چند روز قبل از اتمام جنگ در سال ۱۹۴۵در دورتموند ، ۷ تا ۱۲ آپریل، تعداد ۳۰۰ نفر از زندانیان سیاسی و مبارزان نهضت مقاومت آلمان و کارگران از فرانسه، بلژیک، هلند، یوگسلاوی، لهستان و اتحاد جماهیر شوروی به وسیله نیروهای گشتاپو به قتل رسیدند . ۱۳ آپریل ۱۹۴۵ دورتموند با ورود نیروهای متفقین آزاد شد . هر ساله در جمعه قبل از عید پاک مراسمی از طرف شهرداری دورتموند و با شرکت شهردار، به یاد همه قربانیان در محل دفن این جان باختگان برگزار می شود . جمعه ۶ آپریل ۲۰۱۲، حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند به یاد همه جانباختگان راه آزادی در جهان و در ایران در این مراسم شرکت خواهند کرد و در این میتینگ سیاسی خواستار لغو حکم منصوره بهکیش که از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران به چهار سال و نیم زندان برای " اجتماع و تبانی علیه نظام از طریق تشکیل گروه "مادران عزادار " و تبلیغ علیه نظام" محکوم شده است، خواهند شد . منصوره بهکیش از جمله "مادران خاوران" است، که شش تن از اعضای خانواده خود را در طی کشتار دهه ۶۰ از دست داده است .
محل برنامه : Bittermark.Kirchhörder Str.44229 Dortmund
ساعت برنامه :Freitag, 6.April 2012 -15.00 Uhr
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند
http://www.gopetition.com/
http://madaransolhdortmund.
http://www.facebook.com/#!/
------------------------------
منصوره بهکیش، یکی از معترضان به اعدام‌های غیرقضایی زندانیان سیاسی در دهه شصت، در تاریخ ١٦ فروردین مطلع شد، که موکلش از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران به چهار سال و نیم زندان برای " اجتماع و تبانی علیه نظام از طریق تشکیل گروه "مادران عزادار " و تبلیغ علیه نظام" محکوم شده است. این شهروند وب‌نگار مقالات بسیاری برای روشن شدن همه حقایق در باره‌ی اعدام‌های زندانیان سیاسی بر روی اینترنت منتشر کرده است و به شکل مستمر از سوی نهادهای امنیتی احضار و مورد بازجویی و یا بازداشت قرار گرفته است. در تاریخ ١٨ دی ١٣٨٩ به همراه سی و سه مادر عزادار در پارک لاله بازداشت شده بود، که پس از چند روز ازاد شد، مجددا در تاریخ ٢٢ خرداد ١٣٩٠ در تهران بازداشت و به بند ٢٠٩ زندان اوین انتقال یافت که یک پس از یک ماه با سپردن وثیقه به شکل موقت آزاد شد. منصوره بهکیش همچنین از جمله "مادران خاوران" است، نامی برگرفته از گورستان خاوران که محل دفن زندانیان سیاسی اعدام شده و گورهای جمعی کشتار زندانیان در سال ١٣٦٧ است. خانواده‌های این قربانیان که خواهان دادخواهی و انجام آزادنه مراسم یادمان و سوگواری هستند، از سوی مسئولان ایرانی شدیدا تحت فشار قرار دارند. شش تن از اعضای خانواده منصوره بهکیش از سال شصت تا شصت و هفت کشته شده‌اند.
------------------------------------------
Die iranische Menschenrechtsaktivistin Mansurh Behkish wurde zu viereinhalb Jahren Haft verurteilt
Mansurh Behkish, Menschenrechtsaktivistin und Unterstützerin der trauernden Mütter
im Iran (Mütter des Laleh-Park), wurde am 3.3.2012 von Abteilung 15 des Teheraner
Revolutionsgerichts zu viereinhalb Jahren Haft verurteilt.
Sie wurde unter Berufung auf Artikel 610 des Strafgesetzbuches wegen "Sammeln und Absprachen gegen die nationale Sicherheit wegen Gründung der Gruppe „Laleh park Mütter“ angeklagt und zu 4 Jahren Haft und nach Artikel 500 Strafgesetzbuch wegen "Propaganda" zu 6 Monaten Haft verurteilt.
Mansoureh Behkish war im Jahr 2009 schon einmal im Laleh park festgenommen und
wieder freigelassen worden.
Am 12. Juni 2011 wurde sie von Männern des Geheimdienstministeriums auf der Straße in Teheran erkannt und festgenommen.
Am 18. Juli desselben Jahres wurde sie nach Hinterlegung einer Kaution freigelassen.
Am 4.Dezember 2011 hatte sie im Revolutionsgericht Teherans, Abteilung 15 eine Anhörung bei Richter Salvati.
Die Festnahme von M.Behkish hat zu massiven Protesten und Reaktionen von inländischen und internationalen Menschenrechtsorganisationen und Regierungen geführt.
Die Internationale Föderation für Menschenrechte (FIDH) gab dazu eine Erklärung ab und verurteilte diese Festnahme durch Sicherheitskräfte und Justizbeamten.
Sie erhielt dieses Urteil, obwohl sie ihre 91 jährige Mutter pflegt.
Solidarität mit den“ Laleh park Müttern“ im Iran
Zwischen 1981 und 1988 verlor Mansourh Behkish fünf Familienangehörige - eine
Schwester, vier Brüder und einen Schwager. Von August 1988 bis kurz vor dem zehnten
Jahrestag der Islamischen Revolution im Februar 1989 ließen die iranischen Behörden
politische Gefangene im so genannten "Gefängnismassaker" massenhaft hinrichten.
Es handelte sich hier um die höchste Zahl an Hinrichtungen seit dem ersten und zweiten Jahr der Iranischen Revolution von 1979. Insgesamt sind dabei zwischen 4.000 und 5.000 Frauen
und Männer in Gefangenschaft getötet worden sein.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر