ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ برای ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ در ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﻔﺘﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ـ ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ

ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ برای ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ در ﺍﻳﺮﺍﻥ 

ﻫﻔﺘﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ـ ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ 

ﺍﺯ فردای روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷، ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﯽ با ﺗﻔﮑﺮی مبتنی ﺑه ﻭﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ، ﺑﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺴﻠﻂ ﮔﺮﺩﻳﺪ. از آن تاریخ تا به امروز، ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ آﺯﺍﺩﯼ های سیاسی، اجتماعی، دفاع از حقوق بشر و حقوق ﻣﺪﻧﯽ، مترادفِ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺑﺎ «ﺍﻧﻘﻼﺏ اسلامی»، ﻳﺎ دلیل ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ بیگانگان خواندﻩ می شود. کسانی که در این راه‌ها گام بر می دارند، ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺠﺎﺯﺍت های سنگینی ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺭﺕ و زندان گرفته ﺗﺎ شکنجه های شدید و ﻣﺮﮒ واقع می شوند. 

ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻧﺪ که ﺑﺎ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺯﻧﺎﻥ برابری خواه و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺟﺒﺎﺭﯼ و ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﺣﻘﻮﻕ ابتدایی اﻗﻮاﻡ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ و ﮐﺸﺘﺎﺭ مبارزان آن ها ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻌﻄﻴﻠﯽ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ آزاد، ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﻓﺎﺗﺮ ﮔﺮﻭه هاﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ، اخراج، ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻭ دستگیری ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻴﺎﻥ، زندانی، شکنجه و اعدام فعالان ﺍﻧﺠﻤﻦﻫﺎﯼ ﻣﺪﻧﯽ، ﺩﮔﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ﻭ تشکل های کارگری و بستن دفاتر احزاب غیرخودی دنبال شد، ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ۳۴ ﺳﺎﻝ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ داشته و امروز نیز سیاست اصلی برخورد با آزادیخواهان و دگراندیشان در جمهوری اسلامی است. 

در طی این دوران، ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ آزادیخواه ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﻭﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و اعتراض به ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺳﻼﻣﯽﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎعی ﻣﺮﺩﻡ، ﺗﺮﻭﺭ ﻳﺎ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺍﻭﺝ این جنایات، فاجعه هولناک و ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺎﺷﺪﻧﯽ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﻭسیع ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ٦۰ است که همانند لکه ننگی بر پیشانی جمهوری اسلامی در ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﺮﺍن ثبت است. 

بسیاری از ﻣﺪﺍفعان ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸری، ﻓﻌﺎلان ﺳﻴﺎﺳﯽ، کارگری، دانشجویی، زنان، افراد ﺩﻣﻮﮐﺮﺍت، ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ و روزنامه نگاران، ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍن هاﯼ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ، همواره ﺍﺳﻴﺮندیا در ﺯﻳﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺯﻧﺪﺍﻥ ها ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. هم چنین، ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦﺍﻧﺴﺎن هاﯼ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ در زندان های دراز مدت، به طور کلی ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩه اﻧﺪ. تعداد زیادی از این زندانیان، ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺼﺎﺏ ﻏﺬﺍهاﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ و با به خطر انداختن جدی سلامتی خود، ﺑﻪ ﻋﺪﻡ رعایت ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ از سوی حکومت اسلامی و شرایط ناهنجار زندان ها ﺍﻋﺘﺮﺍﺽﮐﺮﺩه اﻧﺪ. 

متاسفانه، امروزه نیز، ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎ هم چناﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎن هاﯼ آزادیخواهی است ﮐﻪ تنها ﺟﺮﻣﺸﺎﻥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺮﺍﯼ به دست آوردن ﺣﻘﻮﻕ ابتدایی برای شهروندان ایرانی ﺍﺳﺖ. مبارزان جانباخته راه آزادی و زندانیان دیروز و امروز، ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺧﻮﺩ، در تاریخ ما حماسه ها آفریده اند. 

حکومت اسلامی ایران، در آستانه یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، به منظور چشم زهر گرفتن از ملت ایران و ترساندن آنان، با سراسیمگی تمام، زندانیانی را که در مرخصی به سر می بردند، به زندان فراخواند که خانم‌ها و آقایان بهاره هدایت، زهرا (محبوبه) منصوری، ژیلا مکوندی، شیوا نظر آهاری، احمد زیدآبادی، بهمن احمدی امویی، بهنام ابراهیم زاده، حسین رونقی، مسعود باستانی و ده‌ها زندانی گمنام دیگر از آن جمله اند. 

لازم به یادآوری است که خانم زهرا (محبوبه) منصوری مبتلا به بیماری سرطان است و نیاز مبرم به مداوا دارد. پسر آقای بهنام ابراهیم زاده نیز به دلیل داشتن بیماری سرطان در بیمارستان به سر می‌برد و از لحاظ روحی نیازمند حضور پدرو مادر , در کنار خود می‌باشد و خانم ژیلا بنی یعقوب، همسر آقای بهمن احمدی امویی نیز زندانی است. 

ﺷﺒﮑﻪ "ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ برای ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ در ﺍﻳﺮﺍﻥ"، ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ همه ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥعقیدتی ﻭ ﺳﻴﺎﺳﯽ در ایران، ﺍﺯ ۱۴ ﺗﺎ ۲۱ ﮊﻭﺋﻦ سال ۲۰۱۳ (از ۲۵ ﺧﺮﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺍﻭﻝ تیر سال ۱۳۹۲) ﺭﺍ ﻫﻔﺘﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻭ عقیدتی ﺍﻋﻼﻡ می کند ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﺪﺍﻓﻌﻴﻦﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ و احزاب مترقی ایران و جهان ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼﺁﺯﺍﺩﯼ انسان‌های در بند بکوشند. 

ما با محکوم کردن رفتارهای ضد انسانی رژیم اسلامی با زندانیان، بار دیگر، خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی ـ عقیدتی، از جمله خانم زهرا رهنورد و آقایان مهدی کروبی و میر حسین موسوی هستیم. 

ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﯽ - ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ 

ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ برای ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ در ﺍﻳﺮﺍﻥ 

اگر به عنوان یک نهاد می‌خواهید این فراخوان را امضا کنید، با ایمیل زیر تماس بگیرید : 

free.iran.for.all.iranians@gmail.com 

امضاء کنندگان 

1. اتحاد برای ایران ـ بلژیک 

2. اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران - لس انجلس 

3. اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران ـ نیویورک 

4. اتحاد برای پیشبردسکولار دموکراسی در ایران - استین تگزاس 

5. اتحاد برای پیشبرد سکولاردموکراسی در ایران ـ شیکاگو 

6. اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران - تورانتو کانادا 

7. اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی- انجمن ونکوور 

8. اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران - مونترال کانادا 

9. اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران - واشنگتن دی سی 

10. انجمن زنان ایرانی در مونترال 

11. انجمن حقوق بشر و دموکراسی هامبورگ 

12. انجمن فرهنگی ایران- سوئیس 

13. بنیاد اسماعیل خویی- آتلانتا 

14. جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا 

15. جنبش سبز لندن 

16. جنبش سبز کاردیف - لندن 

17. مادران پارک لاله ایران 

18. حامیان مادران پارک لاله - دورتموند 

19. حامیان مادران پارک لاله - لوس آنجلس/ ولی 

20. حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ 

21. حامیان مادران پارک لاله - کلن 

22. حامیان مادران پارک لاله - ایتالیا 

23. حامیان مادران پارک لاله – ژنو 

24. حامیان مادران پارک لاله ـ اسلو/ نروژ 

25. حامیان مادران پارک لاله - فرزنو 

26. مادران صلح ـ مونترال 

27. خانه همبستگی مهر / کلن 

28. شبکه همبستگی ملی ایرانیان فرزنو – کالیفرنیا 

29. فدراسیون اروپرس 

30. کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران – شیکاگو 

31. کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی/ پاریس 

32. کانون ایران آزاد 

33. همایش ایرانیان -هامبورگ 

34. گروه ۲۲ خرداد -هامبورگ 

35. فعالین حقوق بشر و دموکراسی برای ایران -هامبورگ
36.شورای مدافعان حقوق بشر بدون مرز سوئد

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A week of support for the political prisoners in Iran

Let’s stand with the incarcerated pro-democracy activists in Iran

Since its inception in 1957, the theocratic regime of the Islamic Republic of Iran has suppressed peaceful political activities by the dissidents and advocates of human rights and civil liberties, under the pretext that being adversaries to the “Islamic Revolution” and aiding the “enemy”. Thousands have been imprisoned, tortured and executed. In the last 34 years, political repression began with trampling women’s and all other democratic rights, closing independent and critical press, onslaught on political opposition, arrest of intellectuals, student and labor activists. Thousands of freedom-loving Iranians have been assassinated, killed or tortured, just because they opposed theocracy and the imposed “Islamic Laws”. The regime’s atrocities culminated in the late 1980s when thousands of political prisoners were massacred, albeit, some even had already served their sentences.

Now days in Iran thousands are unjustly incarcerated and given the history of regime’s violent behavior, their lives are in danger. In the upcoming presidential election (June 14), the regime, in order to intimidate the dissidents and pro-democracy activists in the ranks of labor, women, students, journalists and the concerned intellectuals, has again summoned some of them that have been already released or were in furlough, among them, JilaMacvandi, Shiva NazarOhari, BahmanAhmadiAmouyi and BehnamEbrahimzade. Hence, many prisoners Concerned about their own destiny and outraged of the reign of repression, have gone on hunger strike, in spite of their dire health conditions.

The Solidarity Network for Human Rights in Iran declares as the week of support for the political prisoners, the days of June 14 to 21st, and asks of all progressive and pro-democracy individuals and organizations in Iran and around the world to assist this ongoing campaign for freedom of all prisoners of conscious in Iran. In this political juncture that an undemocratic presidential election is underway, by condemning the inhumane policies of the Islamic Republic, we demand unconditional release of all political prisoners, including the 2009 presidential candidates, Mir Hussein Mousavi, his wife Zahra Rahnavard and Mehdi Karroubi who, since, remain under house arrest.    

             

The Solidarity Network for Human Rights in Iran