صدای هم باشيم
پنجشنبه هشتم بهمن ماه ١٣٨٨ ، مرد جوانی در ايران اعدام شد. در زمان وقوع جرائم انتصابی او بيشتر از ١۶
١٧ سال نمی توانسته داشته باشد. به اين معنی او يکی ديگر از قربانيان سياسی اعدامهای زير ١٨ سال بود.
اعترافات او زير فشار و تهديد و در حاليکه خواهر باردارش در اطاق بازجوئی و در حضور او تهديد می شد گرفته
شده بود . بچه ايکه بعد ها بدليل همين فشار ها از ميان رفت . او دو ماه قبل از انتخابات دستگير، ولی با قول و
وعده هائی که به او داده شده بود و با هماهنگی و به اين اميد که حکم سبکتری بگيرد خواست های حکومت را
پذيرفته بود. او در سلول کوچک خود هر شب مطالب روز بعد را برای دادگاه های نمايشی بعد از انتخابات تمرين می
کرد. دادگاهی که وکيل مدافع او اگر پافشاری بر دفاع از موکلش می کرد خود نيز دستگير می شد . آرش رحمانی
پور در روز اعدامش فقط ٢٠ سال داشت.
محمد رضا علی زمانی در انتهای طناب دار ديگری در کنار آرش رحمانی پور به رقص مرگ مشغول بود. سرنوشت
او هم مشابه آرش بود. او هم دو ماه قبل از انتخابات بازداشت شده بود. هم سلوليش می گويد محمد رضا از اتفاقات
بعد از انتخابات از من سوال می کرد چون هيچگونه اطلاعی خارج از چهارديواری زندان نمی داشت. هم بندی محمد
رضا همچنين می گويد که هر روزه اورا برای تمرين نقشش در دادگاههای نمايشی از سلول خارج می کردند. به
محمد رضا علی زمانی هم قول و وعده حکم سبک تری را داده بودند، بشرط آنکه ايفای نقش خود را به بهترين نحو
به انجام برساند. بر خلاف قوانين جمهوری اسلامی و آئين دادرسی اين دو نفر که به جرم محاربه محکوم به مرگ
شده بودند در حالی اعدام شدند که پرونده اشان در ديوان عالی کشور در دست بررسی مجدد بود و حتی کلامی هم با
آنها، خانواده هايشان و يا وکلايشان درباره اعدام قريب الوقوشان صحبت نشده بود. از خبر وحشتناک اعدام اين دو
نفر، خانواده ها و وکلاياشان همزمان با ديگران از طريق اخبار رسانه ها آگاه شدند. دنيا اين دو اعدام را به شدت
محکوم کرد.
ما امضاء کنندگان زير نگرانی جدی خود را از نقض مستمر حقوق انسانی بازداشت شدگان قبل و بعد از انتخابات
١٣٨٨ ، تشديد استفاده از خشونت عليه تظاهرکنندگان و زندانيان و خطر جدی اعدام ٩ نفری که حکم شان تاييد شده
و ۵ نفر ديگری که به اتهام محاربه در دادگاه های نمايشی به اعتراف مشغولند را اعلام می داريم. با محکوم کردن
حکم اعدام به عنوان مجازات بدون در نظر گرفتن اينکه بر اساس قوانين شريعه صادر شده باشد و يا غيره، ما
نگرانی شديد خود را برای تهديد واقعی اعدام برای ٧ نفر عضو بازداشتی کميته گزارشگران حقوق بشر خاصه
کوهيار گودرزی و مهرداد رحيمی دو فعال حقوق بشر که متهم به محاربه شده اند را اعلام می داريم. ما همچنين
برای سرنوشت بازداشت شدگان جامعه بهائی و خطر واقعی اعدام که آنها را نيز تهديد می کند نگرانی خود را اعلام
می داريم.
از آنجاييکه ما امضا کنندگان زير معتقد هستيم که تمامی ما ايرانيان نقاط مختلف ايران بی هيچ گونه تمايزی، به
ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين و با هر عقيده و مرام و مسلکی که داريم با هم برابر هستيم، اگر در هر
کجای ايران چوبه داری بر پا شود بی هيچگونه قيد و شرطی آنرا محکوم می کنيم و تعهد می دهيم که با استفاده از
تمامی توان خود از همديگر حمايت متقابل خواهيم کرد.
ما امضا کنندگان زير از تمامی افراد، گروهها، سازمان ها، احزاب و تمامی فعالان و نهادهای حقوق بشری ايرانی و
خارجی در سراسر جهان دعوت ميکنيم تا با امضای اين بيانيه صدای ايرانيان داخل ايران باشند که هر روزه زير
سرکوب حکومت جمهوری اسلامی قرار دارند و فريادرسی ندارند. ما بايد بتوانيم با استفاده از امکانات و ارتباطات
بين المللی در راستای جلوگيری از اعدام و سرکوب گسترده در ايران اقدام و به حمايت متقابل از يکديگر برخيزيم.
