بیانیه جمعی از نهادها و فعالان حقوق بشری درباره نگرانی از افزایش صدور و اجرای احکام اعدام
حکومت اسلامی ایران روزانه چند نفر را به قتل می‌رساند. آخرین مورد اعدام‌ها در دو هفته گذشته، اعدام فعالین سیاسی و مدنی و اعدام بیش از ۲٣ نفر در زندانهای ایران و از جمله اعدام دو فعال مدنی عرب زبان در هفته اخیر بود.
امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
ما امضا کنندگان این بیانیه خواهان توقف فوری اعدام‌ها در ایران هستیم. ما خواهان آزادی فوری همه فعالین سیاسی از زندان هستیم. به‌ویژه در چند ماه اخیر اعدام فعالین سیاسی از کردستان بسیار گسترده بوده است.
به دنبال صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد، طی ماه‌های اخیر چند اسم دیگر به لیست فعالان کُرد محکوم به اعدام افزوده شد. بدین ترتیب تعداد زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد که از سوی دادگاه‌های انقلاب جمهوری اسلامی به اتهام محاربه حکم اعدام دریافت کرده‌اند به ۶۰ تن رسید.
در طول تاریخ حکومت فعلی ایران، سرکوب و آزار مردم، یکی از روش‌های این حکومت ضد مردمی برای کنترل آنان بوده است. بر طبق قوانین حقوق بشری؛ حق حیات، ابتدایی‌ترین حق انسان است که به آسانی نمی‌توان آن را از انسان سلب یا قبضه کرد. تمدن بشری اگر چه در ابتدایی‌ترین ادوار خود در راستای حفظ یکسانی و نظم، بسیاری مواقع دست به حذف اعضای جامعه می‌زد، اما این رویه در طول تاریخ رو به کاهش و دگرگونی نهاد. به ویژه در دوران معاصر، متولیان نظم به این باور رسیدند که انسان بزرگ‌ترین سرمایه جامعه است و باید در حفظ حیات حتی گناهکار‌ترین آدمیان بکوشد. حال چه رسد به کسانی که با دغدغه‌ی بهسازی و اصلاح امور جامعه و در راه ایجاد زندگی بهتر گام برمی‌دارند. اینان در جامعه‌ی آزاد و زنده و در حال رشد، نه تنها گناهکار نیستند؛ بلکه قهرمانان و خدمتگزاران حقیقی مردم نیز به شمار می‌آیند.
متاسفانه در سیستم‌هایی که تمدن و دستاوردهای آن خوار و بی‌ارزش شمرده شود، صاحب‌منصبان و متولیان و کارگزاران سیاسی که به دنبال ساختن انسان‌هایی مطیع هستند؛ خود را محق به حذف دیگران و کشتار آنان از طریق اعدام و شکنجه آنهم به بدوی‌ترین و وحشیانه‌ترین شکل ممکن می‌دانند. در چنین سیستم‌های ماقبل تاریخی نه اخلاق، نه اصول انسانی و نه حتی باورهای دینی هیچ‌یک ملاک قرار نمی‌گیرد و استبداد در درنده‌ترین و خون‌ریز‌ترین صورت خود ظاهر می‌شود.
در طول سی و پنجمین سالی که از عمر جمهوری اسلامی می‌گذرد؛ دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران در فکر آن بوده که ماشین اعدام خود را همواره در ایران بدون توقف نگاه دارد و کوشیده با توسل به زندان و شکنجه و اعدام، ایران را به گورستانی بی‌صدا تبدیل کند.
مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و مدنی و لغو اعدام، که ابتدایی‌ترین خواسته مردم ایران می‌باشد، تاکنون نتایج و ثمرات زیادی داشته است. در نتیجه این مبارزات، اکنون ده‌ها وب‌سایت حقوق بشری، خبرگزاری، نهاد و تشکل مدنی و حقوق بشری به صورت رسمی و علنی به دفاع از زندانیان سیاسی می‌پردازد. امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
اعدام جنایتی است که با آگاهی صورت می‌گیرد. حکومت فعلی ایران اعدام را به مثابه اهرم کنترل و فشار در جامعه اعمال می‌کند و به اشکال مختلف شهروندان ایرانی را به قتل می‌رساند. نه تنها بسیاری از زندانیان سیاسی و کودکان در خطر مرگ قرار دارند، بلکه افراد عادی نیز از ماجراجویی‌های کینه‌توزانه نیروهای انتظامی، امنیتی و بسیج در امان نیستند. روند اعدام‌های بدون دلیل، اعدام‌های شتاب‌زده و اعدام‌های خیابانی در ایران روزبهروز شدت می‌گیرد.
در این میان از همه مهم‌تر، اعدام فعالان سیاسی و مدنی، اعدام فعالان حقوق بشر و نقض آشکار حقوق بشر در ایران است که نشان می‌دهد حذف فیزیکی این فعالان در اولویت کار حکومت است.
از زمان به قدرت رسیدن حکومت جمهوری اسلامی در ایران، نگاه امنیتی نهاد حاکمیت به کُرد‌ها بیش از پیش شد؛ کوچک‌ترین حرکت فعالان مدنی کُرد جرم سیاسی تلقی شد و همواره در این سال‌ها کُرد‌ها بیشترین فشار‌ها را از جانب حکومت متحمل شدند.
در طول سه دهه گذشته اعدام‌های سیاسی در کردستان متوقف نشده است؛ تنها در دو سال اخیر بیش از ده تن از فعالان سیاسی و حقوق بشری کُرد در زندانهای ایران اعدام شدند. از جمله فعالانی که در چند سال اخیر اعدام شدند می‌توان به نام‌های زیر اشاره کرد:
۱. احسان فتاحیان ۲. فصیح یاسمنی ۳. فرزاد کمانگر ۴. علی حیدریان ۵. فرهاد وکیلی ۶. شیرین علم‌هولی ۷. حسین خضری ۸. فرهاد تارم ۹. حکمت دمیر ۱۰. کیومرث محمدی ۱۱. اسماعیل محمدی ۱۲. ساسان آل‌کنعان ۱۳. رضا اسماعیلی ۱۴. حبیب‌الله گلپری‌پور ۱۵. شیرکو معارفی
این ۱۵ نفر از فعالان سیاسی و مدنی کُرد بودند که تنها به جرم عدالت‌خواهی در طی چند سال اخیر اعدام شدند. هر چند این اسامی تنها اسامی کسانی است کە بە صورت غیر مخفیانە اعدام شدە‌اند، این اسامی می‌تواند بسیار بیشتر از این‌ها باشد چون حکومت جمهوری اسلامی ایران اکثرا اعدام‌ها را مخفیانە انجام می‌دهد.
هم‌اکنون نزدیک به ۶۰ فعال سیاسی و مدنی و فعال اهل سنت کُرد در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. همچنین بیش از ۳۰۰ زندانی سیاسی کُرد در سراسر زندانهای ایران در حبس هستند.
هر چند اعدام‌های سیاسی در کردستان، تنها به تاریخ سیاسی ایران معاصر و استقرار حکومت جمهوری اسلامی محدود نمی‌شود؛ اما بیشترین تعداد اعدام‌ها در این دوره بوده است. نخستین اعدام‌های کردستان در این دوران بازمی‌گردد به پنجم شهریورماه ۱۳۵۸؛ پس از آن و تنها تا سال ۱۳۷۰، ۸۳۲ نفر در کردستان تیرباران شدند. امروز پس از گذشت سه دهه از اسقرار حکومت جمهوری اسلامی در ایران، سیاست دولتمردان حکومتی در قبال کردستان همچنان اجرای احکام اعدام است. اسامی ۲۲ تن از فعالان سیاسی و مدنی کُرد محکوم به اعدام به شرح زیر است:
۱. زانیار مرادی ۲. لقمان مرادی ۳. هوشنگ رضایی ۴. رضا ملازاده ۵. بهروز آلخانی ۶. آرمان پرویزی ۷. سیروان نژاوی ۸. ابراهیم عیسی‌پور ۹. محمد عبدالهی ۱۰. صابر مخلد موانه ۱۱. سیدجمال محمدی ۱۲. سیدسامی حسینی ۱۳. عبدالله سروریان ۱۴. حبیب‌الله لطیفی ۱۵. بختیار معماری ۱۶. سمکو خورشیدی ۱۷. مصطفی سلیمی ۱۸. رشید آخکندی ۱۹. سامان نسیم ۲۰. انور رستمی ۲۱. علی‌احمد سلیمان
از سوی دیگر طبق آخرین گزارش‌های نهادهای حقوق بشری از جمله «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» هم‌اکنون ۳۹ زندانی عقیدتی اهل سنت کُرد در زندانهای جمهوری اسلامی ایران، در انتظار اجرای حکم اعدام هستند.
بیش از ٢٠٠ زندانی عقیدتی اهل سنت در زندانهای سراسر ایران از جمله کرج، تهران، سنندج، کرمانشاه، سقز، مهاباد و مریوان نگهداری می‌شوند که تعدادی از آن‌ها بیش از سه سال است در بلاتکلیفی به سر می‌برند. ۳۹ تن از این زندانیان به اتهام‌هایی از قبیل محاربه و افساد فی‌الارض به اعدام محکوم شده‌اند. اسامی زندانیان عقیدتی اهل سنت کُرد محکوم به اعدام از این قرار است:
۱. احمد نصیری ۲. ادریس نعمتی ۳. فرزاد هنرجو ۴. فرزاد شاه‌نظری ۵. تیمور نادری‌زاده ۶. آرش شریفی ۷. شهرام احمدی ۸. وریا قادری‌فرد ۹. وریا محمدی ۱۰. فرشید ناصری ۱۱. عبدالرحمن سنگانی ۱۲. کاوه ویسی ۱۳. فرزاد نصرالله‌زاده ۱۴. حکمت نایسری ۱۵. کیوان مومنی‌فرد ۱۶. ادریس محمدی ۱۷. امید شاه‌مرادی ۱۸. علی مجاهدی ۱۹. امجد صالحی ۲۰. بهمن رحیمی ۲۱. مختار رحیمی ۲۲. یاور رحیمی ۲۳. محمد غریبی ۲۴. امید پیوند ۲۵. فواد یوسفی ۲۶. کیوان کریمی ۲۷. طالب ملکی ۲۸. بهروز شاه‌نظری ۲۹. جهانگیر دهقانی ۳۰. جمشید دهقانی ۳۱. کمال ملایی ۳۲. حامد احمدی ۳۳. شاهو ابراهیمی ۳۴. حمزه عمری ۳۵. کاوه شریفی ۳۶. عالم برماشقی ۳۷. جمال سید موسی ۳۸. بشیر شاه‌نظری ۳۹. لقمان امیری
طبق مفاد اعلامیە جهانی حقوق بشر ماده‌ی ۵ هیچ‌کس نمی‌بایست مورد شکنجه یا بی‌رحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرار گیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد و طبق ماده‌ی ١٨ هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده‌بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است لذا ما از هیچ کوششی برای توقف بلادرنگ ماشین اعدام جمهوری اسلامی فروگذار نخواهیم کرد. اعتراض به اعدام یک وظیفه انسانی و ملی است. لذا ما خواهان اجرای عدالت و خواهان دادگاهی مجدد این عزیزان که بی‌گناه، در دادگاه‌های غیر علنی و بدون حضور هیات منصفه محاکمه و برایشان حکم اعدام صادر شده و این احکام از سوی دادگاه تجدید نظر یا دیوان عالی کشور نیز تأیید شده است هستیم.
از این رو ما به عنوان «نهادها و شخصیت‌های حقوق بشری» از کلیه نهادهای حقوق بشری و مجامع بین‌المللی خواهان مداخله موثر، فعال و فوری در پایان دادن به وضعیت موجود هستم؛ زیرا جان و امنیت زندانیان سیاسی و مدنی در خطر جدی است. ما بر این باوریم که همان‌گونه روزبهروز بر آمار فعالین محکوم به زندان افزوده می‌شود؛ دستگاه قضایی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز در پی اعدام یکایک این فعالین می‌باشد. بر این اساس مداخه موثر و حمایت تمامی انسان‌های آزاده و مجامع بین‌المللی در مقطع حساس کنونی از زندانیان سیاسی و مدنی را خواستاریم، تا مانع از وقوع هر فاجعه و تراژدی دیگری شده باشیم.
امضاء
امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
ما امضا کنندگان این بیانیه خواهان توقف فوری اعدام‌ها در ایران هستیم. ما خواهان آزادی فوری همه فعالین سیاسی از زندان هستیم. به‌ویژه در چند ماه اخیر اعدام فعالین سیاسی از کردستان بسیار گسترده بوده است.
به دنبال صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد، طی ماه‌های اخیر چند اسم دیگر به لیست فعالان کُرد محکوم به اعدام افزوده شد. بدین ترتیب تعداد زندانیان سیاسی و مذهبی کُرد که از سوی دادگاه‌های انقلاب جمهوری اسلامی به اتهام محاربه حکم اعدام دریافت کرده‌اند به ۶۰ تن رسید.
در طول تاریخ حکومت فعلی ایران، سرکوب و آزار مردم، یکی از روش‌های این حکومت ضد مردمی برای کنترل آنان بوده است. بر طبق قوانین حقوق بشری؛ حق حیات، ابتدایی‌ترین حق انسان است که به آسانی نمی‌توان آن را از انسان سلب یا قبضه کرد. تمدن بشری اگر چه در ابتدایی‌ترین ادوار خود در راستای حفظ یکسانی و نظم، بسیاری مواقع دست به حذف اعضای جامعه می‌زد، اما این رویه در طول تاریخ رو به کاهش و دگرگونی نهاد. به ویژه در دوران معاصر، متولیان نظم به این باور رسیدند که انسان بزرگ‌ترین سرمایه جامعه است و باید در حفظ حیات حتی گناهکار‌ترین آدمیان بکوشد. حال چه رسد به کسانی که با دغدغه‌ی بهسازی و اصلاح امور جامعه و در راه ایجاد زندگی بهتر گام برمی‌دارند. اینان در جامعه‌ی آزاد و زنده و در حال رشد، نه تنها گناهکار نیستند؛ بلکه قهرمانان و خدمتگزاران حقیقی مردم نیز به شمار می‌آیند.
متاسفانه در سیستم‌هایی که تمدن و دستاوردهای آن خوار و بی‌ارزش شمرده شود، صاحب‌منصبان و متولیان و کارگزاران سیاسی که به دنبال ساختن انسان‌هایی مطیع هستند؛ خود را محق به حذف دیگران و کشتار آنان از طریق اعدام و شکنجه آنهم به بدوی‌ترین و وحشیانه‌ترین شکل ممکن می‌دانند. در چنین سیستم‌های ماقبل تاریخی نه اخلاق، نه اصول انسانی و نه حتی باورهای دینی هیچ‌یک ملاک قرار نمی‌گیرد و استبداد در درنده‌ترین و خون‌ریز‌ترین صورت خود ظاهر می‌شود.
در طول سی و پنجمین سالی که از عمر جمهوری اسلامی می‌گذرد؛ دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران در فکر آن بوده که ماشین اعدام خود را همواره در ایران بدون توقف نگاه دارد و کوشیده با توسل به زندان و شکنجه و اعدام، ایران را به گورستانی بی‌صدا تبدیل کند.
مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و مدنی و لغو اعدام، که ابتدایی‌ترین خواسته مردم ایران می‌باشد، تاکنون نتایج و ثمرات زیادی داشته است. در نتیجه این مبارزات، اکنون ده‌ها وب‌سایت حقوق بشری، خبرگزاری، نهاد و تشکل مدنی و حقوق بشری به صورت رسمی و علنی به دفاع از زندانیان سیاسی می‌پردازد. امروز خواسته «لغو مجازات اعدام» در کنار مطالبه حق آزادی زندانیان سیاسی، به یک خواسته و مطالبه اولیه مبارزات آزادی‌خواهانه در ایران تبدیل شده است.
اعدام جنایتی است که با آگاهی صورت می‌گیرد. حکومت فعلی ایران اعدام را به مثابه اهرم کنترل و فشار در جامعه اعمال می‌کند و به اشکال مختلف شهروندان ایرانی را به قتل می‌رساند. نه تنها بسیاری از زندانیان سیاسی و کودکان در خطر مرگ قرار دارند، بلکه افراد عادی نیز از ماجراجویی‌های کینه‌توزانه نیروهای انتظامی، امنیتی و بسیج در امان نیستند. روند اعدام‌های بدون دلیل، اعدام‌های شتاب‌زده و اعدام‌های خیابانی در ایران روزبهروز شدت می‌گیرد.
در این میان از همه مهم‌تر، اعدام فعالان سیاسی و مدنی، اعدام فعالان حقوق بشر و نقض آشکار حقوق بشر در ایران است که نشان می‌دهد حذف فیزیکی این فعالان در اولویت کار حکومت است.
از زمان به قدرت رسیدن حکومت جمهوری اسلامی در ایران، نگاه امنیتی نهاد حاکمیت به کُرد‌ها بیش از پیش شد؛ کوچک‌ترین حرکت فعالان مدنی کُرد جرم سیاسی تلقی شد و همواره در این سال‌ها کُرد‌ها بیشترین فشار‌ها را از جانب حکومت متحمل شدند.
در طول سه دهه گذشته اعدام‌های سیاسی در کردستان متوقف نشده است؛ تنها در دو سال اخیر بیش از ده تن از فعالان سیاسی و حقوق بشری کُرد در زندانهای ایران اعدام شدند. از جمله فعالانی که در چند سال اخیر اعدام شدند می‌توان به نام‌های زیر اشاره کرد:
۱. احسان فتاحیان ۲. فصیح یاسمنی ۳. فرزاد کمانگر ۴. علی حیدریان ۵. فرهاد وکیلی ۶. شیرین علم‌هولی ۷. حسین خضری ۸. فرهاد تارم ۹. حکمت دمیر ۱۰. کیومرث محمدی ۱۱. اسماعیل محمدی ۱۲. ساسان آل‌کنعان ۱۳. رضا اسماعیلی ۱۴. حبیب‌الله گلپری‌پور ۱۵. شیرکو معارفی
این ۱۵ نفر از فعالان سیاسی و مدنی کُرد بودند که تنها به جرم عدالت‌خواهی در طی چند سال اخیر اعدام شدند. هر چند این اسامی تنها اسامی کسانی است کە بە صورت غیر مخفیانە اعدام شدە‌اند، این اسامی می‌تواند بسیار بیشتر از این‌ها باشد چون حکومت جمهوری اسلامی ایران اکثرا اعدام‌ها را مخفیانە انجام می‌دهد.
هم‌اکنون نزدیک به ۶۰ فعال سیاسی و مدنی و فعال اهل سنت کُرد در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. همچنین بیش از ۳۰۰ زندانی سیاسی کُرد در سراسر زندانهای ایران در حبس هستند.
هر چند اعدام‌های سیاسی در کردستان، تنها به تاریخ سیاسی ایران معاصر و استقرار حکومت جمهوری اسلامی محدود نمی‌شود؛ اما بیشترین تعداد اعدام‌ها در این دوره بوده است. نخستین اعدام‌های کردستان در این دوران بازمی‌گردد به پنجم شهریورماه ۱۳۵۸؛ پس از آن و تنها تا سال ۱۳۷۰، ۸۳۲ نفر در کردستان تیرباران شدند. امروز پس از گذشت سه دهه از اسقرار حکومت جمهوری اسلامی در ایران، سیاست دولتمردان حکومتی در قبال کردستان همچنان اجرای احکام اعدام است. اسامی ۲۲ تن از فعالان سیاسی و مدنی کُرد محکوم به اعدام به شرح زیر است:
۱. زانیار مرادی ۲. لقمان مرادی ۳. هوشنگ رضایی ۴. رضا ملازاده ۵. بهروز آلخانی ۶. آرمان پرویزی ۷. سیروان نژاوی ۸. ابراهیم عیسی‌پور ۹. محمد عبدالهی ۱۰. صابر مخلد موانه ۱۱. سیدجمال محمدی ۱۲. سیدسامی حسینی ۱۳. عبدالله سروریان ۱۴. حبیب‌الله لطیفی ۱۵. بختیار معماری ۱۶. سمکو خورشیدی ۱۷. مصطفی سلیمی ۱۸. رشید آخکندی ۱۹. سامان نسیم ۲۰. انور رستمی ۲۱. علی‌احمد سلیمان
از سوی دیگر طبق آخرین گزارش‌های نهادهای حقوق بشری از جمله «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» هم‌اکنون ۳۹ زندانی عقیدتی اهل سنت کُرد در زندانهای جمهوری اسلامی ایران، در انتظار اجرای حکم اعدام هستند.
بیش از ٢٠٠ زندانی عقیدتی اهل سنت در زندانهای سراسر ایران از جمله کرج، تهران، سنندج، کرمانشاه، سقز، مهاباد و مریوان نگهداری می‌شوند که تعدادی از آن‌ها بیش از سه سال است در بلاتکلیفی به سر می‌برند. ۳۹ تن از این زندانیان به اتهام‌هایی از قبیل محاربه و افساد فی‌الارض به اعدام محکوم شده‌اند. اسامی زندانیان عقیدتی اهل سنت کُرد محکوم به اعدام از این قرار است:
۱. احمد نصیری ۲. ادریس نعمتی ۳. فرزاد هنرجو ۴. فرزاد شاه‌نظری ۵. تیمور نادری‌زاده ۶. آرش شریفی ۷. شهرام احمدی ۸. وریا قادری‌فرد ۹. وریا محمدی ۱۰. فرشید ناصری ۱۱. عبدالرحمن سنگانی ۱۲. کاوه ویسی ۱۳. فرزاد نصرالله‌زاده ۱۴. حکمت نایسری ۱۵. کیوان مومنی‌فرد ۱۶. ادریس محمدی ۱۷. امید شاه‌مرادی ۱۸. علی مجاهدی ۱۹. امجد صالحی ۲۰. بهمن رحیمی ۲۱. مختار رحیمی ۲۲. یاور رحیمی ۲۳. محمد غریبی ۲۴. امید پیوند ۲۵. فواد یوسفی ۲۶. کیوان کریمی ۲۷. طالب ملکی ۲۸. بهروز شاه‌نظری ۲۹. جهانگیر دهقانی ۳۰. جمشید دهقانی ۳۱. کمال ملایی ۳۲. حامد احمدی ۳۳. شاهو ابراهیمی ۳۴. حمزه عمری ۳۵. کاوه شریفی ۳۶. عالم برماشقی ۳۷. جمال سید موسی ۳۸. بشیر شاه‌نظری ۳۹. لقمان امیری
طبق مفاد اعلامیە جهانی حقوق بشر ماده‌ی ۵ هیچ‌کس نمی‌بایست مورد شکنجه یا بی‌رحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرار گیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد و طبق ماده‌ی ١٨ هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده‌بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است لذا ما از هیچ کوششی برای توقف بلادرنگ ماشین اعدام جمهوری اسلامی فروگذار نخواهیم کرد. اعتراض به اعدام یک وظیفه انسانی و ملی است. لذا ما خواهان اجرای عدالت و خواهان دادگاهی مجدد این عزیزان که بی‌گناه، در دادگاه‌های غیر علنی و بدون حضور هیات منصفه محاکمه و برایشان حکم اعدام صادر شده و این احکام از سوی دادگاه تجدید نظر یا دیوان عالی کشور نیز تأیید شده است هستیم.
از این رو ما به عنوان «نهادها و شخصیت‌های حقوق بشری» از کلیه نهادهای حقوق بشری و مجامع بین‌المللی خواهان مداخله موثر، فعال و فوری در پایان دادن به وضعیت موجود هستم؛ زیرا جان و امنیت زندانیان سیاسی و مدنی در خطر جدی است. ما بر این باوریم که همان‌گونه روزبهروز بر آمار فعالین محکوم به زندان افزوده می‌شود؛ دستگاه قضایی و امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز در پی اعدام یکایک این فعالین می‌باشد. بر این اساس مداخه موثر و حمایت تمامی انسان‌های آزاده و مجامع بین‌المللی در مقطع حساس کنونی از زندانیان سیاسی و مدنی را خواستاریم، تا مانع از وقوع هر فاجعه و تراژدی دیگری شده باشیم.
امضاء
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی (زیر مجموعه سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان)
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو
جمعیت حقوق بشر کردستان (kmmk)
کمیته بین‌المللی علیه اعدام
مرکز کوردو ساید – چاک شرق کردستان
مادران پارک لاله ایران
حامیان مادران پارک لاله فرانکفورت
حامیان مادران پارک لاله دورتموند
حامیان مادران پارک لاله لندن
حامیان مادران پارک لاله هامبورگ
حامیان مادران پارک لاله فرزنو
همایش ایرانیان هامبورگ
انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی/ پاریس
کمیته مدافع حقوق بشر در ایران - شیکاگو
کانون فرهنگ و هنر فرزنو
کمیته کُردهاى مقیم آمریکا براى دمکراسى و حقوق بشر در ایران
انجمن فرهنگی ایران و سوئیس - ژنو
بنیاد اسماعیل خویی
احمد رافت/ منصور اسانلو/ سیروس ملکوتی/ خدیجه مقدم/ رضوان مقدم/ منصوره بهکیش/ احمد باطبی/ حسن نائب هاشم/ لیلی حسن‌پور/ بهروز جاوید تهرانی/ فرناز کمالی/ امجد حسین‌پناهی/ مینا احدی/ سعید سنندجی/ محمدعلی خلیلی/ لاله موذن‌زاده/ جمال پورکریم/ شیلر درویشی/ امیر معماریان/ مهین شکرالله‌پور/ دکتر آزاد مرادیان/ آریز داراپور/ جهانگیر ولیان/ حسن طالبی/ مهدی نخل احمدی/ رامین سهراب/ تیمور الیاسی/ نگین شیخ‌الاسلامی/ زینب بایزیدی/ سیروان منصوری/ ارسلان یاراحمدی/ مریم حکمت‌شعار/ توران ناظمی/ هیوا کوردستانی/ شیرین نجفی/ فرشته ناجی‌حبیب‌زاده/ شیوا گنجی/ مادح نظری/ اقبال مرادی/ آزاد رضایی/ بهمن توتونچی/ آزاد محمدزاده/ کژال حاجی‌میرزایی/ فرشید فرخ‌نیا/ محمد جمال‌زاده/ فاطمه رضایی/ نعمت ملا/ آتنا دائمی/ عفت ماهباز/ علی ماهباز/ فرید اشکان/ مریم اشرافی/ هایده قهرمانی/ زهره حبیب‌محمدی/ فروغ جواهری/ فرامرز بهار/ حسین منفردی/ فرشاد فرحسا/ مهرداد بران/ مظفر ادب/ جهان مهربخش/ بهمن امینی/ بهروز ستوده/ احمد مشعوف/ الاهه شکرائی/ نیما مشعوف/ انوشه مشعوف/ دریا خدیر/ خسرو بندری/ ثریا فلاح/ فرامرز دادور/ پروین ملک/ مینا پرکار/ مهران براتى/ یزدان شهدایی/ یدی بلدی/ توفیق سهرابی/ مهدی وزیری/ جمشید نعمتی/ جمشید خونجوش/ عصمت بهرامی/ فرید حدیدی/ ارسلان کهنمویی‌پور/ علی کریم‌زاده/ محمد نصیری/ عباس رحیمیان/ پریچهر نعمانی/ فروزان عاملی/ آراز فنی/ فریبا عاملی/ آیدین فنی/ المیرا فنی/ السا فنی/ فرانک عاملی/ علی بیات/ آزرا آزری/ سپیده فارسی/ نرگس نسیمی/ جواد جواهری/ شهلا عبقری/ مریم
اهری/ عزیز منجمی/ سینا غیور/ مهشيد پگاهى / سیما خاشع / صادق کمالی / اکبر محبتی زاده / سیاوش عبقری/ اسماعیل ختایی
http://kampain.info/mer.php?id=803
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر