجام خواهد شد .

حامیان مادران عزادار در ایران
مادران و پدران صلح دورتموند - آلمان

۱۳۸۹ اردیبهشت ۲, پنجشنبه

نامه ی مادر کاوه کرمانشاهی خطاب به فرزندش

کاوه عزیزتر از جانم،

مهربانِ مادر، امروز نزدیک 80 روز است که در بازداشت هستی و خدا می داند که این روزها و شب ها چگونه بر من گذشته است. بارها تولدت را به یاد آورده ام...با آن مشکل مادرزادی در دهان کوچک ِ زیبایت...یک هفته از تولدت نگذشته بود، من دردهای خود را فراموش کرده، تو را در آغوشم از بیمارستانی به بیمارستان دیگر می بردم...تو یک کودک زبان بسته بودی و من مسئول زندگی و به دنیا آوردن تو بودم...خدا می داند چقدر خودم را سرزنش می کردم...بعد از سه ماه و عمل های پی در پی، کم کم تو جان گرفتی و بزرگ شدی...و حال که این نامه را برایت می نویسم 80 روز است که در بند هستی و من هرلحظه ی این هشتاد روز را در نگرانی بوده ام...نگران خوراک تو که هر غذایی را نمی توانستی بخوری و نگرانِ خوابِ تو که جایت راحت باشد و نگران نفس کشیدنت در آن اتاقک انفرادی...

پسرم، تو تنها فرزند من و احساس قبلم و قدرت پاهای خسته ام هستی...تو تنها دلخوشی ام برای زنده بودن و ادامه ی زندگی هستی...خدا می داند که این روزهای بدون تو چطور گذشته است...هر شب پناه می برم به کتاب های قانونت بلکه دلیلی بیابم برای این نبودنت...و هر شب تنها بی گناهی ات است که بیشتر و بیشتر آشکار می شود....هنوز اتهام تو مشخص نیست و هیچکس به من پاسخی نمی دهد...مدرسه و شاگردان را رها کرده و هر صبح به دادسرا می روم و سپس اطلاعات...شاید خبر کوچکی از تو بگیرم...افسوس و صد افسوس که هیچکس احساس مادرانه ی مرا درک نمی کند...در آخرین ملاقاتی که دیدمت، دست هایت یخ کرده و صدایت می لرزید...چه بر تو می گذرد پسرم؟ آیا تاب مقاومتی برایت مانده؟ هر شب برایت دعای صبر می خوانم و از خدا می خواهم به تو آرامشی دهد که بتوانی این روزها رو تحمل کنی...

عزیزم، دیگر چشمی نمانده برای گریه کردن و پایی نیست برای به خانه رفتن...دیدن جای خالی ات دیگر فراتر از تحمل دلِ شکسته ی من است...تمام یادگاری هایت را برده اند و تنها قاب عکسی برایم باقی مانده است... تنها با آرزوی دوباره در آغوش گرفتن توست که نفس می کشم...کاری نیست که برایت انجام دهم...جز دعا کردن و دعا کردن و دعا کردن...و اشک هایی که بدرقه ی راهت کرده ام...امیدوارم بتوانی این روزهای سخت را بگذرانی تا بی گناهیت ثابت شود و پیش ما برگردی.

با مهر
مادرت
فرنگیس داوودی فر

2 اردیبهشت 89

گردهمایی حامیان مادران عزادار ایران / روز شنبه ۲۴ آپریل در دورتموند - آلمان

با غرور و افتخار فراوان به مادران ، پدران و هم میهنان مبارز خود که همچنان هر روزه در جلوی زندان
اوین به تجمع خود ادامه می دهند و برای آزادی عزیزان در بندمان از هیچ کوششی دریغ نمی کنند ، ما نیز در این سوی مرز ها تا آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی وطنمان هم صدا با مادران وپدران به اعتراض های خود ادامه داده و صدای هم میهنان مبارزخود را به گوش جهانیان خواهیم رسانید.

گردهمایی این هفته در روز شنبه 24 آپریل 2010 در دورتموند - آلمان : ساعت ۴ تا ۵ بعد از ظهر در جلوی کلیسا راینولدی در مرکز شهر

به امید دیدار همه عزیزان
حامیان مادران عزادار در ایران
مادران صلح - دورتموند - آلمان

توجه : گردهمایی ما برای هفته آینده به جای شنبه اول ماه می ، در روزه ۲۹ آپریل به همراه اکسیون حزب سبز های
آلمان انجام می گیرد ، که این برنامه از ساعت ۱۴.۳۰ تا ۱۷.۰۰ خواهد بود و در محل همیشگی کلیسا رانولدی .
در هفته آینده اطلاعات بیشتری برای شما پست خواهیم کرد

Liebe Freunde

wir stehen am Samstag, 24te April 2010, zwischen 16h und 17h, gegenüber der
Reinoldikirche in Dortmund, um unsere Solidarität mit den trauernden Müttern im Iran auszudrücken.
Wir laden euch dazu ein, euch ebenfalls zu solidarisieren und hoffen auf zahlreiches Erscheinen!

Gemeinschaft für die Solidarität mit den trauernden Müttern im Iran
Mütter für den Frieden - Dortmund - Deutschland

شیوا نظرآهاری تفهیم اتهام شد: «تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی»

شماره 1374-2010

2 اردیبهشت 1389

کمیته گزارشگران حقوق بشر - دادسرای مستقر در زندان اوین، پس از «اخذ آخرین دفاعیات» از شیوا نظرآهاری، اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی از طریق شرکت در تجمع‌های ۱۳ آبان و ۱۶ آذر» را به وی تفهیم کرد.

نظرآهاری، شرکت در تجمع‌های ۱۳ آبان ۱۶ آذر را رد کرده و ابراز داشته در زمان برگزاری این تجمع‌ها «در محل کار خود حضور داشته است.»

بیش از ۱۲۰ روز از دومین بازداشت این عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر می‌گذرد و از ۲۴ خردادماه سال گذشته که او برای اولین بار بازداشت شد، به پرونده‌اش رسیدگی نشده بود.

شیوا نظرآهاری، فعال برجسته حقوق بشر و دانشجوی ستاره‌دار از خردادماه سال گذشته نزدیک به ۲۲۰ روز را در بازداشت به سر برده که حدود ۱۰۰ روز آن در سلول‌های انفرادی زندان اوین بوده است.

نظرآهاری، برای دومین بار در سال گذشته در ۲۹ آذرماه بازداشت شد. این درحالی است که در اول مهرماه با تودیع وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده بود.

در حال حاضر، نوید خانجانی، کوهیار گودرزی و شیوا نظرآهاری سه عضو بازداشت‌شده کمیته گزارشگران حقوق بشر هستند.

کميته گزارشگران حقوق بشر

۱۳۸۹ فروردین ۳۰, دوشنبه

دیدار نوروزی مادران عزادار با خانواده ی شهید مسعود هاشم زاده

جمعی از مادران عزادار رشت و تهران روز چهار شنبه 25 فروردین، به مناسبت آغاز سال جدید به دیدار خانواده ی شهید مسعود هاشم زاده - که در جریان راهپیمایی مسالمت آمیز 25 خرداد، با شلیک مستقیم گلوله به شهادت رسیده بود، رفتند.

در این دیدار، طیف های مختلفی از مادران عزادار حضور داشتند، خانواده هایی که عزیزان شان در سی و یک سال اخیر به جرم اعتقاداتشان اعدام ، مفقود و یا زندانی شده و یا در اعتراضات چند ماهه اخیر آسیب دیده بودند.

در این دیدار ، مادران با تاکید برضرورت حذف مرزبندی های جعلی میان کشته شدگان عقیدتی، بر اهمیت بررسی ابعاد این قبیل فجایع و افشا و محاکمه عادلانه عاملان و آمران مرگ هزاران بیگناه ، تاکید کردند.

مادران حاضر در جمع ، با مهم و مفید تلقی کردن این گونه دیدار ها، بر دلجویی از آسیب دیدگان و خانواده ها ی آنان نیز تاکید داشتند.

روز 5 شنبه 26 فروردین نیز، مادران به همراه خانوده ی مسعود هاشم زاده بر سر مزار آن شهید حاضر شدند و یادش را گرامی داشتند.

حضور بر سر مزار شهید هاشم زاده که با سرودخوانی های مادران همراه بود بسیار تاثیر گذار بود.مادران در حالیکه هر یک عکس هایی از مسعود و شمع هایی روشن در دست داشتند، به خواندن سرود "مرغ سحر ناله سر کن" و " از خون جوانان وطن لاله دمیده" و ...پرداختند.

در پایان، مادران در حالی گورستان را ترک کردند که مزار شهید هاشم زاده را با گلهای رنگارنگ بهاری پوشانده بودند.

گزارش کوتاهی از دیدار ما با نمایندگان پارلمان آلمان در روز شنبه 17 آپریل

در روز شنبه 17.04.10 قبل از برنامه هفتگی خود در دیداری دوستانه با نمایندگان زنان خارجی در شهر افنباخ ،حومه فرانکفورت ،و نماینده حزب سوسیال دمکراتهای پارلمان آلمان خانم اوتا زاپف و خانم هایکه هابرمن نماینده حزب سوسیال دمکراتها در استان هسن گزارشی از مشکلات و فعالیت مادران عزادار در ایران و همچنین گزارشی از کار هفتگ...ی خودمان در نه ماهه اخیر در فرانکفورت دادیم در این دیدار خواسته های خودمان را به صورت شفاهی و کتبی بیان کردیم و درخواست کمک و پشتیبانی کردیم
ما خواستهای عاجل خود را از جمله توقف اعدامها، آزادی سریع و بی قید وشرط زندانیان سیاسی و همچنین رسیدگی به وضعیت پناهجویان ایرانی را با این نمایندگان مجلس مطرح کردیم .خانم زاپف ضمن ابراز همدردی و پشتیبانی از خواستهای به حق مردم ایران در جهارچوب قوانین حقوق بشر قول پیگری خواسته های ما به خصوص به دلیل امکانات قانون بین الملل جهت رسیدگی به وضعیت پناهجویان ایرانی در کشورهای همسایه از طریق سفارتهای آلمان در این کشورها را به ما دادند .
در این دیدار کار ما از طرف نمایندگان مجلس حاضر در جلسه و دیگر زنان حاضر مورد تائید و تشویق زیادی قرار گرفت که باعث دلگرمی بیشتر ما در کارمان شد. ما مادران را تنها نمیگذاریم و تا آخر ایستاده ایم به امید آزادی و پیروزی

گروه حامیان مادران عزادار ایران در فرانکفورت

۱۳۸۹ فروردین ۲۹, یکشنبه

گزارش هفتگی حامیان مادران عزادار در ایران

17 آپریل 2010 در دورتموند - آلمان

امروز تعداد زیادی از مادران ، پدران و جوانان حامیان مادران عزادار در ایران با شور و هیجان به ما پیوستند
و با گرمای قلب خود ، همبستگی خود را با هموطنان و مادران مبارز و خستگی نا پذیر
اعلام کرده و با گرفتن عکس و پلاکارد های مختلف در دست ، خواستار توقف اعدامها ، آزادی زندانیان سیاسی
و مجازات عاملان این جنایات شدند .
در این گردهمایی تعداد زیادی هم اعلامیه به زبان آلمانی پخش گردید .

حامیان مادران عزادار در ایران
مادران صلح -دورتموند

«دعوت ایران از بان‌کی‌مون برای ورود به شورای حقوق‌بشر است»

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

دبیرکل سازمان ملل به‌زودی به ایران سفر خواهد کرد. گفته‌می‌شود دلیل اصلی این دیدار، آخرین رایزنی‌ها پیرامون پرونده‌هسته‌ای ایران است. شیرین عبادی اما هدف این دعوت را زمینه‌سازی ایران برای دستیابی به نیت دیگری می‌داند.

به‌نظر شیرین عبادی، دارنده جایزه نوبل صلح، دعوت دولت جمهوری اسلامی از بان‌کی‌مون، به قصد راهیابی به شورای حقوق بشر سازمان ملل است، اما نفس حضور وی در تهران، می‌تواند به روشنگری‌های بسیار در باره زندان‌ها و زندانیان سیاسی بیانجامد.

دویچه‌وله: شما اولین کسی بودید که پس از انتخابات از آقای بان کی‌مون برای سفر به ایران دعوت کردید تا بروند و از نزدیک مشاهده کنند که چه رفتاری با معترضان می‌شود. ایشان چه پاسخی دادند و چه شد که به‌زودی به دعوت جمهوری اسلامی به ایران می‌روند؟

شیرین عبادی: من سه روز پس از انتخابات با آقای بان کی‌مون تلفنی صحبت کردم و دعوت کردم از ایشان که به ایران بروند واوضاع را از نزدیک ببینند. پس از آن هم دو بار دبیرکل سازمان ملل را ملاقات کردم و همین دعوت را تکرار کردم و ایشان گفتند که به ایران خواهند رفت. البته از نظر دیپلماتیک باید ایشان با دعوت دولت می‌رفت و روشن بود که به پیشنهاد ما نخواهند رفت.

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: اما دعوت دولت ایران از آقای با‌ن‌کی مون بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد. جمهوری اسلامی خواستار عضویت در شورای حقوق بشر است و یکی از موانع ورود به این شورا این است که از سال ۲۰۰۵ به ‌بعد، به هیچ گزارشگر حقوق بشر اجازه ورود به ایران و بازدید از زندان‌ها داده نشده است. دولت ایران می‌خواهد به ترفندی این تخلف را بپوشاند و هنگام رای‌گیری بعدی برای این عضویت، به دعوت ایران از آقای بان‌کی‌مون استناد کند.

من البته از رفتن آقای بان‌کی‌مون به ایران استقبال می‌کنم و این را دعوت تمام مردم ایران می‌دانم. همه ما از ایشان خواهش می‌کنیم که علاوه بر دیدار با مسئولان حکومتی، با خانواده زندانیان سیاسی، زندانیان اوین و گوهردشت و وکلای مدافع آنها ملاقات کنند تا حقایق روشن شود.

آیا به ایشان گزارش مستند و مبسوطی از زندان‌های مخفی و موازی و شرایط زندان‌های شهرستان‌ها نیز داده‌اید. شما درصحبت‌هایتان تنها از زندان‌های اوین و گوهردشت نام بردید.

هم من و هم سایر فعالان حقوق بشر در چندین نوبت، گزارش‌های مفصلی از آنچه در زندان‌های رسمی و غیررسمی ایران می‌گذرد به آقای بان‌کی‌مون داده‌ایم. ما با ایشان ارتباط مداوم داریم و هر خبر جدیدی را فورا به گوش‌شان می‌‌‌‌رسانیم.

به نیت تبلیغاتی دولت ایران از این سفر اشاره کردید. فکر می‌کنید آقای بان‌کی‌مون و مشاوران‌شان به اندازه کافی از اوضاع ایران شناخت ندارند که پیگیر دیدار از زندان‌های ایران نشوند؟

چرا شناخت دارند اما خیلی خوب می‌شود که آقای بان‌کی‌مون با خانواده‌های زندانیان سیاسی، وکلای آنها از جمله نسرین ستوده و خانم غیرت و امثال این‌ها ملاقات کنند. در این‌صورت حقایق زیادی را خواهند دانست که اگر به زندان بروند، از کدام قسمت‌ها باید بازدید کنند. نقشه زندان نیز به آقای بان‌کی‌مون داده خواهد شد.

آقای سحرخیز به نیابت از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ در نامه‌ای از آقای بان‌کی‌مون خواسته‌اند بروند اوین و پای صحبت محکومان سیاسی بنشینند. فکر می‌کنید این نامه در شرایط کنونی، هزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بیشتری برای امثال آقای سحرخیز ایجاد کند؟

شهامت آقای سحرخیز باعث تحسین است و امیدواریم این شجاعت، هزینه بیشتری برای زندگی و امنیت ایشان ایجاد نکند. فراموش نکنیم که پاداش شهامت‌های گذشته ایشان، بازداشت و محکومیت و کلیه خلف‌هایی است که در روند دادرسی پرونده ایشان صورت گرفت. امیدواریم دولت بیش از این هوس نکند بابت شهامت روزنامه‌نگاران به آنها چنین جوایزی بدهد.

از نظر حقوقی و اختیارات، آقای بان‌کی‌مون می‌توانند در صورت مخالفت دولت با رفتن ایشان به زندان‌ها، اصرار کند که باید حتما از آنها بازدید کنند؟

نخیر! این جزو اختیارات ایشان نیست زیرا دولت می‌تواند بگوید این امری است مربوط به حاکمیت ملی. اما اگر آقای بان‌کی‌مون برگردد وبگوید من درخواست کردم و نشد، این برگ سیاهی برای دولت ایران خواهد شد. این ثابت خواهد کرد که دعوت از ایشان، سیاسی‌بازی بوده و مسئله به همان عضویت در شورای‌حقوق بشر برمی‌گردد.

من از همین‌جا به دولت ایران اخطار می‌کنم که اگر خود را پایبند ضوابط بین‌المللی می‌داند، چرا به قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل برای ورود گزارشگران به ایران عمل نمی‌کند؟ دولت جمهوری اسلامی از چه چیز واهمه دارد؟ چه چیز را دارد از چشم گزارشگران حقوق بشر پنهان می‌کند؟

مصاحبه‌گر: مهیندخت مصباح

تحریریه: بهمن مهرداد

بزرگداشت یاد و خاطرۀ شهید کیانوش آسا در زادگاهش کرمانشاه - امروز جمعه 27 فروردین 1389

کیانوش آسا متولد 29 اسفند سال 1362 نقّاش و کاریکاتوریست، نوازنده ی ساز عرفانی تنبور، شاگرد ممتاز 12 سال تحصیل قبل از دانشگاه، شرکت کننده در مسابقات و المپیادهای متعدّد علمی و هنری و موّفق به دریافت لوح تقدیر و جوایز مختلف، دانشجوی باهوش، فعّال و برجسته کارشناسی مهندسی شیمی گرایش گاز و پتروشیمی دانشگاه رازی کرمانشاه (ورودی 83-82) و نخبه علمی در دوره کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش طراحی و شبیه سازی فرایند های نفت و پتروشیمی در دانشگاه علم و صنعت ایران (ورودی 87-86) - ترم آخر - بود.

یازده سال فعّالیت مؤثر و عملی در انجمن زیست محیطی جبهه ی سبز کرمانشاه داشت که تعدادی از سوابق تحصیلی دوران دانشجویی و قبل از آن، تقدیر نامه های علمی و ورزشی، فعّالیتهای هنری، تصاویر فعّالیتهای زیست محیطی، عنوان پایان نامه دوره کارشناسی ارشد، نامه استخدامی در پتروشیمی صنعت نفت جنوب( اهواز)، پتروشیمی کرمانشاه و همچنین پذیرش عضویت در هیئت علمی و تدریس در یکی از دانشگاه های استان کرمانشاه (که قرار بود یکی از این سه را انتخاب کرده و مشغول به کار و خدمت به جامعه شود)

مادر کیانوش در رابطه با ویژگیهای شخصیتی او میگوید: « برجستهترین خصوصیت كیانوش احساس مسئولیتی بود كه در مورد اعضای خانواده، افراد جامعه، دوست و آشنا داشت. این حس در مورد من، برادر و خواهرانش قویتر عمل میكرد. طوری كه حاضر بود از كار خودش بگذرد و به خودش سخت بگیرد اما نگذارد كوچكترین ناراحتی یا مشكلی برای ما به وجود آید. مطمئنّاً همین حس مسئولیت پذیری بوده كه كیانوش را به خیابان كشانده و در كنار مردم معترض قرار داده است. فعالیتهای اجتماعیاش هم ناشی از همین احساس مسئولیتی بود كه در جامعه احساس میكرد. كیانوش از سال 78 عضو یك انجمن زیست محیطی بود و در این زمینه فعالیت میكرد. خودش شخصاً در برنامه ی پاكسازی پارك كوهستان كرمانشاه كیسه دست میگرفت و زباله ها را جمع آوری میكرد. بسیاری از درخت های پارك شهرك ظفر و شهرك پردیس كرمانشاه نهال هایش توسط كیانوش كاشته شده است. نقاشی بسیار زیبا میكشید و نوازنده تنبور بود. این ساز را بدون رفتن به كلاس و تنها با گوش دادن به نوارهای تنبور نوازی زنده یاد سیدخلیل عالینژاد یاد گرفته بود.

كیانوش در تمام طول مدت تحصیلش در مدرسه جزو شاگردان نمونه بود. از هوش و استعداد بالایی برخوردار بود، بخصوص در ریاضیات. هر سال از طرف مدیران مدرسه به خاطر معدل بالایش مورد تشویق قرار میگرفت و لوح تقدیر دریافت میكرد. هنوز تقدیرنامه هایی راكه از مدرسه یا در المپیادهای علمی گرفته است دارم. سال 81 با معدل بالا دیپلم گرفت و سال 82 در رشته ی مهندسی پتروشیمی دانشگاه رازی كرمانشاه پذیرفته شد. سال 86 هم به محض تمام كردن دوره لیسانس با رتبه ی بالا در آزمون كارشناسی ارشد قبول شد و برای ادامهی تحصیل به تهران رفت. همین تابستان قرار بود با تحویل پروژه و انجام دفاعیه فوق لیسانسش را بگیرد، اما…

کیانوش آسا در روز 23 خرداد برای انجام امور مربوط به پایان نامه دوره کارشناسی ارشد خود از کرمانشاه (زادگاهش) به دانشگاه علم و صنعت ایران برمی گردد و در روز 25 خرداد یعنی 3 روز بعد از انتخابات در تجمع میلیونی انقلاب تا آزادی حضور پیدا می کند.در پی 9 روز جستجوی مداوم گروهی و شبانه روزی ناباورانه روز سوم تیر جسد او توسّط خانواده اش در پزشکی قانونی تهران با دهانی پر از خون ناشی از اصابت گلوله ها شناسایی مي شود.

طبق گفته های دوستان نزدیک، در آخرین لحظات حادثه، تنها یک گلوله به پهلوی کیانوش اصابت می کند و زخمی می شود بعد از آن دیگر کسی از او اطّلاعی ندارد و بر اساس گزارش پزشکی قانونی، جسد در تاریخ 29 خرداد یعنی 4 روز بعد از اصابت آن گلوله به مرکز پزشکی قانونی تهران تحویل می گردد، امّا وقتی که جسد در روز سوم تیر شناسایی گرديد، مشاهده شد که علاوه بر آن گلوله، گلوله دیگری هم به گردنش اصابت کرده و به این سادگی با جنایتی هولناک جان دانشجوی کُرد جوان از خطه کرمانشاه را از او و خانواده و جامعه گرفتند.

کیانوش آسا از اقلیّت های مذهبی بوده و خانواده ای با مذهب یارسان(اهل حق) داشته است. کیانوش آسا ابعاد منحصر به فرد دیگری هم دارد چراکه از خانوادهای ملی و ارزنده از ایل بزرگ سنجابی در کرمانشاه هستند که شرح وطندوستی آنها زبانزد تمام ایران دوستان بوده و هست. بر تائید آن هم شاید همین کافی باشد که در مراسم بزرگ چهلم او در کرمانشاه که با راهپیمایی هزاران تن از مردم همراه بود

پیکر پاک وی در روز هفتم تیر ماه در در قطعه 58 پلاک 12 باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپرده شد و مراسمی نیز به مناسبت یادبود وی در روزهای هفتم و نهم تیر در تهران و کرمانشاه برگزار شد، با شدیدترین تدابیر امنیّتی و حتّی بدون اجازه ی مدّاحی.

ياد و خاطرش گرامی و راهش پر رهرو باد

۱۳۸۹ فروردین ۲۶, پنجشنبه

بیایید تا در کنار هم بازتاب ندای مادران و زنان دلیر ایران در مرزهای خارج از کشور باشیم

گردهمایی این هفته حامیان مادران عزادار در ایران در روز شنبه 17 آپریل 2010 در دورتموند - آلمان

۱۳۸۹ فروردین ۲۳, دوشنبه

انتقال یک زن زندانی سیاسی که در شرایط حاد جسمی است به نقطه نامعلومی

انتقال یک زن زندانی سیاسی که در شرایط حاد جسمی است به نقطه نامعلومی

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،زندانی سیاسی زهرا اسد پور گرجی از روز گذشته از بند زنان زندان گوهردشت به نقطه نامعلومی منتقل شده است. او در روزهای اخیر دچار خونریزی بینی و قسمت سمت چپ بدنش تا حد زیادی از کار افتاده بود.
زندانی... سیاسی زهرا اسدپور گرجی 51 ساله روز 22 فروردین ماه از بند زنان زندان گوهردشت خارج و به نقطه نامعلومی منتقل شده است.خانم اسدپور گرجی در روزهای گذشته وخامت وضع جسمی اش به حد خطرناکی رسیده است بطوریکه قسمت سمت چپ بدنشان از کار افتاده است و دچار خونریزی بینی می شود. قبل از تطیلات عید پزشکان بهداری زندان گوهردشت کرج بدلیل ناراحتی حاد قلبی خواستار مرخصی استعلاجی اورژانسی وی شده بودند اما سربازجوی وزارت اطلاعات محبی مانع مرخصی استعلاجی اوست و به خانم اسدپور گرجی گفته است: که من فقط با خروج جسد تو از زندان موافقت خواهم کرد.زندانی سیاسی زهرا اسدپور گرجی در اعتراض به فشارهای روحی و تهدیدات غیر انسانی مستمر سربازجوی وزارت اطلاعات محبی علیه خود، خانواده و فرزندش رضا جوشن بیش 6 روز در اعتصاب غذا بسر برده بود.
از طرفی دیگر رضا جوشن فرزند خانم اسدپور گرجی از سلولهای انفرادی بند سپاه به سلولهای انفرادی فرعی بند 6 زندان گوهردشت منتقل شده است.سربازجو محبی در طی مدتی که آقای جوشن در سلولهای انفرادی بند سپاه بسر می برد تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار داشته است بطوری که زانوی او دچار آسیب شدید شده است.
محبی سربازجوی وزارت اطلاعات همچنین فشارها و تهدیدات و اذیت وآزارها را علیه خانواده جوشن به نحو جنون آمیزی شدت بخشیده است.روز گذشته خانم فرشته جوشن را به وزارت اطلاعات فراخواند و به بیش از یک ساعت او را مورد بازجوئی تحت فشارهای روحی و تهدید به بازداشت قرار داد . محبی خطاب به خانم فرشته جوشن گفت:تو خبرهای وضعیت مادر و برادرت را در اختیار رسانه های خبری قرار میدهی. مطمئن باش که پرونده ای برایت درست می کنم که 2 الی 3 سال در زندان بمانی.
خانم زهرا اسدپور گرجی روز 16 آذر ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 8 وزارت اطلاعات در زندان گوهردشت کرج منتقل گردید او چندین هفته تحت بازجوئی و شکنجه فردی بنام محبی سربازجوی وزارت اطلاعات قرار داشت.زندانی سیاسی زهرا اسد پور گرجی و فرزندش پیش از این بدلیل دیدار خانوادگی با فرزندش در قرار گاه اشرف در عراق دستگیر و 16 ماه در زندان گوهردشت کرج بسر بردند و پس از پایان محکومیت غیر انسانی خود آزاد شدند.
در حال حاضر رضا جوشن 25 ساله فرزند خانم اسد پور گرجی که 10 آذر ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 8 زندان گوهردشت معروف به بند سپاه منتقل شد و نزدیک به 2 ماه در سلولهای انفرادی بسر برد سپس او را به بند 4 زندان گوهردشت کرج منتقل کردند.
آنها 19 بهمن ماه 1388 در شعبه 1 دادگاه انقلاب توسط فردی بنام عاصف حسینی رئیس این شعبه به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال تبعید به زندان زنجان و 4 سال تبعید به روستای قیلار زنجان محکوم شدند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،مورد شکنجه روحی و جسمی قرار دادن زندانیان سیاسی که در شرایط خطرناک جسمی بسر می برند و تحت فشار قرار دادن خانواده های آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگران ویژه زنان و دستگیریهای خودسرانه سازمان ملل متحد می خواهد ببش از این در مقابل جنایت علیه بشریت در زندانهای این رژیم سکوت پیشه نکنند و پرونده این رژیم را به شورای امنیت سازمان ملل برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا ارجاع دهند.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
23 فروردین 1389 برابر با 13 آپریل 2010
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگر ویژه زنان

مهدیه گلرو به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد

کمیته گزارشگران حقوق بشر- مهدیه گلرو عضو شورای حق تحصیل و فعال دانشجویی به تحمل دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد.

دادگاه گلرو روز یکشنبه ۱۵ فروردین، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به قضاوت پیرعباسی برگزار شد. امیر رئیسیان وکیل اين دانشجوی ستاره دار تا روز دادگاه موفق به اخذ وکالت نامه از وی نشده بود بنابر این این فعال دانشجویی «شخصا» در دادگاه از خود دفاع کرد.

قاضی پیرعباسی با تبدیل قرار بازداشت گلرو که از تاريخ ۱۲ آذر سال سال گذشته در بازداشت موقت به سر می برد با وثیقه ۷۰۰ میلیون تومانی موافقت کرد. این در حالی است که پرداخت این مبلغ وثیقه از توان خانواده او خارج است.

به گفته وحید لعلی پور همسر مهدیه گلرو، آقای رئیسیان به وکالت از خانواده، سعی در «کاهش مبلغ وثیقه» دارد.

مهدیه گلرو، دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه علامه و عضو شورای دفاع از حق تحصیل، در تاریخ ۱۲ آذرماه به همراه همسرش در منزل شخصی شان بازداشت شدند. وی در سال گذشته نیز پس از تحصن چهار روزه در اعتراض به محرومیت از تحصیل، در دانشگاه علامه بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.

این فعال مدنی همچنین از اعضای فعال کمیته دفاع از حقوق شهروندی ستاد مرکزی مهدی کروبی در جریان انتخابات ریاست جمهوری اخیر بود. در حال حاضر ضیاء نبوی، مجید دری، شیوا نظرآهاری، پیمان عارف و مهدیه گلرو اعضای دربند شورای دفاع از حق تحصیل هستند.

۱۳۸۹ فروردین ۲۲, یکشنبه

گزارش گردهمایی حامیان مادران عزادار ایران

گزارش گردهمایی حامیان مادران عزادار ایران روز شنبه ۱۰ آپریل ۲۰۱۰ در دورتموند:

امروز هم مثل شنبه های دیگر به گرد هم آمدیم و با افتخار و غرور دست هایمان را به هم گره کرده و
سرود قلبی همبستگی با شما عزیزان را سر دادیم .......

امروز توجه عابران بیشتر از همیشه به عکسها و گزارشات ما راجع به اتفاقات اخیر در ایران جلب شده بود ،
بیشتر بر خوردها با همدردی و کنجکاوی همراه بود ، و فقط سوال می کردند ، چه کمکی از آنها برای مادران
و خانوادهها در ایران بر میاید ؟؟؟

آدرس اینترنتی طومار امضا برای رسیدگی به کار زندانیان سیاسی به سازمان ملل متحد را به آنان دادیم ......

حامیان مادران عزادار ایران
مادران صلح - دورتموند - آلمان

نامه‌‌ سرگشاده‌ هنرمندان، روشنفکران و دانشگاهيان ايرانی به دبير کل سازمان ملل متحد برای آزادی جعفر پناهی، سينماگرِ ايرانی

جعفر پناهی، سينماگر ايرانی که دارای شهرت بين‌المللی است، با يورش شبانه‌ ماموران مسلح جمهوری اسلامی به منزل وی٬ در يک مهمانی دوستانه٬ دستگير شده و بيش از يک ماه است که در بازداشت به سر می‌برد. در ميان بازداشت شدگان محمد رسول اُف، ديگر سينماگر ايرانی٬ نيز در آن مهمانی حضور داشته و بازداشت شده است . فيلم‌های جعفر پناهی برنده‌ی جوايزفستيوال ‌های بين المللی در فرانسه، ايتاليا، آلمان٬ و کانادا بوده است. گفته شده است که دستگيری وی به‌خاطر تصميم او برای ساختن فيلمی در رابطه با جنبش سبز در ايران است

اما دليل اصلی زندانی شدن وی پشتيبانی آشکار و پرشور وی از حق خواهی و آزادی خواهی مردم ايران در فستيوال های بين‌المللی ست. اين هنرمند دليراز هرفرصتی برای رساندن پيام مردم ايران به جهانيان بهره برده است. دستگيری پناهی واکنشهای گسترده‌ی داخلی و بين المللی را برانگيخته و چهره های سرشناسی چون فردريک ميتران، وزير فرهنگ فرانسه ، کن لوچ، کارگردان مشهور بريتانيايی، عباس کيارستمی، کارگردان برجسته‌ی ايرانی، شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل، به همراه وزرای خارجه‌ی آلمان و فرانسه و برخی ديگر شخصيت‌های جهانی، وبيش از پنجاه تن از سينماگران و منتقدان٬ به بازداشت بی دليل آقای پناهی اعتراض کرده و خواهان آزادی وی شده‌اند

آقای دبيرکل

مردم جهان شاهد مقاومت گسترده‌ ايرانيان در برابر تقلب بزرگ دولت در انتخابات رياست جمهوری در خرداد ۱۳۸۸ و تظاهرات و راهپيمائی های عظيم و مسالمت آميز آنان برای آزادی انتخابات در ايران بوده اند و ديده اند که اين حرکت دادخواهی مدنی، که به نام "جنبش سبز" شکل گرفت، چگونه با خشونتِ نظاميان و شبه نظاميان دستگاه حاکم به خون کشيده شد و هزاران تن از تظاهرکنندگان به جرم ايستادگی در برابر ابقای نيرنگ آميز محمود احمدی نژاد در مقام "رياست جمهوری" زندانی و گرفتارآزارها و شکنجه‌های جسمی و روانی، و تجاوز جنسی از سوی مأموران حکومتی شدند. قوه قضائيه تعداد دستگير شدگان را تا امروز ۴۰۰۰ تن اعلام کرده است. برخی دستگير شدگان با اتٌهامات ساختگی٬ و بدون داشتن حق دفاع و وکيل ، به اعدام محکوم شده اند. می‌دانيد که ايران پس از چين بزرگترين زندان روزنامه نگاران در جهان اعلام شده است.

ما هنرمندان، روشنفکران و دانشگاهيان ايرانی امضاکننده‌ی اين نامه٬ با جلب توجه جناب عالی به تمامی ستمی که بر مردم ايران٬ به‌ويژه زندانيان سياسی٬ در کشور ما می رود٬ با دريافت خبرهای بسيار نگران کننده در باره‌ی سلامت جسمی و روحی جعفر پناهی، از شما درخواست می‌کنيم که با اعلام نگرانی جامعه‌ی جهانی نسبت به اوضاع ناهنجار سياسی و قضايی در ايران٬ از مقامات جمهوری اسلامی بخواهيد که آقای جعفر پناهی را هرچه زودتر آزاد کنند.

امضاء ها

گروه نخست امضاء کننده گان:
شيرين نشاط (کارگردان)، بهمن قبادی (کارگردان)، داريوش آشوری (نويسنده و پژوهشگر- فرانسه)، آرامش دوستدار (نويستده – آلمان)، ماشاالله آجودانی (نويسنده - آلمان)، حسن زرهی (سردبير هفته نامه شهروند- کانادا)، رضا براهنی (نويسنده - کانادا)، رامين جهانبگلو (استاد علوم سياسی - کانادا)، مهرزاد بروجردی (استاد علوم سياسی - آمريکا)، اکبر مهدی (استاد جامعه شناسی - آمريکا)، عطا هودشتيان (استاد علوم سياسی - کانادا)، محمد جلالی (م. سحر) (شاعر- فرانسه)، شجاع آذری (کارگردان)، مجيد قديانی (آهنگساز و موزيسين)، سپيده فارسی (کارگردان)، عباس بختياری (موزيسين، مدير فرهنگسرای پويا - پاريس)، رضا جابر انصاری (کارگردان و بازيگر تئاتر)، شهلا بهار دوست (مشاور امور حقوقی و اجتماعی – شاعر- آلمان)، مسعود عطايی ( پزشک و شاعر - آلمان )، حسن مکارمی ( روانکاو ، پژوهشگر – فرانسه)، کيوان مهجور (نقاش - کانادا)
جلال ايجادی (استاد جامعه شناسی - فرانسه )، جمشيد اسدی (استاد استراتژی اقتصادی - فرانسه)، نادر زرکاری (کنشگر سياسی - کانادا)، رضا فانی يزدی (نويسنده و تحليل گر سياسی - آمريکا)، سعيد پيوندی (استاد آموزش و پرورش – فرانسه)، بابک امير خسروی (نويسنده و تحليل گر سياسی - فرانسه)، حسن شريعتمداری (نويسنده و تحليل گر سياسی - آلمان)، فرزين وحدت (جامعه شناس – آمريکا)، امير حسين گنج بخش (پژوهشگر ارشد در انستيتوهای ملی بهداشت – آمريکا)، آزاده کيان (استاد جامعه شناسی و مدير پژوهش – فرانسه)، سعيد رهنما (استاد علوم سياسی – کانادا)، مهرداد مشايخی (استاد جامعه شناسی – آمريکا)،- فريبا داودی مهاجر (خبرنگار - آمريکا)، بيژن حکمت (نويسنده و تحليل گر سياسی - فرانسه)، رضا سياوشی (نويسنده و کنشگر سياسی - آمريکا)
گروه دوم امضاء کننده گان:
رضا علامه زاده (سينماگر و استاد کارگردانی در دانشگاه- انگلستان)، کيانوش سنجری (کنشگر سياسی – آمريکا)، کوروش سحاتی (کنشگر سياسی – آمريکا)، فواد پاشايی (کنشگر سياسی – آمريکا)، کامران کوهانلو (کنشگر سياسی – آمريکا)، محمود صدری، )استاد جامعه شناسی - آمريکا(، دانش باقرپور ( فعال سياسی - آلمان)، علی صمد (کنشگر سياسی – بلژيک)، سيامک سلطانی (کنشگر سياسی – بلژيک)، اسفنديار طبری (استاد فلسفه – اتريش)،

حسن نايب هاشم (پزشک - کنشگر سياسی و فعال حقوق بشر- اتريش)، وهاب انصاری (کنشگر سياسی- آلمان)، حسن جعفری (کنشگر سياسی- آلمان)، نيلوفر شميرانی (روانکاو اجتماعی- آلمان)، حبيب پرزين (کنشگر سياسی- آلمان)، علی پورنقوی (کنشگر سياسی)، فرهاد فرجاد (کنشگر سياسی- آلمان)، علی صمد (کنشگر سياسی – بلژيک)، فريبا مرزبان ( روزنامه نگار- فعال حقوق بشر – انگلستان)، سيامک سلطانی (کنشگر سياسی)، محمد عبدی (نويسنده – بريتانيا)، اختر قاسمی (خبرنگار و عکاس – آلمان)، رضا قاسمی (نويسنده – فرانسه)، مهدی فتاپور (تحليل گر سياسی- آلمان)، داريوش مجلسی (کنشگر سياسی)، مسعود فتحی (کنشگر سياسی- اتريش )، ويدا فرهودی (شاعر – فرانسه)، منظر حسينی (نويسنده ، روانکاو – دانمارک)، جواد اسديان (شاعر و نويسنده - آلمان)، رضا چرندابی (کنشگر سياسی- آلمان)،

حميد حميدی (پژوهشگر و فعال حقوق بشر – هلند) مليحه تيره گل (نويسنده - آمريکا)، مهرداد درويش پور (استاد جامعه شناسی – سوئد)، احمد باطبی (خبرنگار – آمريکا)، عباس شيرازی (کنشگر سياسی - آلمان)، بيژن مهر (کنشگر سياسی)، مهران براتی (دکتر در اقتصاد و تحليل گر سياسی- آلمان) ، مهرانگيز رساپور (شاعر- سردبير واژه – انگلستان)

• متن انگليسی نامه، به همراه تمام امضاء ها به لاتين، برای دبير کل سازمان ملل ارسال شده است

کاوه کرمانشاهی

کاوه کرمانشاهی، فعال حقوق بشر، که از تاریخ ۱۴ بهمن ماه سال گذشته در بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه به سر می برد، تحت شدیدترین فشارها قرار دارد

رهانا: فرنگیس داوودی، مادر این فعال حقوق بشر، دیروز ۱۹ فروردین ماه موفق به دیدار کوتاهی با فرزندش گردید. خانم داوودی بعد از این ملاقات که در حضور بازجوی کاوه صورت گرفت، وضعیت روحی و جسمی فرزندش را بسیار نامساعد توصیف کرده است. کاوه کرمانشاهی در این ملاقات اذعان داشته است تحت شدیدترین فشارها برای اعتراف به “جاسوسی” است. کاوه در ملاقاتش گفته است که موکدا این اتهام را رد کرده و تمامی فعالیتهایش را مدنی و مسالمت آمیز و قانونی می داند

بنا بر گزارش دریافتی علی رغم سابقه‌ی بیماری این فعال حقوق بشر و نامه ی پزشک، تا کنون حق ملاقات پزشک به وی داده نشده است

این ملاقات دیروز درحالی صورت گرفت که قبل از تعطیلات نوروزی دو نامه ی قاضی پرونده مبنی بر اجازه ی ملاقات به اداره ی اطلاعات کرمانشاه ارسال شده بود اما تا دیروز و پس از تمدید قرار بازداشت موقت کاوه کرمانشاهی این اجازه به خانواده ی وی داده نشد

کاوه قاسمی کرمانشاهی، فعال حقوق بشر، عضو کمپین یک میلیون امضا، سازمان حقوق بشر کردستان و عضو ادوار تحکیم وحدت، اکنون ۶۶ روز است که در سلول انفرادی بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه به سر می برد

همكاران دربندمان را هرچه سریعتر آزاد كنید

بیش از صد روزنامه نگار و وبنگار ایرانی، با انتشار نامه ای سرگشاده به رییس قوه قضاییه خواستار آزادی همكاران در بند خود شده اند. این درخواست روزنامه نگاران مورد حمایت بسیاری از وكلای مدافع حقوق روزنامه نگاران نیز قرار گرفت.

روزنامه نگاران در این نامه با اشارهای كوتاه به شرایط امنیتی كه پس از انتخابات در ایران رخ داد و تا امروز همچنان ادامه دارد، از آیت الله آملی لاریجانی به عنوان بالاترین مقام قضایی خواسته اند كه هرچه سریعتر شرایط آزادی و بازگشت دوباره را به كانون گرم خانواده و تحریریه رسانه ها فراهم كند.

اكنون مسعود باستانی، عمادالدین باقی، عماد بهاور، علیرضا بهشتی شیرازی، محمد جوادی حصار،محمد داوری، احمد زیدآبادی، عیسی سحرخیز، هنگامه شهیدی، ابوالفضل عابدینی، مسعود لواسانی، جواد ماهزاده، مهدی محمودیان، یاسر معصومی، بدرالسادات مفیدی، علی ملیحی، احسان مهرابی، شیوا نظرآهاری، حسین نورانینژاد و محمد نوریزاد ماهها است كه در زندان بهسر میبرند.

متن كامل این نامه كه در تاریخ ۲۱ فروردین ماه منتشر شده، به شرح زیر است:

به نام خدا

ریاست محترم قوه قضائیه، حضرت آیتالله صادق آملیلاریجانی؛

همانطور که استحضار دارید پس از انتخابات دهمین دوره ریاستجمهوری در تابستان سال گذشته، حوادثی در ایران رخ داد که غیرمنتظره و گاه رنجآور بود.این حوادث از یک سو با اعتراضات آرام و گستردهی بخشهای کثیری از مردم ایران آغاز شد، اعتراضاتی که تا امروز هم ادامه دارد و از سوی دیگر در همان زمان با برخوردهای دولتی همراه شد.دستگیریهای گسترده، محاکمهها و زندانهایی که همه، زیر نظر دستگاه قضایی و یا ظاهراً توسط ضابطان قضایی انجام شد و همچنان ادامه دارد، بخشی از این برخوردها است.

در این میان آنچه مایهی نگرانی و تأسف مضاعف ما است، برخورد با روزنامهها و روزنامهنگاران منتقد با جریان حاکم است.روزنامهها و نشریات متعددی توقیف شد؛ وبسایتهای بسیاری فیلتر و دهها روزنامهنگار منتقد بازداشت شدهاند. برخی از روزنامهنگاران در دادگاههای انقلاب، بدون حضور هیأت منصفه و بعضاً حتی بدون وکیل، محاکمه و محکوم شدهاند و بسیاری هنوز ماههاست بلاتکلیف، در بازداشت موقت به سر میبرند وگروهی از آنان نیز با سپردن وثیقههای سنگین بطور موقت از زندان خارج شدهاند.

از طرفی ماهها پیش دفتر «انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران» پلمپ و چندی بعد دبیر محترم تنها نهاد صنفی مورد اعتماد روزنامهنگاران؛ سرکار خانم بدرالسادات مفیدی، بازداشت شد و همچنان هم بدون اینکه در دادگاه صالحه محاکمه و یا برای تبدیل قرار بازداشت او به قرار مناسب برای آزادی اقدامی صورت گیرد در زندان بهسر میبرد. جنابعالی به روشنی واقفید که بازداشت موقت در زمره موارد استثنایی است و اصل بر صدور قرار حتی در صورت احراز اتهام بوسیله وثیقه یا کفالت است که این موضوع در مورد روزنامهنگاران مشکل پذیرفته می شود.

ریاست محترم قوه قضائیه؛

آیا پلمپ دفتر رسمی تنها انجمن صنفی مورد اعتماد روزنامهنگاران، زندانی بودن دبیر این انجمن و به زندان افتادن دهها روزنامهنگار و وبنگار به این معنی تلقی نمیشود که جمهوری اسلامی ایران، تحمل روزنامهنگاران و انتقادات علنی آنها را ندارد؟ و این برداشت در افکار عمومی، آیا بدترین نوع تبلیغ علیه نظام و خشن و غیر منطقی جلوهدادن چهرهی آن نیست؟

از سوی دیگر آیا تعیین عناوین مجرمانه و توسعۀ جرمانگاری توسط دستگاههای ذیربط که تنها وظیفهشان اجرای قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی است، دخالت در وظایف قوای مربوطه (مقننه و قضائیه) و در نهایت رویهای علیه استقلال دستگاه قضایی و به معنی مخدوش کردن چهره نظام نیست؟

اگر نوشتن یک مقاله در یک نشریه یا وبسایت و یا مصاحبه با یک رسانهی غیر ایرانی حسب ادعا منجر به مخدوش شدن چهرهی نظام میشود، آیا ماهها برخورد با روزنامهها و روزنامهنگاران و وبنگاران زندانی که ضوابط دادرسی عادلانه در مورد آنها رعایت نشده است، خدشهای بر چهرهی نظام وارد نمیکند؟

ریاست محترم قوه قضائیه؛

با گذشت حدود چهار ماه از بازداشت دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران و با توجه به اخبار منتشر شده، نگرانی از وضعیت ایشان افزایش یافته است و در شرایطی که همزمان با سرکار خانم مفیدی بسیاری از همکاران و دوستان روزنامهنگار و وبنگار دیگر در زندان بهسر میبرند، این نگرانیها روزبهروز بیشتر میشود.

ما روزنامهنگاریم. وظیفهی ما خبررسانی و تحلیل اوضاع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور است. وظیفهی ما ترسیم سیمای واقعی از هرآن چیزی است که در حال اتفاق افتادن است. و البته انتقاد بدیهیترین «حق» ما است.

دوستان و همکاران ما را آزاد کنید تا به وظیفهی خود عمل کنند.

روزنامهنگاران:

آبا شیوا
ابراهیمزاده فرزانه
استیری فاطمه
اسلامیه سعیده
افتخاریراد امیرهوشنگ
آقایانی زهره
اللهبداشتی ساناز
امامی پروین
انواری امیرهادی
ایاز لیدا
ایمانی معصومه
بارسقیان سرگه
بختیارنژاد پروین
بختیاری ستاره
بستهنگار محمد
بکتاش صدرا
بنییعقوب ژیلا
بهکام نگین
بیکپور فاطمه
پاکنهاد ایمان
پوررضایی محمود
تاجیک عبدالرضا
تاجیک مهدی
تهرانی رضا
جعفرزاده زهرا
جعفری حمید
جعفری محمد
جعفری نوشین
جلاییپور حمیدرضا
جوالچی رضا
جودکی نرگس
حقی فرشته
حکمت علی
حیدری محمد
حیدری هادی
خامسیان علیرضا
خجستهرحیمی رضا
خسروی الهه
دهقان علی
راد نیما
رجایی علیرضا
رحمانی تقی
رحمتی شبنم
رحیمینژاد علیرضا
رستگاری ثمینا
رسولی مرضیه
رسولی نرگس
رضایی نسرین
رفیعیطالقانی مسعود
رنجیپور علی
روستایی فرزانه
زهدی محمدرضا
ستوده معصومه
سحابی عزتالله
سرابپور سونیتا
سوری پوریا
سیدآبادی علیاصغر
شبانی مریم
شجاعیان رضا
شعردوست صبا
شفیعی حامد
شمسالواعظین ماشالله
شیرافکن آمنه
صابر هدی
صادقی محمد
طالقانی اعظم
طاهری سیامک
طباطبایی ریحانه
عابدی احسان
عبداللهی عشرت
عدلی محمد
علمالهدی امین
علمی حدیث
علیپور محمدحسن
علیجانی رضا
غیبی رضا
فراهانی عذرا
فرجی مهران
فرهادیان سروش
فرهادیان سلیمان
فغفوری گیسو
قلیزاده مهتاب
کاضمیان مرتضی
گلبری اعظم
لقایی سارا
لقایی مرجان
متقی سیدحمید
محمدی حسن
محمدی داوود
محمدی سلیمان
محمدی نرگس
محمودیسرایی سام
مدنی سعید
مزروعی علی
مظفر محمدجواد
معتمدی ابوذر
معصومی سارا
مهرجو بهراد
مهرگان کیوان
موسوی آمنه
مومنی مینو
مومیوند بیژن
نظری مریم
نمازیخواه سحر
نوروزیان مهدی
ویسمه اعظم
همتی زینب
یوسفی مسعود

وکلای حامی روزنامهنگاران:

احمدی نعمت
بختیاری ساقی
پوربابایی هوشنگ
دادخواه سیدمحمدعلی
ستوده نسرین
سلطانی عبدالفتاح
سیفزاده سیدمحمد
سیفی سحر
عبادی شیرین
غیرت فریده
کرباسی مریم
کیانارثی مریم
نیکآرا مرضیه
نیکبخت صالح

ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ: ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ‬ ‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ راه ﻳﺎﺑﻨﺪ‬

‫ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ: ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ‬
‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ راه ﻳﺎﺑﻨﺪ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮرهﺎﻳﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻮراﯼ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ را ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را رﻋﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.‬
‫ﻗﺮار اﺳﺖ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ روز 31 ﻣﺎﻩ ﻣﻪ، ﺣﺪود ﻳﮑﻤﺎﻩ دﻳﮕﺮ، ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎﻣﺰدهﺎﯼ ﻋﻀﻮﻳﺖ در ﺷﻮراﯼ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ راﯼ دهﻨﺪ. اﻳﻦ ﺷﻮرا 74 ﻋﻀﻮ دارد‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ از 5 ﮔﺮوﻩ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﯼ ﺟﻬﺎن ﺑﺎ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺁراء ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻳﻌﻨﯽ‬
‫79 راﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﺪت ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺁن راﻩ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ .دورﻩ ﻋﻀﻮﻳﺖ 41 ﻋﻀﻮ اﻳﻦ‬
‫ﺷﻮرا در ﻣﺎﻩ ژوﺋﻦ اﻣﺴﺎل ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ و ﺑﺠﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ 41 ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮﻧﺪ .‬
‫ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان هﻤﺮاﻩ ﻣﺎﻟﺰﯼ، ﻣﺎﻟﺪﻳﻮ، ﻗﻄﺮو ﺗﺎﻳﻠﻨﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺐ‬
‫ﻳﮑﯽ از 4 ﮐﺮ ﺳﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺁﺳﻴﺎ ﻧﺎﻣﺰد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ.‬

۱۳۸۹ فروردین ۱۹, پنجشنبه

عکس های ارسالی حامیان مادران عزادار

شنبه ۳ آوریل ۲۰۱۰

ارسال شده توسط madarane azadar در ۱:۵۷

هفت ماه شکنجه برای انکار مستندات تجاوز در کهریزک، نگذاریم محمد داوری گمنام بماند

چهارشنبه ۷ آوریل ۲۰۱۰

محمد داوری را از روزنامه همبستگی می شناسم. یک معلم ساده و صادق و صمیمی بود که وارد تحریریه شد برای کار در حوزه رسانه. بعدها هم در سحام نیوز سایت حزب اعتماد ملی همکاری می کرد. او هم همانند آریا آرام نژاد ناشناس نیست اما در مقایسه با زمان و نحوه بازداشت و اعتصاب غذا و فشارهای روحی که او در دوران بازداشت بدون مرخصی خود طی می کند تقربیا می شود مدعی شد که او هم گمنام مانده است. محمد داوری در سایت سحام نیوز همراه کروبی بود که او را به بهانه جمع آوری و تهیه مدارک مربوط به تجاوزات جنسی در کهریزک هفت ماه پیش دستگیر کردند و از آن تاریخ تا کنون زیر سخت ترین شکنجه ها و فشارها قرار دارد. طی این مدت هر سه ماه یکبار تنها به مادر پیر او که از شهرستان بجنورد به تهران می آید اجازه دیدار و ملاقات داده می شود و از هرگونه مرخصی و دیدار با همسر و دیگر اعضای خانواده خود محروم است. با اعمال این فشارها بر محمد داوری قصد دارند تا او را وادار کنند در یک مصاحبه خبری و جنجالی صحت ادعاهای مهدی کروبی در خصوص تجاوزات جنسی را زیر سوال ببرد. در حال حاضر شرایط جسمی و روحی محمد داوری بسیار وخیم است . پیش از این محمد داوری در بند عمومی بوده است اما به دلیل اعتراض به وضعیت بلاتکلیفی در گفت و گو با معاون وزیر اطلاعات که چندی پیش از بند ایشان دیدار داشته است بلافاصله و پس از خروج این مقام دولتی از بند عمومی به سلول انفرادی منتقل شده است. پس از آن بود که داوری برای دومین مرتبه اقدام به اعتصاب غذای کرد. در حال حاضر هیچ گونه اطلاعی از وضعیت داوری در دست نیست.مادرش می گوید: محمد کاری نکرده است ، جرمی ندارد، یا پسرم را آزاد کنید یا مرا هم پیش پسرم ببرید...من در تهران هم جایی را ندارم که بمانم.....

برداشت از سبز یعنی وطن شماره13

ارسال شده توسط madarane azadar