به اميد اينکه ما صدای هم باشيم
Prepared by ACI Human Rights Committee +447960945970 rk@aciiran.com
3 February 2010 – 170/M/382
website: www.aciiran.com, email: london@aciiran.com
Offices: Paris-France, London-England, Berlin-Germany, Zurich-Switzerland, Washington D.C.-USA
پنجشنبه هشتم بهمن ماه ١٣٨٨ ، مرد جوانی در ايران اعدام شد. در زمان وقوع جرائم انتصابی او بيشتر از ١۶
١٧ سال نمی توانسته داشته باشد. به اين معنی او يکی ديگر از قربانيان سياسی اعدامهای زير ١٨ سال بود.
اعترافات او زير فشار و تهديد و در حاليکه خواهر باردارش در اطاق بازجوئی و در حضور او تهديد می شد گرفته
شده بود . بچه ايکه بعد ها بدليل همين فشار ها از ميان رفت . او دو ماه قبل از انتخابات دستگير، ولی با قول و
وعده هائی که به او داده شده بود و با هماهنگی و به اين اميد که حکم سبکتری بگيرد خواست های حکومت را
پذيرفته بود. او در سلول کوچک خود هر شب مطالب روز بعد را برای دادگاه های نمايشی بعد از انتخابات تمرين می
کرد. دادگاهی که وکيل مدافع او اگر پافشاری بر دفاع از موکلش می کرد خود نيز دستگير می شد . آرش رحمانی
پور در روز اعدامش فقط ٢٠ سال داشت.
محمد رضا علی زمانی در انتهای طناب دار ديگری در کنار آرش رحمانی پور به رقص مرگ مشغول بود. سرنوشت
او هم مشابه آرش بود. او هم دو ماه قبل از انتخابات بازداشت شده بود. هم سلوليش می گويد محمد رضا از اتفاقات
بعد از انتخابات از من سوال می کرد چون هيچگونه اطلاعی خارج از چهارديواری زندان نمی داشت. هم بندی محمد
رضا همچنين می گويد که هر روزه اورا برای تمرين نقشش در دادگاههای نمايشی از سلول خارج می کردند. به
محمد رضا علی زمانی هم قول و وعده حکم سبک تری را داده بودند، بشرط آنکه ايفای نقش خود را به بهترين نحو
به انجام برساند. بر خلاف قوانين جمهوری اسلامی و آئين دادرسی اين دو نفر که به جرم محاربه محکوم به مرگ
شده بودند در حالی اعدام شدند که پرونده اشان در ديوان عالی کشور در دست بررسی مجدد بود و حتی کلامی هم با
آنها، خانواده هايشان و يا وکلايشان درباره اعدام قريب الوقوشان صحبت نشده بود. از خبر وحشتناک اعدام اين دو
نفر، خانواده ها و وکلاياشان همزمان با ديگران از طريق اخبار رسانه ها آگاه شدند. دنيا اين دو اعدام را به شدت
محکوم کرد.
ما امضاء کنندگان زير نگرانی جدی خود را از نقض مستمر حقوق انسانی بازداشت شدگان قبل و بعد از انتخابات
١٣٨٨ ، تشديد استفاده از خشونت عليه تظاهرکنندگان و زندانيان و خطر جدی اعدام ٩ نفری که حکم شان تاييد شده
و ۵ نفر ديگری که به اتهام محاربه در دادگاه های نمايشی به اعتراف مشغولند را اعلام می داريم. با محکوم کردن
حکم اعدام به عنوان مجازات بدون در نظر گرفتن اينکه بر اساس قوانين شريعه صادر شده باشد و يا غيره، ما
نگرانی شديد خود را برای تهديد واقعی اعدام برای ٧ نفر عضو بازداشتی کميته گزارشگران حقوق بشر خاصه
کوهيار گودرزی و مهرداد رحيمی دو فعال حقوق بشر که متهم به محاربه شده اند را اعلام می داريم. ما همچنين
برای سرنوشت بازداشت شدگان جامعه بهائی و خطر واقعی اعدام که آنها را نيز تهديد می کند نگرانی خود را اعلام
می داريم.
از آنجاييکه ما امضا کنندگان زير معتقد هستيم که تمامی ما ايرانيان نقاط مختلف ايران بی هيچ گونه تمايزی، به
ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين و با هر عقيده و مرام و مسلکی که داريم با هم برابر هستيم، اگر در هر
کجای ايران چوبه داری بر پا شود بی هيچگونه قيد و شرطی آنرا محکوم می کنيم و تعهد می دهيم که با استفاده از
تمامی توان خود از همديگر حمايت متقابل خواهيم کرد.
ما امضا کنندگان زير از تمامی افراد، گروهها، سازمان ها، احزاب و تمامی فعالان و نهادهای حقوق بشری ايرانی و
خارجی در سراسر جهان دعوت ميکنيم تا با امضای اين بيانيه صدای ايرانيان داخل ايران باشند که هر روزه زير
سرکوب حکومت جمهوری اسلامی قرار دارند و فريادرسی ندارند. ما بايد بتوانيم با استفاده از امکانات و ارتباطات
بين المللی در راستای جلوگيری از اعدام و سرکوب گسترده در ايران اقدام و به حمايت متقابل از يکديگر برخيزيم.
به اميد اينکه ما صدای هم باشيم
Prepared by ACI Human Rights Committee +447960945970 rk@aciiran.com
3 February 2010 – 170/M/382
website: www.aciiran.com, email: london@aciiran.com
Offices: Paris-France, London-England, Berlin-Germany, Zurich-Switzerland, Washington D.C.-USA
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر