۱۳۹۰ شهریور ۲۹, سه‌شنبه

گردهمایی حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند درحمایت از زندانیان سیاسی شنبه ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱


گردهمایی حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند درحمایت از
زندانیان سیاسی -شنبه ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ مقابل کلیسا راینولدی

گردهمایی حامیان مادران پارك لاله، مادران جانباختگان سي وسه سال گذشته،
كه هرگز از خون فرزندانشان نخواهند گذشت و خواهان محاكمه آمران
و عاملان اعدام هاي فردي و دسته جمعي، كشتارهاي قومي،
خواهان آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی
و لغو قانون مجازات اعدام هستند، شنبه ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ مقابل
کلیسا راینولدی
از ساعت ۱۵.۳۰ تا ۱۷ بعد از ظهر در دورتموند
برگزار می گردد .

در رساندن صدای داد خواهی و حق طلبی این عزیزان به گوش جهانیان
ما را یاری دهید

زنده باد صلح و آزادی
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند


گزارش همبستگی مادران میدان مایو آرژانتین و مادران پارک لاله و چند لینک دیگر
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_6820.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_1959.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_20.html
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.263117623720921.70625.100000680559971

۱۳۹۰ شهریور ۲۸, دوشنبه

پیام مادران و مادر بزرگان میدان دمایو آرژانتین به مادران پارک لاله ایران و حامیان آنان در سراسر جهان






پیام مادران و مادر بزرگان میدان دمایو آرژانتین به مادران پارک لاله ایران و حامیان آنان در سراسر جهان

در روز۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱ در دفتر سازمان عفو بین الملل شهر رم ، برنامه ای برای قدر دانی از مادران و مادر بزرگهای میدان دمایو آرژانتین بر گزار گردید .
در این برنامه خانم استلا کارلوتتو ، پرزیدنت انجمن مادر بزرگهای میدان دمایو آرژانتین که از مادربزرگهای زمان دیکتاتوری نظامی در آرژانتین بین سالهای ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳است، شرکت داشت .

مادران میدان دمایو آرژانتین، مادران آرژانتینی هستند که از زمان تشکیل گروهشان، دست از مبارزه برنداشته و هم چنان دنبال فرزندان گم شده خود می باشند، مادرانی که با اعتقاد به راهشان سالها در میدان مایو در مرکز شهر بوئنوس آیرس با روسری های سفیدی که نام فرزندان گمشده شان را رویش دوخته بودند، جمع میشدند .

مادر بزرگهای میدان دمایو آرژانتین، مادرانی هستند که فرزندانشان بوسیله زژیم ناپدید و یا کشته شده اند و فرزندان فرزندانشان که در زندانها بدنیا آمده اند، هیچگاه به خانواده های آنان تحویل داده نشده است .
استلا کارلوتتو خود دختر ۲۷ ساله اش را که معلم کودکستان بود در سال ۱۹۷۸ از دست می دهد ، جسد را به خانواده تحویل می دهند ولی از کودکش که در زندان به دنیا آمده و شاهدان بر این امر گواهی داده اند هنوز هیچ اثری در دست نیست.
او همراه با دیگر مادران و مادر بزرگهای دیگر با تلاشی خستگی ناپذیر به دنبال پیدا کردن نوه هایشان بوده وهستند و تا کنون با کوشش آنان بیش از تعداد صد نوه خود را پیدا کرده اند، نوه هایی که بعد از پیدا شدن از هویت اصلی خود با خبر گشته اند .

در این برنامه، خانم صبری نجفی، از حامیان مادران پارک لاله از ایتالیا به نمایندگی از طرف حامیان مادران پارک لاله در خارج از کشور در ملاقات با خانم استلا کارلوتتو ، پیام حمایت و همبستگی مادران پارک لاله و حامیان آنان در سراسر جهان را، با قدردانی از تمام فعالیت های بشر دوستانه همه مادران و مادر بزرگهای میدان دمایو و کوشش های بی نظیر و قابل تقدیر آنان یرای رسیدن به حقوق مادرانه خود، با آرزوی یافتن تمام نوه های مادر بزرگهای میدان دمایو را از طرف مادران تقدیم خانم استلا کارلوتتو کردند:

" اعلام همبستگی مادران پارک لاله در ایران و حامیان مادران پارک لاله با مادران میدان دمایو آرژانتین

ما ضمن قدردانی و سپاس فراوان از تمام فعالیت های داد خواهانه ی شما، مادران و مادر بزرگ های امروز میدان دمایو، با شما مادران سمبل دادخواهی ، استقامت و بردباری ، اعلام همبستگی می کنیم و در راه داد خواهی و جلب توجه جامعه‌ی جهانی به نقض فاحش حقوق بشر در ایران ، همراه با تمامی مادران و خانواده های آنان تا رسیدن به خواسته های خود، لحظه ای دست از مبارزه و افشاگری بر نخواهیم داشت.

مادران پارک لاله ( مادران عزادارایران ) نیز، چون شما ، عزیزان شان طی سی و دو سال گذشته توسط حکومت ایران ، کشته.یا مفقود الاثر و یا مجروح و معلول ، شده اند و یا هم اکنون، در زندان های ایران، تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار دارند.

مادران پارک لاله ، پس از کودتای انتخاباتی از ماه جون ۲۰۰۹ ، روزهای شنبه ساعت ۷ بعد از ظهر در پارک لاله تهران و پارک های دیگر جمع شده و با لباسهای سیاه و در سکوت به سوگ و داد خواهی عزیزانشان نشستند و به خاطر این حرکت مسالمت آمیز بیش از ۱۰۰ نفر از آنان بازداشت و روانه ی زندان ها شدند .

در حمایت از مادران پارک لاله و در اعترا ض به کشتار جوانان در خیابان ها و زندان ها از ماه جون ۲۰۰۹، گروه های مختلف مادران در سراسر جهان نیز شروع به بر گزاری برنامه های مختلف هفتگی کرده و با رساندن صدای داد خواهی مادران به جوامع بین المللی، همچنان به راه خود ادامه می دهند .

مادران پارك لاله همگام و یک صدا در ایران و جهان ، خواهان محاكمه آمران و عاملان کشتار آزادی خواهان در حکومت جمهوری اسلامی و آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشند و مخالف هرگونه قتلي با هر شكل و هر نامي از جمله سنگسار و قصاص و خواهان لغو قانون مجازات اعدام هستند.

مادران پارك لاله نیز، كه خود قرباني خشونت و تبعيض عليه زنان بوده و هستند از تمامي حرکت های مسالمت آمیز و خشونت پرهیز و برابري خواهانه حمايت مي كنند .

سپتامبر امسال ۲۳ سال از جنایت علیه بشریت ، کشتار دسته جمعی هزاران نفر از زندانیان سیاسی در زندان های ایران و توسط سران رژیم جمهوری اسلامی ایران می گذرد، جنایتی که سال ها جامعه جهانی در مقابل آن سکوت کرده است ، جنایت اعدام های دسته جمعی و گور های دسته جمعی در گلزار خاوران ......

در تابستان ۱۹۸۸، فرزندان ما بدون هیچ گونه محاکمه قانونی به جوخه های اعدام سپرده شدند، برخی از این قربانیان حتی دوران محاکمه و زندان خود را نیز سپری کرده بودند .

اکنون پس از گذشت سالها با پیگیری مداوم خانواده های جان باختگان و مادران خاوران و تعداد زیادی از فعالان حقوق بشر و مادران پارک لاله و حامیان آنان ، سکوت جوامع بین الملل شکسته شده است ، شاهدان زنده این جنایات هم لب به سخن گشوده اند .....

ما مادران پارک لاله و حامیان مادران پارک لاله در سراسر جهان، برای باز شدن پرونده های این جنایات هولناک لحظه ای از حرکت باز نخواهیم ایستاد و با آرزوی موفقیت و پایداری برای مادران و مادر بزرگان میدان دمایو و به امید یافتن نوه های گم شده تان، دستتان را صمیمانه می فشاریم و تا رسیدن به پیروزی ، در کنار شما عزیزان روز را شب و شب را روز خواهیم کرد .

مادران پارک لاله و حامیان آنان در سراسر جهان
سپتامبر ۲۰۱۱"

در این برنامه ، استلا کارلوتتو که تا به حال برای فعالیت های حق طلبانه و صلح آمیز مادران دمایو که بدون خشونت خواهان اجرای عدالت بوده ا ند، برای تلاش های پیگیرش و مبارزه بر علیه ظلم و بی عدالتی در آرژانتین بارها جوایزی از جمله: دکترای افتخاری از دانشگاه بوستون و بئونس آیرس و همینطور جایزه صلح شهر رم و جایزه صلح از یونسکو در پاریس و نشان افتخار از رییس جمهور سابق ایتالیا را دریافت کرده است ، در جواب پیام، همبستگی و حمایت خود و مادران میدان دمایو آرژانتین را با همه مادران پارک لاله ایران اعلام نموده و ضمن امضاء و نوشتن کتبی حمایت در دفتر حامیان مادران پارک لاله، همه مادران
و داد خواهان را تشویق به ادامه مبارزه کرد .

با امید به همدلی و همبستگی هر چه بیشتر همه مادران و انسان های آزادی خواه برای رسیدن به عدالت جهانی
مادران پارک لاله و حامیان آنان در سراسر جهان
سپتامبر ۲۰۱۱


۱۳۹۰ شهریور ۲۰, یکشنبه

ما بر علیه هر گونه خشونت در جهانیم .....


Wir sind gegen jegliche Gewalt im Welt
Eine kerze für die Opfer am 11.09.2001 in Washington und New York

ما بر علیه هر گونه خشونت در جهانیم .....
شمعی برای قربانیان ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در واشنگتون و نیویورک

۱۳۹۰ شهریور ۱۹, شنبه

یادمان جان باختگان دهه ۶۰ و تابستان ۶۷ - دورتموند ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱

یادمان جان باختگان دهه ۶۰ و تابستان ۶۷ - دورتموند ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱

دومین گردهمایی حامیان مادران پارک لاله در دورتموند به مناسبت بیست و سومین سالگرد قربانیان کشتار دسته جمعی سال ۶۷ و با یاد همه جان باختگان دهه ۶۰ روز شنبه ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ با نمایشگاه عکس عزیزانمان و گلبرگ های پر پر شده گل سرخ بر روی آنها آغاز گردید .

برنامه با پخش اعلامیه راجع به کشتار دهه ۶۰ و قبر های دسته جمعی در گلزار خاوران، مادران خاوران و
داد خواهی آنان و خانواده هایشان ، با جمع آوری امضاء بر علیه اعدام و گفتگو با شهروندان راجع به مادران
پارک لاله و فعالیت حامیان آنان در سراسر دنیا و خواسته های :
۱- آزادی همه زندانیان سیاسی - عقیدتی
۲- لغو احکام اعدام
۳ - محاکمه همه آمران و عاملان جنایات انجام شده در ۳۳ سال گذشته در دادگاه های بین المللی
ادامه یافت .

استقبال مردم از این برنامه و اندوه آنان از شنیدن شرایط حاکم ضد حقوق بشری در ایران در طی ۳۳ سال
گذشته ، حمایت و اعلام همبستگی آنان قابل توجه فراوان بود .

با امید به رسیدن روز داد خواهی
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند









گزارش تصویری دومین گردهمایی حامیان مادران پارک لاله در دورتموند
http://www.facebook.com/#!/media/set/?set=a.258436980855652.69658.100000680559971





۱۳۹۰ شهریور ۱۶, چهارشنبه

دومین گردهمایی حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند - یادمان جان باختگان دهه ۶۰ و شهریور ۶۷


دومین گردهمایی حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند - یادمان جان باختگان دهه ۶۰ و شهریور ۶۷
۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ از ساعت ۱۵.۳۰ تا ۱۷ بعد از ظهر مرکز شهر دورتموند ، مقابل کلیسا راینولدی

" ما مادران پارک لاله، کشتارهای دهه ۶۰ و بخصوص کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷
را محکوم می کنیم و همراه با مادران داغدار دادخواهیم!
ما مادران پارک لاله، تا روشن نشدن تمام زوایای این جنایات و محاکمه آمران و عاملان‌اش در دادگاه های
مردمی و عادلانه به همراه تمامی خانواده‌های کشته شدگان فریاد بر می‌آوریم سخن از بخشش بی معناست،
زیرا تا به حال هیچ یک از سران جمهوری اسلامی به طور رسمی و علنی در برابر مردم به اشتباه های خود
اعتراف نکرده اند و پرونده‌ی کشتار بزرگ زندانیان سیاسی ایران، پرونده‌ای گشوده است که بالاخره یک روز
این اسناد جنایت به دست مردم از تاریکخانه ها به خیابان ها و رسانه ها خواهد آمد و آن روز، روز دادخواهی است.
ما می خواهیم بدانیم:

- چرا انسان هایی که حکم زندان داشتند، به جوخه های مرگ سپرده شدند؟
- چرا انسان هایی که برای حداقل خواسته خود به خیابان آمدند، کشته شدند؟
- چرا انسان ها برای بیان اندیشه خود مورد بازخواست قرار می گیرند، به زندان می افتند،
شکنجه و گاه اعدام می شوند؟

و هزاران چرای دیگر که ما و تمامی مادران و خانواده های داغدار در سی و سه سال گذشته
می خواهیم بدانیم و تا زمان پاسخگویی دست از مبارزه نخواهیم کشید و همچنان ایستاده ایم.

مادران پارک لاله ۲۸ مرداد ۱۳۹۰"

یادمان عاشق ترین عاشق ها , یادمان گل های سرخ پرپر شده...... قسم یاد می کنیم :
هرگز از یادتان نخواهیم برد ، هرگز ای عاشق ترین عاشق ها ......
۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ از ساعت ۱۵.۳۰ تا ۱۷ بعد از ظهر مرکز شهر دورتموند ، مقابل کلیسا راینولدی
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند

پیوند های مرتبط : سایت مادران پارک لاله - حامیان
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_03.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/1.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/2.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_3145.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_05.html
http://www.madaraneparklale.com/2011/09/blog-post_6283.html

http://radioneda.wordpress.com/2011/09/04/rn-261/

۱۳۹۰ شهریور ۱۵, سه‌شنبه

خون فرزندم آگاهی بخش مردم شد

یکشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۰
مادر بهنود رمضانی در مصاحبه با روز:

خون فرزندم آگاهی بخش مردم شد

مادر بهنود رمضانی، دانشجویی که در شب چهارشنبه سوری در تهران جان باخت در مصاحبه با "روز" خواهان معرفی قاتلان فرزندش شده و اعلام کرد: از خون فرزندم نخواهم گذشت و اینقدر پی گیری خواهم کرد تا دیگر هیچ پدر و مادری داغدار نشوند.

شب چهارشنبه سوری، یکی از شب های اعتراض بود که از سوی شورای هماهنگی راه سبز امید، سه شنبه های اعتراض نامیده شده و از مردم خواسته شده بود با حضور در خیابان به حصر خانگی رهبران جنبش سبز اعتراض کنند.

بهنود رمضانی، 19 ساله و و دانشجوی سال اول رشته مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل بود که در آخرین سه شنبه سال 89، یکی از این سه شنبه های اعتراض، در میدان 22 نارمک جان باخت یکی از شهیدان جنبش سبز ایران شد. همان زمان پدرش به "روز" گفت پسرش از سوی موتورسواران به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته، دست، پا و گردن او شکسته، یکی از بیضه هایش ترکیده و جان باخته است.

سردار رادان، فرمانده نیروی انتظامی تهران در مصاحبه ای از کشته شدن سه نفر در روز چهارشنبه سوری به دلیل انفجار نارنجک دستی خبر داد؛ برخی سایت های حکومتی هم نوشتند که بهنود رمضانی به علت انفجار بمب های دست ساز که در جیب هایش جاسازی کرده بود جان باخته است اما شاهدان عینی، خانواده رمضانی و پزشکی قانونی این ادعاها را رد کرده و جز این گواهی می دهند.

اکنون با گذشت بیش از 5 ماه از جان باختن بهنود رمضانی، حوری گلستانی، مادر او از عدم رسیدگی به شکایت خانواده اش سخن گفته و می گوید که "با وجود همه شواهد و مدارکی که موجود است می گویند هیچ مدرکی نیست نشان دهد قاتلان فرزندم از نیروهای بسیجی یا دولتی بوده اند".

مصاحبه "روز" با مادر بهنود رمضانی را در ذیل بخوانید.

خانم رمضانی 5 ماه از جان باختن فرزندتان میگذرد شکایت شما چی شد؟ چه پاسخی به شما دادند؟

به ما هیچ پاسخی نمی دهند فقط می گویند هیچ مدرکی نیست که ثابت کند قاتلان پسرم بسیجی یا نیروهای دولتی بوده اند. هر جا که میرویم پاسمان میدهند به جای دیگر و هیچ خبری نیست.

توضیح نمیدهند که اگر از نیروهای دولتی نبودند پس چه کسانی بودند؟

نه خیر هیچ نمیگویند انگار نه انگار که انسانی کشته شده و آنها باید قاتلان او را پیدا کنند. قاتلان پسرم با یک ماشین سمند فرار کردند. یعنی موتور سوار بودند و حمله کردند پسرم را به شدت زدند مردم که ریختند و فریاد زدند از ترس مردم فرار کردند. موقع فرار یکی از موتورهایشان جا ماند. موتوری که هیچ پلاکی نداشت و ماشین سمندی آنها را سوار کرده و فراری داد. اما مردم شماره این ماشین سمند را برداشته بودند ما این شماره را به آگاهی و دادگاه دادیم. اما تاکنون این ماشین را توقیف نکرده اند ببینند متعلق به چه کسی بوده. کسی که قاتلان را فراری داده. همین نشان میدهد که نمیخواهند قاتلان فرزندم را معرفی کنند. ما هم که نمیدانیم پیش چه کسی دیگر باید برای دادخواهی برویم وقتی که آقای لاریجانی می گوید فقط یک نفر کشته شده خب بیاید به ما بگوید بهنود ما چی شد؟ بهنود ما را کی کشت؟ بهنود آمده بود برای تعطیلات عید پیش ما. او دانشجو بود او برای شادی و احیای سنت چهارشنبه سوری ما بیرون رفته بودمی گفت پارسال کنکور داشتم و نرفتم و امسال میروم رفت و دیگر برنگشت... او چه کرده بود مگر؟ بالفرض اگر حتی جرمی خطایی مرتکب شده بود خب بازداشتش میکردند می بردند محاکمه اش میکردند. نه اینکه همان جا حکم دهند و بچه ام را بکشند. این کشور مگر قانون ندارد؟

پرونده فرزندتان در کدام شعبه است؟

در شعبه 4 بازپرسی ویژه قتل در سه راه آذری. بازپرس اش هم به تازگی عوض شده و باز باید پروسه ای که تاکنون طی کرده از اول تکرار شود.

دلیل خاصی داشته تغییر بازپرس پرونده؟

نمیدانیم چراها را که به ما نمی گویند جواب ما را که نمیدهند. تا به حال تنها پزشک، پزشکی قانونی بود که پا روی حقیقت نگذاشت و ما همیشه دعاگوی او هستیم او درست تشخیص داد با اینکه خیلی فشار بود اما حاضر نشد دروغ بگوید نوشت که پسرم بر اثر ضربات متعدد جسم سخت کشته شده. غیر از او دیگر از هیچ کسی حرف درستی نشنیدیم که.

خانم رمضانی، مسولین اعلام کرده بودند که فرزندتان بر اثر انفجار بمب دست ساز جان باخته اما گواهی پزشکی قانونی و همین طور اظهارات شاهدان عینی این مساله را رد میکند. شما خودتان پیکر فرزندتان را دیدید؟

تمام بدنش داغون شده بود کلیه هایش بیرون زده بود. بیضه اش ترکیده بود هیچ جای سالم در بدنش نداشت. من که طاقت نداشتم نگاهش کنم... اول که پدر و عمه پسرم رفتند بیمارستان و با جنازه اش روبرو شدند. بعد من هم رفتم در بیمارستان گفتند بروید فعلا و برگشتیم. بعد چند موتور سوار لباس شخصی که نقاب هم زده بودند به بیمارستان می روند و میخواهند جنازه بهنود را با خود ببرند که پرسنل بیمارستان الغدیر ممانعت می کنند و... دروغ گفتند اصلا مواد منفجره ای نبود. هیچ سوختگی نبود. و اتفاقا سوال من این است که اگر مواد منفجره بوده و سوخته، پس چرا آمدند جلوی درب منزل ما و تمام پارچه های مشکی را پایین کشیدند؟ چرا حجله بچه ام را جمع کردند و همسایه ها را تهدید کردند که اگر جمع نکنید بچه ها یتان را بازداشت میکنیم و خانه تان را منفجر میکنیم و... همسایه ها از ترس حجله را برداشتند.

چه کسانی بودند که به درب منزلتان آمده بودند؟

لباس شخصی موتور سوار بودند. تهدی کرده بودند و کارت شناسایی که نشان نمیدهند آدم بفهمد از کجا هستند. اما رسوایی از این بالاتر که از یک پارچه مشکی می ترسند؟ از یک عزاداری که حق مسلم هر خانواده ای است می ترسند؟ ما را از این حق هم محروم کردند. مجبور شدیم بهنود را بردارین و برویم شهرستان پیش اقوام. و خدا را شکر میکنم که اینقدر مردم آمدند و اینقدر باشکوه بود و بهنود من آگاهی بخش شد در آن منطقه. همه می پرسیدند مگر می شود چنین جنایاتی در تهران؟ مردم فهمیدند و آگاه شدند.

شما تاکنون غیر از شکایتی که کردید سراغ مسولان نیز رفته اید؟ چه پاسخی به شما داده شده؟

من به آقای لاریجانی، رئیس قوه قضائیه نامه نوشتم. رفتم و گفتم میخواهم ایشان را ببینم گفتند نمی شود این سماله ربطی به ایشان ندارد. مرا پاس دادند به دادستانی و معاون دادستانی ما را پاس داد به بازپرسی و هزار جور بن بست برخوردیم. هر بار میرویم دردمان را می گوییم خیلی خونسرد می پرسند مشکلت چیه؟ آخر آدم اتش می گیرد از این همه بی تفاوتی... من تا به حال در زندگی ام کسی را نفرین نکرده ام اما از خدا میخواهم همین بلایی که سر من آوردند را سر خودشان بیاورد. ببینند ما چی کشیدیم و می کشیم.

و اکنون با توجه با این اوصافی چه خواهید کرد؟

وکیل گرفته ایم و وکیل پی گیری میکند. خومان که دیگر داغون شده ایم می رویم به راحتی سر می دوانند و داغون تر می شویم. اما کوتاه نمی آییم من از خون بچه ام نمی گذرم. باید قاتلش مشخص شود و مطمئنا خواهد شد. هیچ خونی نبوده که روی زمین بماند. بهنود من جزو تیرهوشان بود اهل موسیقی بود ورزش میکرد خیلی با استعداد بود به راحتی او را کشتند و نمیدانم جواب این خون ها را چگونه میخواهند بدهند از اسلام دم می زنند و به این راحتی آدم می کشند؟ اصلا چگونه نماز میخوانند؟ شما نمیدانید چه بر ما می گذرد من الان دارم با شما حرف میزنم پدرش دارد همین طور گریه میکند. نمیدانید چقدر جای پسرم خالیست نماز عید فطر دعا کردم به خدا التماس کردم و گفتم خدایا ریشه ظالمان را از بین ببر برای مردم آرامش و امنیت و آزادی بیاور. آدم با نان خالی سیر می شود اما باید امنیت داشته باشیم و بدانیم بچه مان که بیرون می رود برمیگردد. شما که نمیدانید چه دردی است آخر من با بچه ام خداحافظی هم نکردم... بچه خوشگل مرا به همین راحتی زیر خاک کردند مگر چه کرده بود؟ گناهش چه بود؟ به خدا هیچ گناهی نداشت تنها گناهش این بود که اینها گفته بودند کسی نباید بیرون برود... الان نشسته بودیم با پدرش داشتیم دفتر خاطرات و انشاهای پسرم را می دیدیم و گریه میکردیم آخر فقط همین از بهنود من مانده فقط عکس هایش مانده آخر چرا؟ اگر بچه های خودشان اینطور کشته شوند کوتاه می آیند؟ چه میکنند خودشان آخر؟

اگر قاتلان فرزندتان معرفی شوند چه خواهید کرد؟

پسرم بهنود چند وقت پیش به خواب یکی از بستگانمان آمده و گفته به مادرم بگو اینقدر گریه نکند. ما زیر پل صراط منتظریم و انتقام را اینجا خواهیم گرفت. بچه ام پیغام داده بود اما من از خدا میخواهم در این دنیا ببینم انتقام را در این دنیا بگیرم و با چشم خودم ببینم ذلت شان را. باور کنید قاتلان را معرفی کنند و پیش من هم بیاورند من که نمیخواهم آنها اعدام شوند من که خوشحال نمی شوم کسی دیگر حیاتش را از دست بدهد که نمی توانم حیات کسی را از او بگیرم که خدا داده این حیات را و فقط خودش می تواند بگیرد. من با اعدام مخالف هستم و اصلا نمی توانم چنین کنم و مثل خودشان شوم. من فقط میخواهم معرفی کنند و بپرسم که چرا؟ به چه گناهی آخر بچه مرا کشتند؟ چه کسی به آنها دستور داد بچه مرا بکشند؟ چه کسی زمینه را برای کشتن بچه من فراهم کرد؟ باید آنها رسوا شوند. به خدات من جز رسوایی آنها و آرامش و امنیت مردم هیچ نمیخواهم. میخواهم اوضاع درست شود قاتلان و آمران معرفی و مجازات شوند و دیگر کسی نتواند بچه ای را بکشد و مادر و پدری را داغدار کند. بچه های مردم که بیرون می روند به سلامت برگردند. هیچ پدر و مادر داغدار جگر گوشه اش نشود و برای همین است پی گیری میکنم دیگر بهنود من که بر نمیگردد اما اینقدر پی گیری میکنم تا به سهم خودم نگذارم هیچ مادر و پدری داغدار شوند. داغی که در دل من است در دل هیچ مادری نباشد و....


۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه

گزارش یادمان عاشقان آرمیده در خاوران - دورتموند ۴ سپتامبر ۲۰۱۱
















یادمان عاشقان آرمیده در خاوران - دورتموند ۴ سپتامبر ۲۰۱۱

با چشمان بسته، با درد و شکنجه و تجاوز
با داستان مرگ ، فیلم آغاز می شود " و من عاشقانه زیسته ام "
روایت ۵۰ سال رنج و مقاومت و مبارزه و زندان .............
روایت ۳۳ سال شکست و استقامت
روایت اشگ ها و لبخند ها
روایت بودن و نبودن ها
روایت هولناک گورهای دسته جمعی
روایت سنگین تلخ زندگی در سرزمینی به نام ایران ............

و با داستان زندگی،
با یادمان عاشق ترین عاشق ها
با یادمان گل های سرخ پرپر شده

قسم یاد می کنیم :
هرگز از یادتان نخواهیم برد ، هرگز ای عاشق ترین عاشق ها ......

حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند

گزارش تصویری
برنامه یادمان
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.255952451104105.69207.100000680559971
گزارش صوتی برنامه یادمان
http://radioneda.wordpress.com/2011/09/04/rn-261/