ماشین سرکوب، تبعیض جنسیتی نمی شناسد
به جرات می توان گفت که زنان ایرانی برای اولین بار در سرکوب های پس از انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری به سهم برابر با مردان دست یافتند. در این وقایع زنان هم گام با مردان درخیابان ها حضور پیدا کردند، کشته دادند، هم‌سلولی شوهران خود شدند وحتی توسط نیروهای امنیتی، همراه همسران شان از خانه خود ربوده شدند.
به قلم دلبر توکلی
مبارزات زنان ایرانی برای دستیابی به حقوق برابر به دوره جنبش مشروطه باز می گردد،همان روزهایی که انجمن های سری ونیمه سری زیادی در ایران به وجود آمدند. در این دوران، انجمن‌های زنان نیز به طور مخفیانه شکل گرفتند که در جنبش مشروطه شرکت می‌کردند و بعدها، در سال های پس از تشکیل مجلس و جنگ جهانی دوم سازمان‌هایی تاسیس شدند که به حقوق زنان می‌پرداختند.
در تمام این سال ها زنان دست از مبارزات خود بر نداشتند اما به جرات می توان گفت که زنان ایرانی برای اولین بار پس از انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری(خرداد 1388) در سرکوب هایی که از سوی دولت، نسبت به معترضان صورت گرفت به سهم برابر با مردان دست یافتند، با آنها در خیابان ها حضور پیدا کردند، کشته دادند، هم سلولی های شوهران شان شدند وحتی درخانه خود به همراه همسران شان توسط نیروهای امنیتی ربوده شدند.
عبدالکریم لاهیجی، نایب رئیس کنفدراسیون جهانی حقوق بشر، معتقد است که در این مقطع زمانی نه تنها زنان ایرانی درسرکوب توسط دولت به سهمی برابر با مردان دست یافتند بلکه درمیزان دستگیری رکورد دار نیز هستند. او با اشاره به این موضوع که در دوهه اخیر در ایران این میزان دستگیری و زندانی شدن زنان بی سابقه است گفت: نه تنها تعداد زنان زندانی درایران رکورد شکسته است بلکه شاهد محکومیت های سنگین آنها هستیم که در این محکومیت ها سهم زنان روزنامه نگار چشمگیراست به طوری که ژیلا بنی یعقوب را 30 سال از کارحرفه ای اش محروم کردند. البته در دوره خاتمی نیز برخی از وکلای مرد مانند آقای دادخواه را دستگیر کردند اما محکومیت ها در حد چند ماه بود."
لاهیجی در پاسخ به این پرسش که آیا آمار دقیقی از تعداد زنانی که طی دو سال گذشته دستگیر شدند موجود است گفت: در کودتایی که در زمان انتخابات دهم شکل گرفت ما با دستگیری‌های زیادی روبرو بودیم و روزی نیست که فردی دستگیر نشود، همین چند روز اخیر خانم محتشمی پور را برای فشار به همسرش آقای تاج زاده دستگیر کردند. اما زنان زیادی هم دستگیر می شوند که گمنام می مانند وهمه اسامی ممکن است به دست ما نرسد. در هر حال الان حداقل حدود 60 پرونده از زنانی که دستگیر شدند و در مواردی محکومیت های سنگین به آنان داده شده یا این که با وثیقه های سنگین به طور موقت آزاد شدند، موجود است.
او در خصوص علت دستگیری این زنان گفت: بیشتر این زنان به دلیل فعالیت در عرصه های مختلف اجتماعی دستگیر شدند. کمی به عقب تر می رویم به سرکوب زنان در پیش ازانتخابات ایران، از روزهایی که موضوع کمپین یک میلیون امض، آغاز شد که به قول عوام، برای فعالان این کمپین، پاپوش درست می کردند، چند مورد دستگیری داشتیم و در روز دستگیری آنها تجمعی شکل گرفت و بعد با زنان حاضر در آن تجمع نیز برخورد شد و بعد بقیه را هم گرفتند. طی سه- چهارسال پیش از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، دستگیری کسانی مثل روناک صفارزاده را داشتیم. در همان نخستین روزهای برقراری جمهوری اسلامی نیزفشار بر زنان مضاعف بود، حق طلاق بدون دلیل به مردان واگذار شد، حجاب اجباری شد، زنان در دادگستری از حق قضاوت محروم شدند، حق حضانت فرزند از آنان گرفته شد ومسئله تعدد زوجین دوباره مطرح شد و ما همواره شاهد فعالیت زنانی بودیم که درتحولات اجتماعی ایران پیشرو بودند وهمین طور جوانانی که اصلا درهنگام شکل گیری جمهوری اسلامی هنوز بدنیا نیامده بودند و امروز، حق تعیین سرنوشت خود را می خواهند. البته بخشی از این سرکوب های شدید ومحکومیت ها به این دلیل است که سایر زنان را بترسانند واز فعالیت در عرصه های اجتماعی باز دارند.
جمهوری اسلامی در سرکوب تبعیض جنسیتی ندارد
سخنگوی مادران صلح دورتموند با تاکید بر این که جمهوری اسلامی در خشونت تبعیض جنسیتی قائل نیست گفت: دیدیم که در اعتراضات پس از انتخابات همان قدر که با مردها با ضرب وشتم بر خورد می کند با زن ها هم همان است برخوردها توهین آمیز است و در بازجویی ها و حتی در انظار عمومی در میزان خشونت تبعیض جنسیتی قائل نیستد. زنان در یک جایی از طرف رژیم، برابری خود را به اثبات رساندند آن هم مورد ضرب وشتم و تجاوز حقوقی وغیره است که باید بگویم الان درکفه ترازوی برابر با مردان قراردارند.
خشونت وفشار مضاعف بر زنان
دروری دایک، یکی از سخنگویان سازمان عفو بین الملل با اشاره به این که یکی از چیزهایی که دیدیم، ضبط کردیم و شاهد آن بودیم، تصویری است که دختری را درپیاده رو، کنار آن درب آهنی نشان می دهد و نیروی انتظامی با باطوم برسرش می کوبد گفت: من معتقدم که نیروی انتظامی حتی خشونتی که علیه زنان داشت بیش از مردان بود. اما به واقع باید بگویم که مشهورترین کشته شده ها "ندا" بود. البته بعد از انتخابات، یورش ودستگیری هایی که انجام شد، سعی کردیم لیست مفصل از دستگیر شدگان، داشته باشم و یواش یواش تعداد خیلی زیاد شد. ممکن نبود این آمار رابروز کنیم. هر روز، برخی آزاد می شدند و برخی دیگر دستگیر و بعضی ماه های بعد به طرز دسته جمعی محاکمه شدند ولی چیزی که معلوم است وهر کس میداند این است که تعداد زنان دستگیر شده کمتراز مردان بود. اما میزان محکومیت ها بر زنان بی سابقه بوده است وهمین طور فشار بر زنان در زندان بسیار بود. یکی از زنانی که دستگیر شد وبسیار مورد فشار قرار گرفت و با محکومیت زیاد، بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران است و یا فشاری که بر شیوا نظر آهاری آوردند.
دروری دایک در ادامه گفت: پیش از این اتفاقات بیانیه های ما درخصوص زنانی بود که درکمپین یک میلیون امضا دستگیر می شدند و یا بیشتر درخصوص حقوق اجتماعی واقتصادی زنان ایرانی بود اما الان بیانیه ها تغییر محتوا دادند وهر چه می نویسم در راستای محکوم کردن خشونت علیه زنان است.
زنان و شکنجه های سفید
محبوبه عباسقلی زاده فعال بخش زنان و برنده جایزه آزادی بیان و مطبوعات "یوهان فیلیپ پالم" که یک بار در ۱۳ اسفند ۱۳۸۵ به همراه ۳۲ تن دیگر از فعالان حقوق زن در تجمعی مقابل دادگاه انقلاب تهران دستگیر شد و مدت ۱۸ روز را در سلول انفرادی به سر برد و بار دیگر در حوادث پس از انتخابات دستگیر شد و مورد شکنجه قرارگرفت می گوید: دقیقا اتفاقی که برای زنان فعال در حوزه حقوق بشر یا جنبش زنان ویا حتی فعالانی که دراحزاب سیاسی اصلاح طلب بودند پس از انتخابات افتاد عین اتفاقاتی بود که برای مردان افتاد. بعد از کودتای انتخاباتی زنان اولین شهید را داشتند(ندا آقا سلطان). فشار برای حضور دراعترافات تلویزیونی، محکومیت های طولانی مدت ،همه وهمه برای مردان وزنان معترض برابری می کند.
او با اشاره به این که زنان دربرخی موارد فشار مضاعف را متحمل می شوند گفت: با توجه به این که زنان، مادر هستند ومحوریت اصلی خانواده با آنان است در بسیاری موارد فشار مضاعف بر آنها اعمال می شود. نسرین ستوده ویا نرگس محمدی از فرزندان شان دور ماندند وتاثیر نبود آنان بر تمامی اعضای خانوداه است وحتی آنان زمانی که از زندان بازمی گردند، تبعات دورانی که نبودند و آن صدمات روحی، بزودی از بین نمی رود. همچنین زنانی دستگیر می شوند که در دوره میانسالی زندان را تجربه می کنند. از دیگر موارد می توان به شکنجه سفیدی که بر زنان وارد می شود اشاره داشت. آنان را مورد فشار قرار می دهند تا به روابط جنسی اعتراف کنند.
او درادامه گفت: دربسیاری موارد شاهد هستیم که برای شکستن مردانی که در زندان مقاومت می کنند، بر زنان فشار می آورند وبا دستگیری زنان شان وفشارهای مسائل ناموسی سعی می کنند آنان را دربازجویی به تسلیم خود در آوردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر