یارهمیشه همراه حامیان مادران پارک لاله دورتموند, جمیله ناهید عزیز, درگذشت مادرعزیزتان آناهیتا راتب زاد
از پیش کسوتان جنبش ترقی خواهانه وداد خواهانه مردم افغانستان وبنیان گذار سازمان دموکراتیک زنان افغانستان
را به شما, خانواده عزیزتان و همه آزادیخواهان از صمیم قلب تسلیت می گوییم .
!یادشان گرامی باد. راهشان پر رهرو
حامیان مادران پارک لاله دورتموند
********************
کمسیون برگذاری مراسم وداع با اين زن مبارز سازماندهنده مبارزه دموکراتيک و دادخواهانه زنان افغانستان به
اطلاع همه ياران و همسنگران و علاقه مندان شان می رساند که روز یکشنبه ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴ از ساعت ۱۲ ظهر، محفل .وداعیه ای بر گزار میګردد
:آدرس محفل
Hannöversche Straße 22- 44143 Dortmund
١٤ سپتامبر ٢٠١٤ (یکشنبه)
ورود : ١١.٣٠
آغاز مراسم : ١٢
*******************
زندگینامهای داکتر اناهيتا راتبزاد
اناهيتا راتبزاد، در اکتبر ۱۹۳۱ میلادی در کابل در يک خانوادهای اهل نظر وسياست زاده شد. پدرش، احمد راتب نویسنده بود و سهم فعالی در جنبش جوانان کشور داشت. وی به عنوان یکی از طرفداران دولت امیرامانالله، در گروهای تدوين نخستين قانون اساسی افغانستان (۱۹۲۳م)، سهم بارز داشت. وی در آن سالها هفتهنامه "نسیم سحر" را منتشر میکرد که در آن اندیشههای اصلاحطلبانه را بازتاب میداد. با روی کارآمدن دولت محمد نادرشاه، شبنامههای را در راستای افشای فساد و رشوهخواری در محافل حاکمه سلطنت پخش میکرد. در اين دوره وی تبعيد شد و در تبعيد درگذشت.
اناهيتا راتبزاد آموزش متوسطه را در ۱۹۴۵م در دبیرستان ملالی به پایان رساند و در ۱۹۴٧م، به تحصیل دورهای یکسالهای پرسـتاری در آموزشـگاه نرسـنگ پرداخـت. در همـان سـال، با داکتر کـرامالدیـن کاکـړ ازدواج کـرد و در ۱۹۴۹م بـا همسـر خـود بـه ایـالات متحـده امریـکا رفـت و در آنجا به مدت دو سال در رشتهای پرستاری آموزش ديد، پس ازبازگشت به افغانستان، چندی در دانشسرای قابلگی کابل، به تدریس پرداخت و پس از آن، در ١٩۵٧م وارد دانشکدهای پزشکی (طب) در دانشگاه کابل شد و در ۱۹۶۳م، تحصیلات عالی را در این دانشکده به پایان رساند.
داکتر اناهيتا راتبزاد، در ١٩٦۵م، در کارزار انتخاباتی فعالانه سهم گرفت و بهعنوان نمايندهای شهروندان شهر کابل در شورای ملی انتخاب شد. در شورای ملی صدای مردم و زنان رنجيدهای کشور را بلند کرد. فعاليتهای پارلمانی وی يکی از صفحههای در خشان زندگی وی است.
داکتر اناهيتا راتبزاد، با جمع از زنان مبارز سازمان دمکراتيک زنان افغانستان را در ١٩٦۵م بنيان گذاشت و بهعنوان رئیس آن انتخاب شد. سهم پيشگامی وی در روشنگری و سازماندهی جنبش زنان برجسته است.
داکتر راتبزاد در ١٩٦٧م، عضو کمیته مرکزی حزب دمکراتیک خلق انتخاب شد. نوشتههای از وی در شمارههای هفتهنامه "پرچم" منشر شده. وی در مبارزهای دادخواهانه و ترقیخواهانهای مردم در راستای مردمسالای و خوشبختی انسان فعالانه سهم گرفت. در مبارزات خيابانی اعم از راپيمايیها و گردهمايیهای فعالانه شرکت کرد. وی در اين سالها به کار طبابت و درمان نيازمندان نيز میپرداخت.
داکتر راتبزاد، در ١۹٧٨م بهعنوان عضو شورای انقلابی انتخاب و وزیر کار و امور اجتماعی تعيين گردید. در جولای ١٩٧٨م بهعنوان سفیر به بلگراد (پایتخت یوگسلاوی پيشين) تعيين شد و در اکتبر همان سال از کار برکنار شد.
داکتر راتبزاد، در ١۹٨٠م، عضو دفتر سیاسی حزب دمکراتیک خلق انتخاب شد و وزير وزارت معارف تعيين شد و در ١٩٨١م رهبری وزارتهای اطلاعات و فرهنگ، تحصیلات عالی و صحتعامه را به عهده داشت. بهعنوان رئيس سازمان دمکراتیک زنان افغانستان و سازمان صلح و همبستگی و دوستی خلقها در دهها نشست و گردهمايیهای ملی، منطقهيی و بينالمللی شرکت جست و از تلاشها و آرزوهای صلحخواهانهای مردم افغانستان، سخن گفت.
از داکتر راتبزاد، يک دختر و دو پسر به جا مانده، جميله ناهيد، عبدالله و کنشکا. رومان بريالی و مريم بريالی نواسههای وی میباشند.
داکتر راتبزاد، در ١۹۹٣م در آلمان فدرال پناهده شد و در سالهای پسين با بيماری جانگداز دست و پنجه نرم میکرد که با انده و دريغ فروان شام هفتم سپتمبر ٢٠١٤م با زندگی وداع گفت.
!ياداش گرامی باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر