٨ مارس روز جهانی زن را گرامی میداریم !

٨ مارس روز جهانی زن را گرامی میداریم !


Frauentags 2013. Bild: Dortmund-Agentur / Stefanie Kleemann

هشتم مارس سال  ١٨٧٥ برای اولین بار زنان کارگر کارخانه نساجی در نیویورک در اعتراض به پایین
بودن سطح دستمزد شان دست به تظاهرات زدند. در طی صد و سه سال گذشته این مبارزات همچنان
ادامه دارد. شرایط بس نابسامان زنان در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران,
زنان برابری خواه را بر آن میدارد که برای بدست آوردن حقوق اولیه خود در تمام سطوح فردی, اجتمایی
و سیاسی و تا رسیدن به این خواسته ها, مبارزات خود را همچنان پیگیرانه و سرسختانه ادامه دهند.

گروه" اتحاد زنان دورتموند" نیز ضمن تبریک به همه زنان و مردان آزادیخواه و برابری خواه جهان, در گرامیداشت سالگرد روز جهانی زن، بنا به رسم هر ساله خود در مقابله با خشونت و هر گونه تبعیض علیه زنان، هشتم مارس ٢٠١٤ را با برگزاری برنامه های مختلف هنری, تظاهرات و بر پایی میزهای اطلاع رسانی در شهر دورتموند جشن خواهد گرفت .

در این مراسم گروه" اتحاد زنان دورتموند" با برگزاری فروم ادبی و هنری در جشن سالانه شهر دورتموند که از طرف دفتر شورای زنان این شهر تهیه و تدارک دیده شده است ، شرکت دارند .

گرامی باد روز جهانی زن
حامیان مادران پارک لاله - دورتموند

آدرس و زمان تظاهرات: ساعت 11 . خیابان کاتارینن بالای پله 

ها - روبروی در اصلی ایستگاه قطار
آدرس و زمان جشن خیابانی و برپایی میزهای خبررسانی: ساعت 11 تا 13 مقابل کلیسای راینولدی
آدرس و زمان برنامه در شهرداری دورتموند : شنبه 8 مارس 2014 از ساعت 15. میدان صلح
فروم ٩ گروه" اتحاد زنان دورتموند" ، از ساعت 15.30  بعد از ظهر 

ورود به فروم فقط با کارت ثپت نام قبلی. مهلت ثبت نام تا 3 مارس
Adresse: Stadt Dortmund, Frauenbüro
Rathaus, Friedensplatz 1
44122 Dortmund

گروگانگیری «جیش العدل» را محکوم می کنیم!

گروگانگیری «جیش العدل» را محکوم می کنیم!

نخستین بارنیست که گروهی موسوم به "جیش العدل" در بلوجستان ایران اقدام به گروگانگیری می‌نماید، این گروه در گذشته نیز بارها با انجام اعمال تروریستی و کشتار مرزبانان ایران که وظیفه پاسداری از مرزهای کشور را برعهده دارند موجب برانگیختن خشم و تنفر مردم ایران و نهادهای حقوق بشری ایرانی نسبت به خود گردیده است.   
ما ضمن محکوم کردن سیاست‌های تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی در بلوچستان و بی‌توجهی دولت به خواسته‌های مردم این منطقه محروم از کشور، انزجار خود را نسبت به گروگان گرفتن مرزبانان ایرانی از سوی "جیش العدل" اعلام داشته و این گروه و رژیم جمهوری اسلامی را مسئول حفظ جان این مرزبانان می‌دانیم و خواستار آزادی فوری آنان می‌باشیم. فعالیت‌هائی که موجب رعب و وحشت و به مخاطره افکندن جان انسان های بیگناه می‌گردند، تحت هر شرایطی و با هر نامی که صورت پذیرد محکوم هستند. ما همچنین از تمامی نهادهای مدنی ایرانی و سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی مدافع حقوق بشر در دنیا می‌خواهیم که با تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی برای رعایت حقوق بشر و رفع تبعیض‌ها در ایران‌، جهتِ جلوگیری از زمینه رشد برای اقدامات غیر انسانی از جانب گروه‌های بنیادگرای شیعه وسنی در ایران قدم بردارند.

همبستگی برای حقوق بشر در ایران 

امضا کنندگان:

۱- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران / تورونتو

۲ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران / لوس آنجلس

۳ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران / نیویورک

۴ ـ انجمن حقوق بشر و دمکراسی برای ایران / هامبورگ

۵ ـ انجمن پویا برای حقوق بشر/ کلن

۶ ـ مادران پارک لاله ایران

۷ ـ حامیان مادران پارک لاله / دورتموند

۸ ـ حامیان  مادران پارک لاله - لوس آنجلس / ولی

۹ ـ حامیان مادران پارک لاله / لندن 

۱۰ـ حامیان مادران پارک لاله / فرزنو

۱۱ـ حامیان مادران پارک لاله / هامبورگ

۱۲ـ حامیان مادران پارک لاله / مونیخ

١٣- جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد

١٤ـ جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا 

۱۵- جمعیت پشتیبانان از مبارزات دمکراتیک مردم ایران/ کلن

۱۶ـ خانه همبستگی مهر/ کلن

۱۷ـ شبکه همبستگی ملی ایرانیان -کالیفرنیا

۱۸ـ فعالین حقوق بشر و دمکراسی برای ایران / هامبورگ

۱۹ ـ صدای موج سبز ـ جنبش سبز / بیرمنگام

۲۰ـ صدای موج سبز ـ جنبش سبز / لندن

۲۱ـ صدای موج سبز ـ جنبش سبز / کاردیف

۲۲ـ کانون فرهنگ و هنر / فرزنو

۲۳ـ کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران-شیکاگو

۲۴ـ کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی / پاریس

٢٥- همایش ایرانیان / هامبورگ

روز عشق و دوستی در دورتموند

روز عشق و دوستی در دورتموند 

به مناسبت روز والنتین ١٤ فوریه ٢٠١٤, روز عشق و دوستی در دورتموند به سنت سال قبل با حرکت 

اعترا ضی" با رقص علیه خشونت بر زنان " به همت فعالان زنان و با شرکت تعداد زیادی از زنان

 و مردان برابری خواه  برگزار گردید .

طبق آمار مراکز بین المللی از جمله سازمان ملل, از هر سه زن، یک زن در طول زندگی خود مورد ضرب

و شتم و یا  تجاوز قرار می گیرد. خواسته  " عدالت اجتماعی برای زنان " مساله روز جنبش زنان در کشورهای

مختلف از جمله ایران می باشد. طرفداران و فعالان حقوق زنان با حمایت از خواسته " من حق یک زندگی عاری

از خشونت را دارم " با برگزاری اکسیون های ضد خشونتی , تلاش در به چالش کشیدن این  فرهنگ در جامعه

و در ستوه مختلف اجتمایی و فرهنگی دارند .  

حامیان مادران پارک لاله ایران در شهر دورتموند آلمان, حامیان مادران و زنانی که خود از قربانیان خشونت و

تبعیض بر زنان بوده و هستند و از تمامی فعالیت های مخالف خشونت، برابری خواهانه و رفع تبعیض حمایت

می کنند, با تاکید دوباره بر سه خواسته : آزادی همه زندانیان سیاسی-عقیدتی, لغو مجازات اعدام به هر شکل و

محاکمه علنی آمران و عاملان جنایات ٣٥ سال گذشته در ایران, در این برنامه شرکت داشتند . 

دفاع از زندانیان سیاسی بیمار با حمایت از کمپین " نگذاريد قلبشان از تپش باز ايستد"  در قسمت اصلی اطلاع

رسانی برنامه حامیان مادران پارک لاله دورتموند در روز" عشق و دوستی " و به یاد همه عزیزان در بند قرار 

داشت.

روزهای عشق و دوستی بر همه جان های شیفته امروز و هر روز مبارک باد

حامیان مادران پارک لاله ایران - دورتموند

 فوریه ٢٠١٤

گزارش تصویری حامیان مادران پارک لاله دورتموند 

https://www.facebook.com/madaran.solhdortmund/media_set?set=a.720287094670636.1073741846.100000680559971&type=1

علیه خشونت بر زنان در دورتموند

علیه خشونت بر زنان در دورتموند

عدالت اجتماعی برای زنان !

از هر سه زن بر روی کره زمین, یک زن در طول زندگی خود دچار خشونت های خانگی شده است .

یک میلیارد زن در سراسر جهان این خشونت ها را تجربه کرده اند . به همین دلیل گروه های مختلف 

فعالان زن در دورتموند, روز چهاردهم فوریه در برنامه سراسری و همزمان در بسیاری از کشورها 

در همبستگی با تمام زنان جهان و علیه خشونت بر زنان دوباره به خیابانها خواهند آمد .

ما حامیان مادران پارک لاله ایران در شهر دورتموند آلمان نیز برای پایان دادن به خشونت و هر گونه

تبعیض علیه زنان و دختران در سراسر جهان همراه این برنامه خواهیم بود. ما با تاکید همیشگی بر سه

 خواسته مادران پارک لاله ایران: آزادی همه زندانیان سیاسی - عقیدتی, لغو مجازات اعدام به هر شکل و  

محاکمه علنی آمران و عاملان جنایات ٣٥ سال گذشته در ایران, از همه آزادی و برابری خواهان تقاضای

 همراهی در این برنامه را داریم.

حامیان مادران پارک لاله ایران - دورتموند

جمعه چهاردهم فوریه ٢٠١٤, ساعت ١٦ بعد از ظهر در میدان ویلی برانت

کنار کلیسای راینولدی در مرکز شهر دورتموند-آلمان

بیانیه دوم فراخوان دهنگان کارزار لگام (لغو گام به گام اعدام)

بیانیه دوم فراخوان دهنگان کارزار لگام (لغو گام به گام اعدام)

مردم شریف و انسان دوست ایران، همراهان گرامی!

همدلی ها وهمراهی هایی که شما در پشتیبانی ازحرکت اجتماعی فراخوان لغوگام به گام مجازات اعدام درایران (کارزار لگام) نشان دادید، نه تنها عامل نیروبخش بسیارجدی و اثربخش برای ما تهیه کنندگان متن نخست این درخواست بود، بلکه به بیدارشدن وجدان شماری چشمگیر از نیروهای پشتیبان حفظ حرمت و کرامت جان وشان انسان نیز انجامید. ما از آغاز نیز خود را بخشی از این خواست انسانی جامعه ی خویش می دانستیم و بنابراین ماموریت ما همان بود که سرانجام به ناگزیر انجام دادیم؛ اما بی تردید درهمانجا که کار را شروع کردیم متوقف نخواهد ماند. اکنون پشتیبانیها ونیرو رسانی های شما وهمه ی آنانکه این آرزوی انسانی را متبلور کردند، به صورت حرکتی تازه ونوپا درآمده است که هنوز نهری از آن نهرهای پهناور است که باید به هم بپیوندند و به دریای امید و آرامش انسانی راه یابند.

این حرکت که می تواند به صورت درخواست های مکتوب، گردآوری امضا، فراخوان های مجازی، انواع خبررسانی ها، برگزاری همایش های مصلحانه، دفاع از لغو مجازات اعدام و انواع پیام رسانی های ابتکاری، درحوزه های اجتماعی، ادبی وهنری و جز آن ادامه یابد، هنوز به آنچنان توانی که همه ی ما انتظار داریم نرسیده است. انتظار ما این است که وجدانهای بیدار جامعه و گیرندگان پیام درون و انسانهای برخوردار از احساس همبستگی بشری بسیار بیش ازاین و به گونه ای اثربخش تر و پیگیرتر باورمندان به لغو مجازات اعدام را به تکاپوی عملی و نشان دادن خواست و آرمانشان دعوت کنند. بگذارید این پویش انسانی این بار نه به نام یکایک ما که خود را موظف به ایجاد جامعه ای آزاد، صلح آمیز و رها از خشونت، تجاوز و ستم می دانیم، بلکه به نام روح انساندوستانه همگانیمان، ثبت شود.

ما، با سپاس از همه ی پشتیبانیهای شما و با درخواست مداومت در کار لغو مجازات اعدام، بار دیگر براین باور خویش پا می فشاریم که گرفتن جان آدمیزادگان (هرچند که خطاکار باشند)، به هیچ رو درمان دردهایی که متاسفانه به صورت آسیبهای ویرانگر متوجه جوامع بشری، به ویژه جامعه ی ما، شده است نیست، بلکه عامل تشدیدکننده ی آن است. ازهمه مهمتر اینکه برقرار ماندن مجازات اعدام و شیوه های کور انتقامجویی می تواند به گونه ای نگران کننده به صورت ابزاری ابلهانه برای حذف فیزیکی مخالفان سیاسی و دگراندیشان در آید. 

لغو مجازات اعدام را هم اکنون از درخواست لغو مجازات اعدام همه ی متهمان سیاسی و عقیدتی آغاز کنیم 

در راه نجات جامعه مان از بدیها و کژیها از راه صلح و احترام به آزادی و جان آدمی بکوشیم

بابک احمدی، نویسنده و مترجم 

سیمین بهبهانی، نویسنده و شاعر

جعفر پناهی، کارگردان و فیلم نامه نویس

علیرضا جباری، نویسنده و مترجم

فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان و فعال سیاسی

پروین فهیمی، فعال حقوق بشر ـ مادر شهید سهراب اعرابی

اسماعیل مفتی زاده، فعال حقوق بشر

محمد ملکی، فعال سیاسی و رییس اسبق دانشگاه تهران

محمد نوری زاد، نویسنده و فیلمساز

برای پیوستن به کارزار لگام از طریق فرم زیر اعلام پشتیبانی خود را اعلام کنید 

http://goo.gl/K8rTLK

یا به صفحه کارزار لگام در فیس بوک بپیوندید و پیام، پشتیبانی، خبر و اقدامات عملی خود را به اطلاع کارزار برسانید.

https://www.facebook.com/karzar.legam

مادران پارک لاله ایران: نیمکت بازداشت شده

نیمکت بازداشت شده

در یک روز شنبه سرد و برفی، گذارم به پارک لاله افتاد، شاید هم از سر دلتنگی.

به خاطر با هم بودن­ها و یکی شدن­ها، به دور از هر فکر و اندیشه ای.

پارک همان پارک بود با درختان سر به آسمان ساییده و با صلابت.

تعداد کمی آدم در حال رفت و آمد بودند. حتی کلاغ­های پارک هم از سرمای ناجوانمردانه فرار کرده بودند. فقط درختان هم­چنان برجا ایستاده بودند.

به دور آب­نما رسیدم با فواره­های خاموش و نیمکت­های خالی دورهم چیده شده.

یاد شعر نیمکت بازداشت شده ژیلا کرم­زاده افتادم.

نیمکت بازداشتی در سرما تنها و بی­کس کز کرده بود، مثل یک زندانی در گوشه سلول انفرادی، زندانی به رها شدن می­اندیشید. نیمکت به چه چیز؟

آیا به یاد دارید روزهایی که مادران و زنان شجاع این دیار به خاطر حقانیت دادخواهی فرزندان برومند ایران زمین که به ناحق کشته شده بودند، بر آن نیمکت نشستند و مادران و نیمکت هر دو بازداشت شدند. ژیلا، حکیمه و ....

ژیلا دو سال در حبس ماند و بالاخره آمد، ولی حکیمه هنوز در پشت میله ها و دیوارهای اوین در حبس است، آخر به چه جرمی؟

هیاهوی مادران در سرم می­جوشد. عابران خسته و سرمازده که گاه سر در یقه کت و پالتو فرو برده­اند، لحظه­ای کنجکاوانه نگاهم می­کنند که چرا به نیمکت خالی زل زده­ام،  و با شتاب از کنارم می­گذرند.

در سکوت یک روز سرد زمستانی، به یاد عزیزانی که یا در گور خفته­اند و یا در زندان­اند و یا جلای وطن کرده اند، از در پارک بیرون می آیم.

با خود می­گویم با همه این­ها آیا توانسته­اند اندیشه را هم زندانی کنند؟ 

یکی از مادران پارک لاله ایران

19 بهمن 1392

http://www.mpliran.org/2014/02/blog-post_9.html

بیانیه همبستگی در حمایت از مطالبات 13 سازمان حقوق بشری

بیانیه همبستگی در حمایت از مطالبات 13 سازمان حقوق بشری

هم میهن !

هر روز اخبار نگران کننده تازه ای از نقض آزادی ها و حقوق بشر و دستگیری های خودسرانه نویسندگان، روزنامه نگاران و کنشگران اجتماعی در ایران می رسد. نیروهای امنیتی هرگونه تلاش برای ایجاد سندیکا و تشکل های مستقل کارگری و انجمن های مدنی را سرکوب می کنند. جلوگیری از نشستِ جمع مشورتی کانون نویسندگان ایران در روزهای اخیر، روشنترین گواه این سیاست سرکوب و فشار است.

موج اعدام ها ادامه دارد و جمهوری اسلامی در مسابقه شوم مرگ گستری همچنان مقام اول را دارد. در دو سال گذشته تعدادی از فعالان مدنیِ عرب زبان در ایران به اتهام محاربه با خدا و تبلیغ علیه امنیت ملی در مکانهای نامعلوم اعدام شده اند. در هفته گذشته هاشم شعبانی و هادی راشدی از اعضای یک سازمان غیر دولتی فرهنگی در منطقه شهر اهواز،نیز، ظالمانه به جوخه های مرگ سپرده  شدند. متاسفانه، از وضعیت ده ها تن از دیگر فعالان اجتماعی در مناطقِ ایرانی عرب نشین خبری در دست نیست. مقامات جمهوری اسلامی از اطلاع رسانی در مورد شرایط این زندانیان سیاسی که بر خلاف موازین جهانی حقوق بشر به اسارت در آمده و یا اعدام گشته اند، خودداری میکنند. اخیرا چهار زندانی کرد نیز که در بیدادگاه های جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده بودند به مکان نامعلومی انتقال داده شده اند و جای نگرانی است که در معرض خطر مرگ قرار داشته باشند. خانواده ها و وکلای این قربانیان از سرنوشت نزدیکانشان بیخبر هستند که متاسفانه  به رنج و اندوهِ انسانی آنها در بُعد گسترده تری می افزاید. 

در همین رابطه، بیانیه مشترکی از جانبِ 13 سازمان حقوق بشری برای افشای نقض فاحش آزادی ها، بازداشت ها و اعدام ها و در اعتراض به ادامه روند سیاست های سرکوبگرانه اقلیت های قومی در ایران، منتشر شده است. ما ضمن حمایت از این بیانیه،از مدافعان آزادی و حقوق بشر،نهادها، سازمانها و شخصیت‌های بین المللی دعوت می‌کنیم،که سیاستهای غیر انسانی‌ جمهوری اسلامی،از جمله حبس،شکنجه و اعدام را محکوم نمایند و با پیوستن به کارزارِ لغو اعدام، برای نجات جان همه زندانیان سیاسی و دگر اندیشانی که به مرگ محکوم شده اند، از هیچ تلاشی فروگزاری نکنند.  

ما همراه با ایرانیان آزاده،نیروهای پیشرو و نهادهای حقوق بشری خواهان آزادی تمام زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام در ایران هستیم. 

همبستگی برای حقوق بشر در ایران

 بهمن 1392 

: امضاها

 جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد

خانه همبستگی مهر/ کلن

کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی / پاریس

همایش ایرانیان -هامبورگ

فعالین حقوق بشر و دمکراسی برای ایران -هامبورگ

کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو

مادران پارک لاله ایران

حامیان مادران پارک لاله دورتموند

حامیان مادران پارک لاله لندن

حامیان مادران پارک لاله هامبورگ

حامیان مادران پارک لاله فرزنو

حامیان مادران پارک لاله -لوس آنجلس / ولی

مادران صلح مونترال

 کانون فرهنگ وهنر فرزنو

 بنیاد اسماعیل خویی

اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران - مونترال

اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی درایران - لس آنجلس

جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران- جنوب کالیفرنیا

ﺍﻧﺠﻤﻦ ﭘﻮﯾﺎ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻣﮑﺮﺍﺳﯽ ﻭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ، ﮐﻠﻦ

ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺩﻣﮑﺮﺍﺗﯿﮏ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ، ﮐﻠﻦ 

آنجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/هامبورگ

بیانیه جمعی از نهادها و فعالان حقوق بشری درباره نگرانی از افزایش صدور و اجرای احکام اعدام

بیانیه جمعی از نهادها و فعالان حقوق بشری درباره نگرانی از افزایش صدور و اجرای احکام اعدام

حکومت اسلامی ایران روزانه چند نفر را به قتل می‌رساند. آخرین مورد اعدام‌ها در دو هفته گذشته، اعدام فعالین سیاسی و مدنی و اعدام بیش از ۲٣ نفر در زندانهای ایران و از جمله اعدام دو فعال مدنی عرب زبان در هفته اخیر بود.
امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
ما امضا کنندگان این بیانیه خواهان توقف فوری اعدام‌ها در ایران هستیم. ما خواهان آزادی فوری همه فعالین سیاسی از زندان هستیم. به‌ویژه در چند ماه اخیر اعدام فعالین سیاسی از کردستان بسیار گسترده بوده است.

به دنبال صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد، طی ماه‌های اخیر چند اسم دیگر به لیست فعالان کُرد محکوم به اعدام افزوده شد. بدین ترتیب تعداد زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد که از سوی دادگاه‌های انقلاب جمهوری اسلامی به اتهام محاربه حکم اعدام دریافت کرده‌اند به ۶۰ تن رسید.
در طول تاریخ حکومت فعلی ایران، سرکوب و آزار مردم، یکی از روش‌های این حکومت ضد مردمی برای کنترل آنان بوده است. بر طبق قوانین حقوق بشری؛ حق حیات، ابتدایی‌ترین حق انسان است که به آسانی نمی‌توان آن را از انسان سلب یا قبضه کرد. تمدن بشری اگر چه در ابتدایی‌ترین ادوار خود در راستای حفظ یکسانی و نظم، بسیاری مواقع دست به حذف اعضای جامعه می‌زد، اما این رویه در طول تاریخ رو به کاهش و دگرگونی نهاد. به ویژه در دوران معاصر، متولیان نظم به این باور رسیدند که انسان بزرگ‌ترین سرمایه جامعه است و باید در حفظ حیات حتی گناهکار‌ترین آدمیان بکوشد. حال چه رسد به کسانی که با دغدغه‌ی بهسازی و اصلاح امور جامعه و در راه ایجاد زندگی بهتر گام برمی‌دارند. اینان در جامعه‌ی آزاد و زنده و در حال رشد، نه تنها گناهکار نیستند؛ بلکه قهرمانان و خدمتگزاران حقیقی مردم نیز به شمار می‌آیند.
متاسفانه در سیستم‌هایی که تمدن و دستاوردهای آن خوار و بی‌ارزش شمرده شود، صاحب‌منصبان و متولیان و کارگزاران سیاسی که به دنبال ساختن انسان‌هایی مطیع هستند؛ خود را محق به حذف دیگران و کشتار آنان از طریق اعدام و شکنجه آنهم به بدوی‌ترین و وحشیانه‌ترین شکل ممکن می‌دانند. در چنین سیستم‌های ماقبل تاریخی نه اخلاق، نه اصول انسانی و نه حتی باورهای دینی هیچ‌یک ملاک قرار نمی‌گیرد و استبداد در درنده‌ترین و خون‌ریز‌ترین صورت خود ظاهر می‌شود.
در طول سی و پنجمین سالی که از عمر جمهوری اسلامی می‌گذرد؛ دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران در فکر آن بوده که ماشین اعدام خود را همواره در ایران بدون توقف نگاه دارد و کوشیده با توسل به زندان و شکنجه و اعدام، ایران را به گورستانی بی‌صدا تبدیل کند.
مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و مدنی و لغو اعدام، که ابتدایی‌ترین خواسته مردم ایران می‌باشد، تاکنون نتایج و ثمرات زیادی داشته است. در نتیجه این مبارزات، اکنون ده‌ها وب‌سایت حقوق بشری، خبرگزاری، نهاد و تشکل مدنی و حقوق بشری به صورت رسمی و علنی به دفاع از زندانیان سیاسی می‌پردازد. امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
اعدام جنایتی است که با آگاهی صورت می‌گیرد. حکومت فعلی ایران اعدام را به مثابه اهرم کنترل و فشار در جامعه اعمال می‌کند و به اشکال مختلف شهروندان ایرانی را به قتل می‌رساند. نه تنها بسیاری از زندانیان سیاسی و کودکان در خطر مرگ قرار دارند، بلکه افراد عادی نیز از ماجراجویی‌های کینه‌توزانه نیروهای انتظامی، امنیتی و بسیج در امان نیستند. روند اعدام‌های بدون دلیل، اعدام‌های شتاب‌زده و اعدام‌های خیابانی در ایران روز‌به‌روز شدت می‌گیرد.
در این میان از همه مهم‌تر، اعدام فعالان سیاسی و مدنی، اعدام فعالان حقوق بشر و نقض آشکار حقوق بشر در ایران است که نشان می‌دهد حذف فیزیکی این فعالان در اولویت کار حکومت است.
از زمان به قدرت رسیدن حکومت جمهوری اسلامی در ایران، نگاه امنیتی نهاد حاکمیت به کُرد‌ها بیش از پیش شد؛ کوچک‌ترین حرکت فعالان مدنی کُرد جرم سیاسی تلقی شد و همواره در این سال‌ها کُرد‌ها بیشترین فشار‌ها را از جانب حکومت متحمل شدند.
در طول سه دهه گذشته اعدام‌های سیاسی در کردستان متوقف نشده است؛ تنها در دو سال اخیر بیش از ده تن از فعالان سیاسی و حقوق بشری کُرد در زندان‌های ایران اعدام شدند. از جمله فعالانی که در چند سال اخیر اعدام شدند می‌توان به نام‌های زیر اشاره کرد:
۱. احسان فتاحیان ۲. فصیح یاسمنی ۳. فرزاد کمانگر ۴. علی حیدریان ۵. فرهاد وکیلی ۶. شیرین علم‌هولی ۷. حسین خضری ۸. فرهاد تارم ۹. حکمت دمیر ۱۰. کیومرث محمدی ۱۱. اسماعیل محمدی ۱۲. ساسان آل‌کنعان ۱۳. رضا اسماعیلی ۱۴. حبیب‌الله گلپری‌پور ۱۵. شیرکو معارفی
این ۱۵ نفر از فعالان سیاسی و مدنی کُرد بودند که تنها به جرم عدالت‌خواهی در طی چند سال اخیر اعدام شدند. هر چند این اسامی تنها اسامی کسانی است کە بە صورت غیر مخفیانە اعدام شدە‌اند، این اسامی می‌تواند بسیار بیشتر از این‌ها باشد چون حکومت جمهوری اسلامی ایران اکثرا اعدام‌ها را مخفیانە انجام می‌دهد.
هم‌اکنون نزدیک به ۶۰ فعال سیاسی و مدنی و فعال اهل سنت کُرد در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. همچنین بیش از ۳۰۰ زندانی سیاسی کُرد در سراسر زندان‌های ایران در حبس هستند.
هر چند اعدام‌های سیاسی در کردستان، تنها به تاریخ سیاسی ایران معاصر و استقرار حکومت جمهوری اسلامی محدود نمی‌شود؛ اما بیشترین تعداد اعدام‌ها در این دوره بوده است. نخستین اعدام‌های کردستان در این دوران بازمی‌گردد به پنجم شهریورماه ۱۳۵۸؛ پس از آن و تنها تا سال ۱۳۷۰، ۸۳۲ نفر در کردستان تیرباران شدند. امروز پس از گذشت سه دهه از اسقرار حکومت جمهوری اسلامی در ایران، سیاست دولتمردان حکومتی در قبال کردستان همچنان اجرای احکام اعدام است. اسامی ۲۲ تن از فعالان سیاسی و مدنی کُرد محکوم به اعدام به شرح زیر است:
۱. زانیار مرادی ۲. لقمان مرادی ۳. هوشنگ رضایی ۴. رضا ملازاده ۵. بهروز آلخانی ۶. آرمان پرویزی ۷. سیروان نژاوی ۸. ابراهیم عیسی‌پور ۹. محمد عبدالهی ۱۰. صابر مخلد موانه ۱۱. سیدجمال محمدی ۱۲. سیدسامی حسینی ۱۳. عبدالله سروریان ۱۴. حبیب‌الله لطیفی ۱۵. بختیار معماری ۱۶. سمکو خورشیدی ۱۷. مصطفی سلیمی ۱۸. رشید آخکندی ۱۹. سامان نسیم ۲۰. انور رستمی ۲۱. علی‌احمد سلیمان
از سوی دیگر طبق آخرین گزارش‌های نهادهای حقوق بشری از جمله «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» هم‌اکنون ۳۹ زندانی عقیدتی اهل سنت کُرد در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، در انتظار اجرای حکم اعدام هستند.
بیش از ٢٠٠ زندانی عقیدتی اهل سنت در زندان‌های سراسر ایران از جمله کرج، تهران، سنندج، کرمانشاه، سقز، مهاباد و مریوان نگهداری می‌شوند که‌ تعدادی از آن‌ها بیش از سه سال است در بلاتکلیفی به سر می‌برند. ۳۹ تن از این زندانیان به‌ اتهام‌هایی از قبیل محاربه‌ و افساد فی‌الارض به‌ اعدام محکوم شده‌اند. اسامی زندانیان عقیدتی اهل سنت کُرد محکوم به اعدام از این قرار است:
۱. احمد نصیری ۲. ادریس نعمتی ۳. فرزاد هنرجو ۴. فرزاد شاه‌نظری ۵. تیمور نادری‌زاده ۶. آرش شریفی ۷. شهرام احمدی ۸. وریا قادری‌فرد ۹. وریا محمدی ۱۰. فرشید ناصری ۱۱. عبدالرحمن سنگانی ۱۲. کاوه ویسی ۱۳. فرزاد نصرالله‌زاده ۱۴. حکمت نایسری ۱۵. کیوان مومنی‌فرد ۱۶. ادریس محمدی ۱۷. امید شاه‌مرادی ۱۸. علی مجاهدی ۱۹. امجد صالحی ۲۰. بهمن رحیمی ۲۱. مختار رحیمی ۲۲. یاور رحیمی ۲۳. محمد غریبی ۲۴. امید پیوند ۲۵. فواد یوسفی ۲۶. کیوان کریمی ۲۷. طالب ملکی ۲۸. بهروز شاه‌نظری ۲۹. جهانگیر دهقانی ۳۰. جمشید دهقانی ۳۱. کمال ملایی ۳۲. حامد احمدی ۳۳. شاهو ابراهیمی ۳۴. حمزه عمری ۳۵. کاوه شریفی ۳۶. عالم برماشقی ۳۷. جمال سید موسی ۳۸. بشیر شاه‌نظری ۳۹. لقمان امیری
طبق مفاد اعلامیە جهانی حقوق بشر ماده‌ی ۵ هیچ‌کس نمی‌بایست مورد شکنجه یا بی‌رحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرار گیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد و طبق ماده‌ی ١٨ هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تن‌ها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده‌بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است لذا ما از هیچ کوششی برای توقف بلادرنگ ماشین اعدام جمهوری اسلامی فروگذار نخواهیم کرد. اعتراض به اعدام یک وظیفه انسانی و ملی است. لذا ما خواهان اجرای عدالت و خواهان دادگاهی مجدد این عزیزان که بی‌گناه، در دادگاه‌های غیر علنی و بدون حضور هیات منصفه محاکمه و برایشان حکم اعدام صادر شده و این احکام از سوی دادگاه تجدید نظر یا دیوان عالی کشور نیز تأیید شده است هستیم.
از این رو ما به عنوان «نهاد‌ها و شخصیت‌های حقوق بشری» از کلیه نهادهای حقوق بشری و مجامع بین‌المللی خواهان مداخله موثر، فعال و فوری در پایان دادن به وضعیت موجود هستم؛ زیرا جان و امنیت زندانیان سیاسی و مدنی در خطر جدی است. ما بر این باوریم که همان‌گونه روزبه‌روز بر آمار فعالین محکوم به زندان افزوده می‌شود؛ دستگاه قضایی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز در پی اعدام یکایک این فعالین می‌باشد. بر این اساس مداخه موثر و حمایت تمامی انسان‌های آزاده و مجامع بین‌المللی در مقطع حساس کنونی از زندانیان سیاسی و مدنی را خواستاریم، تا مانع از وقوع هر فاجعه و تراژدی دیگری شده باشیم.

امضاء

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی (زیر مجموعه سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان)
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو
جمعیت حقوق بشر کردستان (kmmk)
کمیته بین‌المللی علیه اعدام
مرکز کوردو ساید – چاک شرق کردستان
 مادران پارک لاله ایران
حامیان مادران پارک لاله فرانکفورت
حامیان مادران پارک لاله دورتموند
حامیان مادران پارک لاله لندن
حامیان مادران پارک لاله هامبورگ
حامیان مادران پارک لاله فرزنو
همایش ایرانیان هامبورگ
انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی/ پاریس
کمیته مدافع حقوق بشر در ایران - شیکاگو
کانون فرهنگ و هنر فرزنو
کمیته کُردهاى مقیم آمریکا براى دمکراسى و حقوق بشر در ایران
انجمن فرهنگی ایران و سوئیس - ژنو
بنیاد اسماعیل خویی

احمد رافت/ منصور اسانلو/ سیروس ملکوتی/ خدیجه مقدم/ رضوان مقدم/ منصوره بهکیش/ احمد باطبی/ حسن نائب هاشم/ لیلی حسن‌پور/ بهروز جاوید تهرانی/ فرناز کمالی/ امجد حسین‌پناهی/ مینا احدی/ سعید سنندجی/ محمدعلی خلیلی/ لاله موذن‌زاده/ جمال‌ پورکریم/ شیلر درویشی/ امیر معماریان/ مهین شکرالله‌پور/ دکتر آزاد مرادیان/ آریز داراپور/ جهانگیر ولیان/ حسن طالبی/ مهدی نخل احمدی/ رامین سهراب/ تیمور الیاسی/ نگین شیخ‌الاسلامی/ زینب بایزیدی/ سیروان منصوری/ ارسلان یاراحمدی/ مریم حکمت‌شعار/ توران ناظمی/ هیوا کوردستانی/ شیرین نجفی/ فرشته ناجی‌حبیب‌زاده/ شیوا گنجی/ مادح نظری/ اقبال مرادی/ آزاد رضایی/ بهمن توتونچی/ آزاد محمدزاده‌/ کژال حاجی‌میرزایی/ فرشید فرخ‌نیا/ محمد جمال‌زاده/ فاطمه رضایی/ نعمت ملا/ آتنا دائمی/ عفت ماهباز/ علی ماهباز/ فرید اشکان/ مریم اشرافی/ هایده قهرمانی/ زهره حبیب‌محمدی/ فروغ جواهری/ فرامرز بهار/ حسین منفردی/ فرشاد فرحسا/ مهرداد بران/ مظفر ادب/ جهان مهربخش/ بهمن امینی/ بهروز ستوده/ احمد مشعوف/ الاهه شکرائی/ نیما مشعوف/ انوشه مشعوف/ دریا خدیر/ خسرو بندری/ ثریا فلاح/ فرامرز دادور/ پروین ملک/ مینا پرکار/ مهران براتى/ یزدان شهدایی/ یدی بلدی/ توفیق سهرابی/ مهدی وزیری/ جمشید نعمتی/ جمشید خونجوش/ عصمت بهرامی/ فرید حدیدی/ ارسلان کهنمویی‌پور/ علی کریم‌زاده/ محمد نصیری/ عباس رحیمیان/ پریچهر نعمانی/ فروزان عاملی/ آراز فنی/ فریبا عاملی/ آیدین فنی/ المیرا فنی/ السا فنی/ فرانک عاملی/ علی بیات/ آزرا آزری/ سپیده فارسی/ نرگس نسیمی/ جواد جواهری/ شهلا عبقری/ مریم
اهری/ عزیز منجمی/ سینا غیور/ مهشيد پگاهى / سیما خاشع / صادق کمالی / اکبر محبتی زاده / سیاوش عبقری/ اسماعیل ختایی
http://kampain.info/mer.php?id=803