۱۳۹۰ تیر ۷, سه‌شنبه

صدای مادران عزادار، رنگین‌کمان دادخواهی


صدای مادران عزادار، رنگین‌کمان دادخواهی

شنبه, 03/28/1390 - 18:01

گفت‌و‌گو با فاطمه رضایی از حامیان مادران پارک لاله- دورتموند

پویا عزیزی- حامیان مادران پارک لاله- مادران صلح دورتموند، کنفرانسی را در روز 25 خرداد با هدف بزرگداشت جنبش دموکراسی‌‌خواهی مردم ایران برگزار کردند که همراه با نمایش فیلم و سخنرانی بود.
خدیجه مقدم از فعالان زن ایرانی در این جلسه سخنرانی کرد و به پرسش‌های حاضرین پاسخ گفت. هم چنین فیلم موج سبز به کارگردانی علی صمدی احدی پخش شد.
شبکه حامیان مادران پارک لاله ایران که در بسیاری از شهرهای اروپا و آمریکا در حال فعالیت است، متشکل از گروه‌هایی‌ است که به شکل خودجوش و مستقل برای حمایت از خواسته‌های مادران پارک لاله ایران تلاش می‌کنند.
اکنون نزدیک به دوسال است که این گروه‌ها ضمن برگزاری تجمع‌های هفتگی در میدان مرکزی شهرهای‌شان، کنفرانس‌هایی نیز برگزار می‌کنند و تا به امروز با دیگر گروه‌های ایرانی و خارجی پیوندی عمیق برقرار کرده‌اند.
حامیان مادران پارک لاله-مادران صلح دورتموند( آلمان)، جزو اولین گروه‌هایی هستند که به همراهی و هم‌صدایی با مادران پارک لاله ایرانبرخاستند. به این بهانه با فاطمه رضایی، یکی از بنیانگزاران این گروه گفت‌‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید.


در برنامه یادبود جنبش دموکراسی‌خواهی ایران در دورتموند چه گذشت؟

فاطمه رضایی: برگزاری این برنامه با موفقیت بسیار همراه بود. ما به مناسبت سالگرد جنبش دموکراسی‌خواهی در ایران در شهر دورتموند آلمان، فیلم «موج سبز» به کارگردانی علی صمدی احدیرا نمایش دادیم و خدیجه مقدم از مادران صلح و از بنیانگزاران کمپین یک میلیون امضا و مادران پارک لاله برای حاضران در مراسم سخنرانی کرد.

این برنامه که با همکاری فراکسیون حزب سبزهای آلمان ، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران و حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند اجرا شد، مورد استقبال شمارزیادی از شهروندان آلمانی و ایرانی قرار گرفت .

برنامه با صحبت نماینده حزب سبزها در مورد جنبش دمکراسی‌خواهی مردم ایران و فشارهای روزافزون بر زندانیان سیاسی آغاز شد. در ادامه خدیجه مقدم درباره جنبش دموکراسی‌خواهی و تاریخچه جنبش زنان و تاثیرات آن‌ها بر یکدیگر، فشارهای مداوم روی زنان فعال و مادران پارک لاله، دستگیری‌های بیش از صدنفر از مادران پارک لاله و حامیان آنان و احکام سنگینی که برای لیلا سیف‌الهی و ژیلا مکوندی صادر شده است، سخن گفت.

نمایش فیلم موج سبز ساخته علی صمدی احدی، که با استفاده از پیام های فیس‌بوک، پیام های توییتر، ویدیو -کلیپ‌های اینترنتیشهروندان خبرنگار ساخته ‌شده‌ است، از دیگر بخش‌های این برنامه بود. این فیلم با مصاحبه‌های مختلف و تصاویری از اعتراض‌های میلیونی و مردمی به دهمین انتخابات مخدوش ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹، به طرز وحشتناکی ما را با سوی دیگر این جنبش آشنا می‌سازد؛با سوی زندان و شکنجه و مرگ و نیستی .

ساختار این فیلم با گفت‌وگوها و روایت‌های دو جوان دانشجوی دختر و پسر، با اشاره به خاطرات آن‌ها از تجمع‌های اعتراضی، زندان و شکنجه‌هایی که دیده‌اند، جلو می‌رود و بیننده را به طرز شگفت‌انگیزی وارد دنیای آنان و امید‌ها و ترس‌هاشان می‌کند و نشان می‌دهد که علی‌رغم همه رنج‌هایی که دیده‌اند، برای رسیدن به آزادی و دمکراسی، حاضرند از همه چیز خود بگذرند.

این برنامه که در یکی از سالن‌های سینما در مرکز شهر دورتموند برگزار شد،مورد استقبال بیش از صد و پنجاه نفر شرکت کننده قرار گرفت .

گروه حامیان مادران پارک لاله در دورتموند چگونه شکل گرفت و چرا شما تصمیم گرفتید که فعالیت‌ خود را بر حمایت از مادران پارک لاله ایران متمرکز کنید؟

بعد از به قتل رسیدن نداآقاسلطان در سال 1388 (2009)، ما هم با تعداد زیادی از دوستان در شهر دورتموند شروع به برگزاری تظاهرات‌های هفتگی و خبررسانی کردیم.خوشبختانه این شکل کار در شهرهای دیگر استان ما به شکل پی‌گیر ادامه پیدا کرد.

فعالیت‌های مداوم و سرسختانه «مادران پارک لاله ایران» در پافشاری بر خواسته‌های‌شان، ما را بر آن داشت که رسماً گروه حامیان مادران عزادار ایران - مادران صلح دورتموند را تشکیل دهیم، که البته این گروه مختص مادران نیست و تعداد زیادی از آقایان نیز از همراهان و یاران همیشگی ما هستند .

حامیان مادران پارک لاله در دورتموند تاکنون چه برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند و سطح و وسعت این برنامه‌ها چگونه بوده است؟

از فعالیت‌های حامیان مادران پارک لاله در دورتموند علاوه بر برگزاری اکسیون‌های هفتگی می‌توان به این‌ها اشاره کرد: جمع‌آوری امضا علیه احکام اعدام، تلاش برای فرستادن یک هیئت از سوی سازمان ملل به ایران برای رسیدگی به شرایط زندانیان سیاسی، برگزاری و تدارک تظاهرات مشترک با گروه‌های دیگر در شهر کلن و تحصن و تظاهرات هفتگی در دانشگاه بوخوم به همراهی آن‌ها.

برگزاری چندین برنامه و سخنرانی در مقر سازمان ملل در ژنو برای افشاگری نقض حقوق بشر در ایران همراه با حامیان دیگر و همچنینشرکت در چند مراسم در ایتالیا از دیگر برنامه‌های این گروه است: شرکت در افتتاحیه میدان زن تهرانی در جنوا- ایتالیا در کنار خانم عبادی،مادران سیاهپوش ایتالیا، مادران میدان مایو و حامیان مادران پارک لاله با برگزاری اکسیون‌های مختلف؛شرکت در نمایشگاه کتاب در سی‌ینا- ایتالیا (خواهران مقاوم )؛ و سخنرانی راجع به مادران پارک لاله، همراه با برگزاری اکسیون یک چهره برای حقوق بشر در ایران با مادران ایتالیا.
به‌طور کلی یکی از اهداف ما ایجاد روحیه همکاری بین گروه‌ها و نهادهای مختلف است. با تلاش در برگزاری برنامه‌های مشترک در این راه قدم بر می‌داریم .

حیطه همکاری شما به عنوان حامیان مادران پارک لاله ایران با نهاد‌ها و سازمان‌های آلمانی یا بین‌المللی چقدر و چگونه است؟

خوشبختانه در این زمینه با استفاده از سابقه طولانی فعالیت با گروه‌های آلمانی، فعالیت در کنار شورای خارجی‌های شهر دورتموند و ارتباط دائم با اداره زنان این شهر، ما تا به‌حال ارتباطات گسترده و خوبی با نهادها و سازمان‌های آلمانی داشته‌ایم. با گروه های فعال زنان و غیر آلمانی هم رابطه تنگاتنگی داریم.

ارتباط و همکاری مستقیم ما با فراکسیون حزب سبزهای آلمان در جلب حمایت آنان از مادران، یکی از موفقیت‌های ما در دورتموند است، تا جایی که در مراسم مختلفی که دارند، از ما دعوت به سخنرانی می‌کنند. این برای افشاگری و خبررسانی در محیط آلمانی برای ما بسیار ارزشمند بوده است .
تعداد زیادی نامه رسمی به مسئولان حزب سبزها برای حمایت از مادران و پناهجویان نوشته‌ایم که همیشه جواب‌های مثبت و رسمی از مسئولان دریافت کرده است.

اعتراض‌های هفتگی مادران عزادار دورتموند چگونه برگزار می‌
‌شود؟
برنامه‌های هفتگی ما با برپایی نمایشگاه عکس از جانباختگان، زندانیان و مادران، جمع‌آوری امضا علیه اعدام برای فرستادن هیئت ویژه به ایران، پخش اعلامیه‌های مختلف به زبان آلمانی، گفت‌وگو با مردم برای خبررسانی، مصاحبه‌های رادیویی و تلویزیونی با هدف افشاگری است.

برآیند فعالیت‌های حامیان مادران عزادار در سال‌های گذشته را چطور
می‌بینید؟ آیا آن‌ها را در بیان خواسته‌های‌شان موفق می‌دانید؟
با در نظر گرفتن این فرضیه که در این جهان هستی، همه‌چیز نسبی است، می‌توانم بگویم :همه گروه‌ها در حد توان خود کار کرده‌اند و من به سهم خود از همه حامیان بسیار سپاسگزار هستم ولی فکر می‌کنم هرکدام از ما با ایده‌های تازه و حرکت‌های تازه‌تر شاید بتوانیم، تاثیرات بیشتری در رساندن صدای دادخواهی مادران به مردم جهان داشته باشیم .

ایرانیان خارج از کشور برای حمایت از مادران عزادار ایران چه باید کنند و شما از آن‌ها چه می‌خواهید؟

صدای مادران باشند:
صدای عشق و شور به هستی
صدای رنگین‌کمان دادخواهی
صدای مادران رنج‌دیده ایران

پیام به 18 دلیر دربند در اعتصاب غذا

پیام به 18 دلیر دربند در اعتصاب غذا

"همه که نباید اعدام شوند"
این جمله دادستان تهران پس ازجان باختن محسن دکمه چی( یکی اززندانیان سیاسی در اوين) بود. مرگ هاله سحابی وهدی صابر نشان داد كه حكومت بر عملي كردن اين طرح مصرانه اهتمام دارد.

فرزندان عزیز و شجاع ایران خبر اعتصاب غذای شما را در اعتراض به مرگ هاله سحابی وهدی صابر از پشت دیوارهای بلند اوین شنیدیم . شما آزادگان حتی دربند هم که هستید دست ازمبارزه برای رسيدن به آزادی وآزادیخواهی برنمی دارید.

فرزندان دلير ایران زمین! وطن به شما دلیران نیازدارد. شما امید فردای این مرزوبوم هستید.

لذا ما مادران پارک لاله ازشما می خواهیم، حال که دنیا صدای شما را شنیده و تعدادی ازهموطنان درخارج ازکشور نيز برای حمایت ازشما دست به اعتصاب غذا زده اند تا صدای اعتراض برحق شما را تمام دنيا بشنود، به اعتصاب خود پایان دهید و نگذاريد نيت پليد رژیم، براي حذف فيزيكي شما پاكان تحقق پیدا کند.

به امید پیروزی وآزادی ایران، به امید روزی که در دنیا دیواری به نام دیوارزندان نباشد.

مادران پارك لاله

همبستگی با زندانیان سیاسی در حال اعتصاب غذا و تمامی زندانیان سیاسی، عقیدتی


نامه‌ای خطاب به:Die Anzeige dieses Bildes wird in Ihrem Browser möglicherweise nicht unterstützt.
دبیرکل سازمان ملل، آزادیخواهان و شخصیت‌های ادبی، هنری و سیاسی در جهان،
روسای کشورها و نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری بین المللی از جمله شورای
حقوق بشر سازمان ملل، اتحادیه اروپا، روسای احزاب سیاسی در اپوزیسیون ایران.

همبستگی با زندانیان سیاسی در حال اعتصاب غذا و تمامی زندانیان سیاسی، عقیدتی

نوزده تن از زندانیان سیاسی در اعتراض به مرگ دو همراه و هم بند مبارز خود، در اثر ضرب و شتم مامورین، زنده یادان هاله سحابی و رضا هدی صابر، دست به اعتصاب غذای نامحدود زده اند.

ما به این پیکارگران در بند درود می فرستیم. شجاعت و ایستادگی آنان را می ستاییم و از دادخواهی آنها که تامین امنیت جانی زندانیان سیاسی در راس آن قرار دارد، قویا پشتیبانی می کنیم.

ما رژیم جمهوری اسلامی را مسئول حفظ جان یکایک زندانیان سیاسی می دانیم و خواستار آزادی بلادرنگ همه آنان هستیم.

ما مخالفت و کارشکنی مقامات جمهوری اسلامی با ورود گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به ایران را عملی بی شرمانه می دانیم و آنرا بشدت محکوم می کنیم.

ما افراد حقیقی و حقوقی امضا کننده این دادنامه، از همه آزادیخواهان جهان، روسای کشورهای عضو سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری، از جمله شورای حقوق بشر سازمان ملل می خواهیم که مسئولین جمهوری اسلامی را وادار به صدور ویزا برای گزارشگر ویژه، آقای احمد شهید نمایند تا ایشان بتوانند هر چه زودتر از همه زندان های کشور بازدید و با زندانیان اعتصابی دیدار کنند.

شخصیت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری و نهادهای زیر تهیه کننده این دادنامه بوده و از همه آزادیخواهان و نهادهای انسانی و حقوق بشری و احزاب دموکراتیک در سطح جهانی درخواست می شود که با امضای آن، به ما پیوسته و پشتیبانی خود را از زندانیان سیاسی و ملت ایران اعلام کنند.


http://www.gopetition.com/petitions/save-the-lives-of-political-prisoners-in-iran.html


آراز فنی

آناهیتا مهدی پور

ابوافضل اردوخانی

احسان دهکردی

احمد پورمندی

احمد تقوایی

احمد نجاتی

احمد زاهدی
احمد فرهادی
اختر قاسمی
ارژنگ برهان
اسماعیل ختائی
اسماعیل خویی
اسماعیل هوشیار
اصغر خرسند
اصغر نصرتی
اکبر دوستدار
اکبر سردوزامی
اکبر سوری
اکبر کریمیان
اکبر محبت زاده
اکرم نقابی
امیر مومبینی

شهناز بیات
شهرام تهرانی
شهرام قنبری
شهین نوایی
شیرین دقیقیان
شیرین عبادی
شیما کلباسی
صادق کمالی
صادق کیهانی

صدرالدین زاهد

طلعت ابراهیمی

عباس خرسندی

عباس سلیمی

عباس شیرازی
عزیز کرملو

عشرت بستجانی
عفت بستجانی

علی ابراهیمی

علی اصغر سلیمی


انور میرستاری
ایراندخت خراسانی
باقر مرتضوی
باقر مومنی
بهاره کشاورز
بهرام عباسی
بهرخ بابایی
بهروز بیات
بهروز حشمت
بهروز خلیق

بهروز ستوده
بهروز مهرگانی
بهزاد کریمی

بهمن امینی
بهمن مبشری
بهمن نیرومند

بهیه جیلانی
بیژن پیرزاده

پرتو نوری علا

پروانه راد

پرویز نویدی

پروین محسنی

توران دانا

علی پور نقوی

علی‌ شاکری

علي كشتكر
علی فروزنده

علی ناظر
علی نگهبان

علی هاشمی
غفور میرزائی
کاظم ایزدی
کاظم علمداری
کامبیز شبانکاره
کامران بهنیا
کامران مهرپور
کاوه آهنگری
کمال بایرامزاده
کریم شامبیاتی
کریم لاهیجی
کوروش استکی

کورش پارسا


توران همتی
تیمور بزرگی
جعفر مهرگانی
جلال ایجادی
جواد جواهری
جهان پاکزاد
حبیب پرزین
حبیب رضا علی

حجت نارنجی
حسن جعفری
حسن زارع زاده اردشیر
حسن زرهی
حمید سالک
حسن کلانتری
حسن مکارمی
حسن نادری
حسن نايب هاشم
حسین افصحی
حسین دولت آبادی
حمید داداش لو
حمید زنگنه
حمید رشمی
حمید کوثری

کوروش گلنام

کوشیار پارسی کیانوش توکلی
گیدو بانس ( آلمانی)فاطمه رضایی
فرامرز بهار
فریبرز مهران ادیب
فرانک عاملی

فرخنده مهدیزاده
فرزانه عظیمی
فرشید یاسایی
فرنگیس حبیبی
فروزان عاملی
فروغ جواهری
فرهاد فرجاد
فرهاد مهدوی

فرهنگ قاسمی
فریبا عاملی
فرید اشکان


حمیدرضا ظریفی نیا
حمید علیمی
حمید مهدی پور
خاطره سلطانی
داریوش بی نیاز
داریوش مرزبان
دانش باقرپور
داود نواییان
رباب محب
رسول آذرنوش
رضا اکرمی
رضا دقتی
رضا جوشنی
رضا قاسمی
رضا متوجه
رضا مرزبان
رضا مولایی
رضا ناصحی
رضا هیوا
روشنک بیگناه

رئوف کعبی
زهره محمدی
ژاله بهروزی

فریدون شیبانی
قدسی بختیاری ساحر احمدی
ساحل سیستانی

لیلا سیف الهی
محسن شایسته
محمد اعظمی
محمود دشتی
محمود مهران ادیب
مجید اعتمادی
مجید فلاح زاده
مراد شیخی

مرتضی رفیعی

نادر عصاره
نادیا گرتس
نازی حسینی
ناصر پاکدامن
ناصر رحمانی نژاد
ناهید توکلی


ژیلا مکوندی
سارا محمدی
سامناک آقایی

سبا خویی

سپیده فارسی
سراج پورعزیزی

سرژ آراکلی
سعید شروینی

سوفیا صدیق پور

سوسن ابراهیمی

سونیا عوض پور

سهیلا ستاری

سهیلا شغفی
سیامک فرید

سیاوش عبقری
سیروس آرین پور

سیما محضری
شاهين فاطمی
شهاب فیضی

شهریار قانع

شهلا شفیق

شهلا صادقی

شهلا عبقری

نسترن سمیعی
نسیم خاکسار
نوشابه امیری
نیما وزیری
نیره توحیدی
وهاب انصاری
ویدا فرهودی
هدایت اله متین دفتری
هادی ابراهیمی
هانا دارابی
هایده قهرمانی
همایون مهمنش
هوشنگ اسدی
هرمز کِی
هرمز هوشيار
هوشنگ توکلی
یاسر عزیزی
یدی قربانی



نام نهادهای امضا کننده:


  1. اتحاد برای ایران / بلژیک
  2. اتحاد برای پبشبرد سکولار دموکراسی برای ایران / آمریکای شمالی
  3. انتشارات خاوران / پاریس ـ فرانسه
  4. انجمن اجتماعی ـ فرهنگی پرسپولیس / بلژیک
  5. انجمن بیان / بلژیک
  6. انجمن پویا / کلن ـ آلمان
  7. انجمن پیشیرد سکولار دموکراسی/ اورنج کانتی ـ آمریکا
  8. انجمن پیشبرد سکولار دموکراسی / لس انجلس ـ آمریکا
  9. انجمن تئاتر ایران و آلمان / کلن
  10. انجمن سکولار دمکراسی/ واشنگتن دی سی ـ آمریکا
  11. انجمن گفتکو و بحث آزاد ایرانیان نیویورک ـ آمریکا
  12. انجمن گفتگو و دمکراسی / پاریس ـ فرانسه
  13. ایران آزاد - کانون دفاع از حقوق بشر، آزادی و دموکراسی – آلمان
  14. بنیاد اسماعیل خویی / آتلانتا ـ آمریکا
  15. پشتیبانان دموکراسی و آزادی برای ایران/ آتلانتا ـ آمریکا
  16. جامعه دفاع آز حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا ـ آمریکا
  17. جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران / سوئد
  18. جامعه مدافعان حقوق بشر و دموکراسی / هامبورگ ـ آلمان
  19. جبهه‌ متحده دانشجویی / تورونتو ـ کانادا
  20. جمعیت پشتیبانان دمکراسی و حقوق بشر در ایران / اسن
  21. جمعیت پشتیبانی از مبارزات دمکراتیک مردم ایران / کلن ـ آلمان
  22. جمعیت پشتیبانی از مبارزات مردم ایران / استکهلم ـ سوئد
  23. جمعیت دفاع از حقوق مردم ایران در اتریش
  24. جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران / کلن ـ آلمان

  1. جنبش سبز لندن / انگلستان
  2. جنبش همبستگی برای آزادی و دمکراسی در ایران ـ نروژ
  3. حامیان مادران پارک لاله / اسلو ـ نروژ
  4. حامیان مادران پارک لاله / دورتموند ـ آلمان
  5. حامیان مادران پارک لاله/ کلن ـ آلمان
  6. حامیان مادران پارک لاله / هامبورگ ـ آلمان
  7. حامیان مادران پارک لاله / لس آنجلس ـ ولی ـ آمریکا
  8. حامیان مادران پارک لاله / وین ـ اتریش
  9. خانه همبستگی مهر/ کلن ـ آلمان
  10. دانشجویان سبز / برمن ـ آلمان
  11. دانشجویان و جوانان موج سبز/ کلن ـ آلمان
  12. شبکه همبستگی ملی ایرانیان / فرزنو (کالیفرنی) ـ آمریکا
  13. فدراسیون اروپرس ـ اروپا
  14. کانون پژوهش فرهنگ ایران (یوتوبوری)
  15. کمیته آمریکاییان- ایرانیان پیشرو ـ آمریکا
  16. کمیته جمعی از ایرانیان نورد راین وستفالن/ کلن ـ آلمان
  17. کمیته ی دفاع از حقوق بشر در ایران - اتریش
  18. کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی/ پاریس ـ فرانسه
  19. گروه ۲۲خرداد / هامبورگ ـ آلمان
  20. گروه مدافعان حقوق بشر درفلوریدا ـ آمریکا
  21. مادران پارک لاله ـ ایران
  22. مرکز بین‌المللی حقوق بشر / تورونتو ـ کانادا
  23. مونیخ همیار ایران ـ آلمان‎
  24. نسل آزادیخواه ایران ـ انریش

بیانیه حدود 500 نفراز فعالان مدنی، سیاسی و زنان برای آزادی منصوره بهکیش

بیانیه حدود 500 نفراز فعالان مدنی، سیاسی و زنان برای آزادی منصوره بهکیش

منصوره بهکیش از حامیان مادران عزادار (مادران پارک لاله) ساعت 8 شب روز یکشنبه 22 خرداد به همراه چند تن دیگر در تقاطع خیابان یوسف آباد و فاطمی تهران شناسایی، دستگیر و پس از انتقال به پلیس امنیت، به عنوان مورد خاص به زندان اوین منتقل شد. وی در آخرین تماس با خانواده اش، اظهار داشته است که در بند 209 زندان اوین نگهداری می شود.
منصوره بهکیش از اعضای خانواده جانباختگان دهه 60 است که 6 برادر و خواهر خود را از دست داده و اکنون تنها عضو خانواده بهکیش است که مسئولیت نگهداری از مادر را در ایران بر عهده دارد.وی در طول سالیان گذشته همواره یار و یاور فعالین اجتماعی و سیاسی بوده و در سال های اخیر نیز به عنوان یکی از اعضای مادران عزادار فعالیت می کرده است.همچنین وی از جمله افرادیست که در سال های گذشته بارها توسط نهادهای امنیتی احضار شده و تحت فشار قرار گرفته است.

اکنون، با توجه به ارائه نشدن هیچگونه اتهامی نسبت به ایشان و عدم پاسخگویی دستگاه قضایی نسبت به بازداشت وی ، ما جمعی از فعالین حقوق زنان ضمن حمایت از فعالیت های بر حق منصوره بهکیش خواهان آزادی سریع و بی قید و شرط او هستیم.

آزاد مراديان، آ. نظریان، آراز فنی، آرش حسینی، آرش مهدوی، آرش ناجی، آریز اندریاری، آزاد مرادیان، آزاده بامدی ، آزاده بهکیش، آزاده خسروشاهی، آزاده دواچی، آزاده سروری، آزاده فرامرزی ها، آزیتا شعای، آسیه امینی، آناهیتا مرادی، آیدا سعادت، آینده آزاد، احسان امیدی، احمد ایرانی، احمد خانی ، احمد مشعوف، اخبار وکیلی، ادرینا لاوسون، استوار جمشید، اسحاق مسیحی،اسد لاجی، اسماعیل ختائی، اسماعیل ختائی، اشرف میرهاشمی، اعظم حبیبی، اقدس شعبانی، اکبر دوستدار،اکرم پژوهش،اکرم لطفی زاده، اکرم نقابی، الهه شکرائی، البرز جواهری لنگرودی، النا گنارو، الناز انصاری، الناز دا، الهام شاملو، الهام ملك پور، الهام ملک پور، الهه امانی ، الهه صدر، امجد حسین پناهی، امید کیان، ، امیر حسین بهادری، امیر رشیدی، امیر زندیان، انور میرستاری، انوشه مشعوف، اویس اخوان، ایران ایران دوست ، ایزایل روسی، ایساک مسیحی، بابک جمالی، بالی ایرانی، بانو صابری، برزو فولادوند، بلفی ایرانی، بنیتا پاپاستاسی، بهار فرامرز،بهرام امامی، بهرام پیشگام، بهروز حشمت ، بهروز خليق، بهروز ژاله، بهروز سورن، بهزاد نوحي، بهکام بختیاری، بهمن امینی، بهمن دادگستر، بهمن مباشری، بهناز فرجام، بهناز مهرانی، بونیتا پاپستاتی، بیژن پیرزاده، پاشا تورج،پرتو نوری علا، پرستو فروهر، پروانه رسولی، پرویز زندیان، پروین ابراهیم زاده، پروین اردلان، پروین ملک، پریسا روشنفکر، پریسا کاکائی، پوران رضاوتی، پویا شاهین، پویا عزیزی، پیمان چهرازی، تارا نجداحمدی، ترانه امین ، توران ناظمی، تورج پاشایی، تونیا ولی اوغلی، ثریا آذر گام ، ثریا فلاح، جسین ماهوتی ها، جهان برجيان، جهان نور مهربخش ، جواد جواهری، حجت نارنجی، حسن زرهی، حسن زهتاب، حسن نایب هاشم، حسین دولت آبادی، حسین رمضانی، حسین صفا، حسین نگین پور، حمید پویه، حمید حمیدی، حمیده نظامی، حمیلا نیسگیللی، خاطره سلطاني، خدیجه مقدم، خسرو تجربه کار، داریوش مجلسی، داوود نوائيان، دلارام علی، دنا بیگلو، راحله خوشکلام، راضی رضوی، رالف پاپا، رحمان جوانمردی، رزا اتود، رزیتا رجایی، رضا هسه، رضا انزلي، رضا برومند، رضا خلیلی ، رضا زرتشتی، رضا فانی یزدی، رضا کریمی، رضا هیوا، رها عسگری زاده، روجا بندری، روحی شفیعی،روشنک آسترکی، روناک ایازی، رويا ديناروند، رویا کاشفی، زری عرفانی، زرین شقاقی، زهرا اعرابی، زهراابراهیمی ، زهره صادقی، زهره محمدی، زینب پیغمبرزاده، ژیلا گلعنبر، ساحل سیستانی، سارا اسمی زاده، سارا امیرمافی، سارا خاستو، سارا زندیان، سارا محمدی، سازا پارسا، ساعد فتاحی، ساغر ستاره، ساناز صادقی، سپیده فارسی، ستاره خورشید ، ستاره عباسی، سحر صادقی ، سرور صاحبی، سعید پورحیدر، سعیده شفیعی، سلماز مقدم، سلمان سیما، سمیه رشیدی، سهيلا ليندهورست، سهیلا ستاری، سهیلا شبرگ، سوسن طهماسبی، سوفیا صدیق پور، سیاووش جلیلی، سیدکاظم علوی، سیروس ملکوتی، سیلوی سویگنی، سیما بختیاری، سیما حدادی، سیما حسین زاده، سیمین نصیری ، سیمین نوروزی، سینا زرتشتی، سینا غیور، شادي امين، شادی صدر، شاهین انزلی، شری فرامرزی، شریفه بنی هاشمی، شریل الکساندر، شرین اسفندارمذ، شعله آتش، شعله شاهرخی، شقایق کمالی، شکوفه هروی، شهاب جوانبخت، شهاب فیضی، شهرزاد هادیان، شهرنوش پارسی پور، شهره احسان، شهروز ایازی، شهریار پویان راد، شهزاد حسینی، شهلا انتصاری، شهلا بهاردوست، شهلا شفیق، شهلا صادقی، شهلا عبقری، شهلا فرید، شهلا فیضی، شهلا مسافر، شهین زندیان،شهین مهاجر، شهین نوایی ، شيوا محبوبى، شیرزاد کلهری، شیرین اردلان، شیرین ثابت ، شیرین دخت دقیقیان، شیرین عبادی، شیرین عمادی ، شیرین فامیلی، شیرین مقدم ، شیوا بدیهی نژاد، شیوا نوجو، صابر احمدیان ، صادق کمالی، صبا منصوری، صبری نجفی، صبور رهبر، صدیقه شفیعی، صدیقه فخرآبادی، صدیقه مقدم، طاهره پژوهش، طاهره سوری، طلا خوشکلام، طلعت ابراهیمی، عباس بختیاری، عباس شیرازی، عسگر اهنین، عسل اخوان، عسل پیرزاده، عسل کیانی، عشا مومنی، عطا هودشتیان، عطارد کاویان، علي نيكو، علی صدارت، علی فروزنده، علی اشرفی، علی اكبر مهدی، علی اکبر خسروشاهی، علی پاک نیا، علی پاکنژاد، علی حجت، علی رضا خاتمی، علی ستاری، علی صالحی، علی صمد پوری، علی طایفی، علی عبدی، علیرضا خانبخشی، غلامحسین عسگری، فائزه منزوی، فاطمه خانی، فاطمه دانشگر، فاطمه رضایی، فاطمه مقدم، فانوس کریمی، فاید اشکان، فرامرز نوروزی، فرانک آیینی، فرانک قربان اشرفی، فرح طاهری، فرحروز رنجبر، فرحناز بني اسد، فرحناز محمدی، فرزاد مرشد ، فرزانه ايل بيگي، فرزانه بایزن، فرزانه سوری، فرزانه عظیمی، فرزوان عاملی، فرشته داوریان، فرشته فراهانی، فرشته قاضی، فرشيد بهزاد، فرشید فاریابی، فرشید یاسائی، فرهاد دفتری، فروغ جواهری، فروغ سمیع نیا، فروهر همایون، فریاد صبا، فریبا داوردی مهاجر، فریبا رهبران، فریبا مرزبان ، فریده رستمی، فهمیه گوهر، فیروزه مهاجر، كيوان مهجور، کارن صدر، کاظم علمداری، کاظم فخاران، کاظم کردوانی، کامران مهرپور، کاموس معتضد کیوانی، کامیار بهرنگ، کاوه رضائی شیراز، کاوه کرمانشاهی، کتایون شیبانی، کتایون عظیم فرد، کریس کروستاف ، کریم شامبیاتی، کمال ارس، کورش امجدی، کوروش ایرانی، کوروش یکتا، کیانوش سنجری، گرجی مرزبان، گلاله بهرامی، گلاله سمیعی، گلرخ جهانگیری، گلرخ کیان، گلناز غبرایی لنگرودی ، گلی ابراهیمی، گیتی شریفی ، لاله رخی، لطیفه حسین زاده، ليلا سيف اللهي، لیلا اصلانی، لیلا سرواری، لیلا سیف الهی، لیلا کاوه، لیلا مجتهدی، لیلا مرادی ، مارتا گونتیر، ماريون باستين، مازیار صیرفی، ماندانا راستی، ماينهارد زايفرت، مجتی روهانده ، مجید ابراهیمی، محسن زندیان، محمد آبدربند، محمد افراسیابی، محمد امین زاده، محمد انوشه، محمد برزنجه، محمد تقی سیداحمدی، محمد حسین یحیایی، محمد رضا رقابی، محمد صدیفی، محمد مباشری، محمد نجف زاده، محمد نجفی، محمود حواری نسب، مرتضی زندیان، مرسده محسنی، مريم زندي، مریم ایرانی، مریم پژوهش، مریم حسین خواه، مریم حکمت شعار، مریم رحمانی، مریم رضایی، مریم فاطمی، مریم محسنی، مریم نایب یزدی، مژگان تات، مژگان ثروتی، مسعود جابانی، مسعود رادفر، مسعود شب افروز، مسعود صدیق پور، مسعود فتحی، مصطفی خسروی، مصطفی مرید ، مظفر ادب، ملیحه محمدی، ملیحه وزیری، منچهر راست، منصوره شجاعی، منوچهر شافعی، منوچهر فاضل، منیر هاشمی، منیره برادران، منیژه حاجی، منیژه شکوهی تبریزی، مهدی امین، مهدی خانباباتهرانی، مهدی ساعدی ور، مهدی کاظمیان، مهدی مهدوی آزاد، مهرانگيز دابوئي، مهرداد درویش پور، مهرداد فرد، مهناز هدایتی ، مهین افشار، مونا شمس، ميلا مسافر، میترا آذری، میتراابراهیمی، میثاق پارسا، مینا لبادی، مینا محبوبی، مینا نیک، میهن روستا، نادر هادی، نادرساده، ناهید جعفری، ناهید سرشگی، ناهید قاجار، ناهید میرحاج، ناهید نصرت، نرگس طیبات، نرگس کرمانشاهی، نسترن ارزش، نسترن وزیری، نسرين بصيري، نسرین الماسی، نسرین حمیدی، نسرین نخشب، نگوین بنک، نوشین کشاورزنیا، نوید آهنگر، نوید زمانی، نوید محبی، نیره توحیدی، نیکزاد زنگنه، نیما مشعوف ، نینا آهنگر، نینا حجازی، هادی جواهری لنگرودی ، هانا دارابی، هایده تابش، هایده ترابی، هایده دراگاهی، هدا امینیان، هما بدیهیان، هما مداح، هما مرادی، هما هادیان ، هنگامه هویدا، هوشنگ دينارونذ، وجیه الله محمد قاسمی ، وجیهه مقدم، ویدا فرهودی، یادی قربانی ، یاسیمن ماتر، یاور خسروشاهی، یوان کاوه، یوحنا نجدی، یوسف عزیزی بنی طرف، یوسف میرزائی، یولی وساندن،

مادران به پارک لاله باز گشتند

مادران به پارک لاله باز گشتند

همه زن بودند
جنس مادر
سياهپوش گرد هم
روي نيمكتهاي ممنوع
درد درد مشترك

آنكه ميدانست
بر كدامين گور بگريد
و آنكه نمي دانست

ضربه ها
شلاق وار فرو مي آمد
و سيلي دستهاي آلوده
گونه هاشان را نوازشي چندش آور

و آنان
همچنان دور ميزدند
ميدان را
در سكوتي تلخ
مادران آرژانتين بودند
روسريشان سپيد نبود


6 تیر یادآور اولین حرکت اعتراضی مادران به کشتار خونین معترضین به نتیجه انتخابات است.

مادران پارک لاله به مناسبت گرامیداشت این روز در میعادگاه شان پارک لاله گرد آمدند و بار دیگر وفاداریشان را در راه تحقق خواسته های برحق خود اعلام کردند.

۱- آزادى فورى و بى قيد و شرط كليه زندانيان سياسى- عقيدتى

(لغو بازداشت منصوره بهکیش که در 22 خرداد 1390 دستگیر شده است و همچنین لغو احکام غیر عادلانه خانم ها لیلا سيف الهى و ژیلا مكوندى و آقاى نادر احسنى)

۲- لغو كليه اشكال مجازات اعدام و كشتار در زندان و خارج از زندان

۳- محاكمه و مجازات آمرين و عاملين جنايات سى و دو سال گذشته و اخير ايران

مادران پارک لاله
7 تیر 1390

۱۳۹۰ خرداد ۲۶, پنجشنبه

گزارش حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند از بر گزاری برنامه سالگرد جنبش دموکراسی خواهی در ایران- دورتموند




گزارش حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند از بر گزاری برنامه
سالگرد جنبش دموکراسی خواهی در ایران- دورتموند

به مناسبت سالگرد جنبش دموکراسی خواهی در ایران در شهر دورتموند - آلمان
در روز ۲۵ خرداد ۱۳۹۰، نمایش فیلم " موج سبز" به کارگردانی علی صمدی احدی
و سخنرانی خدیجه مقدم از مادران صلح و از بنیان گزاران کمپین یک میلیون امضاء
و مادران پارک لاله و جلسه پرسش و پاسخ و گفتگو با حضور علی صمدی احدی و
خدیجه مقدم بر گزار گردید .
این برنامه که با همکاری فراکسیون حزب سبز های آلمان ، کانون دفاع از حقوق بشر
در ایران و ما حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند اجرا شد،
مورد استقبال تعداد فراوانی از شهروندان آلمانی و ایرانی قرار گرفت .

برنامه با صحبت نماینده حزب سبز ها در مورد جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران و
فشارهای روز افزون بر زندانیان سیاسی آغاز شد ، در ادامه خانم خدیجه مقدم سخنرانی
خود را در باره جنبش دموکراسی خواهی و تاریخچه جنبش زنان و تاثیرات آن بر یکدیگر
و فشار های مداوم بر روی زنان فعال و مادران پارک لاله و دستگیری ها ی بیش از
صد نفر از مادران پارک لاله و حامیان آنان و احکام سنگینی که برای لیلا سیف الهی و
ژیلا مکوندی صادر گشته است ، اشاره نمودند .

در پایان سخنرانی ایشان، بوسیله سخنگوی حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند،
به یاد همه جان باختگان راه آزادی در سی و دو سال گذشته، به یاد هزاران تن از فرزندان مبارز
و فداکار میهن ، به یاد نداها، سهراب‌ها، فرزادها، شیرین‌ها و ترانه ها، این ققنوس‌های جنبش
دموکراسی خواهی و به یاد هاله سحابی و هدا صابر، یک دقیقه سکوت اعلام گردید .

بعد از آن در فضای غمگین یاد عزیزان ، فیلم موج سبز آغاز شد ......

فیلم موج سبز ساخته علی صمدی احدی، که با استفاده از پیام های فیس بوک ، پیام های توییتر،
ویدیو کلیپ های اینترنتی، که توسط شهروندان خبرنگار گرفته شده است و با مصاحبه های مختلف،
تصاویری بعد از اعتراضات میلیونی مردمی به انتخابات مخدوش ۲۰۰۹ را به روی اکران آورده است،
که بطرز وحشتناکی ما را با سوی دیگر این جنبش آشنا می سازد، سوی زندان و شکنجه و مرگ و نیستی .
ساختار این فیلم با دیالوگ ها و روایات دو جوان دانشجوی دختر و پسر، با اشاره به خاطرات آنان ،
در سخن گویه های با خود و نگاه به خاطرات آنان در تظاهرات ، زندان و شکنجه هایی که دیده اند،
به جلو می رود و بیننده را به طرز شگفت انگیزی وارد دنیای آنان و امید ها و ترس هاشان می کند و
نشان می دهد که علیرغم همه رنج های که دیده اند،
برای رسیدن به آزادی و دمکراسی ، حاضرند از همه چیز خود بگذرند ، مورد توجه فراوان حضار
قرار گرفت .

جلسه پر بار پرسش و پاسخ بعد از اتمام فیلم آغاز گردید، که با استقبال فراوان و سوالات متعدد در
مورد مسائل سیاسی و اجتمایی و نظرات مختلف در مورد چگونگی شرایط جنبش دموکراسی خواهی
در ایران از دوستان عزیز، خانم خدیجه مقدم و آقای علی صمدی ما را به اتمام برنامه رساند .

این برنامه که در یکی از سالن های سینما در مرکز شهر دورتموند بر گزار گردید ،
مورد استقبال بیش از صد و پنجاه نفر شرکت کننده قرار گرفت .

با آرزوی رسیدن به صلح و آزادی
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند
ویدئو کلیپ برنامه
http://www.youtube.com/watch?v=4wG_0s9zJao
http://www.youtube.com/watch?v=HgK2ekvEGRY























منصوره ، خواهر بهکیش ها بازداشت شد

منصوره ، خواهر بهکیش ها بازداشت شد


ماموران جمهوری اسلامی روز یکشنبه 22 خرداد، منصوره بهکیش را به همراه چند نفر دیگر دستگیر کردند . به گفته شاهدین عینی مامور اطلاعاتی زن ساعت 8 شب در تقاطع یوسف اباد و فاطمی او را شناسایی و دستگیر می کند و پس از انتقال به پلیس امنیت، به عنوان مورد خاص به زندان اوین منتقل می کنند و تا کنون هیچ گونه اطلاع دیگری از وضعیت ایشان به خانواده اش نداده اند.

منصوره بهکیش از خانواده نامدار بهکیش هاست . آن هایی که دستی بر آتش داشته و دارند، آن قاب عکس بزرگ خاوران را به یاد می آورند که پنج فرزند مادر بهکیش را به همراه داماد خانواده در خود قاب کرده بودو زینت خاوران می شد.

از آن خانواده بزرگ تنها یک برادر که هم اکنون در خارج از کشور زندگی می کند و منصوره به جا مانده اند که مسئولیت نگه داری مادر پیرش را بر عهده داشت .

اگر چه از پیش روشن و مشخص است که جمهوری اسلامی ذره ای از انسانیت را با خود به همراه ندارد اما به هر حال از لحاظ انسانی منصوره نباید یک ساعت هم در زندان باشد .

نگذاریم که این نامردمان آخرین ضربه ها را بر استقامت این خانواده وارد کنند. منصوره بهکیش را فورا آزاد کنید!




فراخوان حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند به مناسبت روز جهانی در دفاع از زندانیان سیاسی - مدنی در ایران


فراخوان حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند به مناسبت روز جهانی در
دفاع از زندانیان سیاسی - مدنی در ایران

در سالگرد جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران ،
در اعترا ض به نقض گسترده قوانین حقوق بشری در زندان های رژیم جمهوری اسلامی
که هر روز طیف ضد انسانی تری به خود می گیرد ،
در اعترا ض به بی تفاوت بودن جامعه جهانی و سکوت ممتد جوامع بین المللی در رابطه
با جنایاتی که روزانه در زندان های ایران در ابعاد گوناگون، جان این انسان های گرانمایه
را می ستاند،
دراعترا ض به بر پایی دوباره و دوباره زندان های کهریزک
دراعترا ض به شکنجه ، تجاوز و دادگاه های نمایشی
دراعترا ض به آزار و تهدید خانواده های زندانیان سیاسی
دراعترا ض به احکام فرمایشی و غیر قانونی برای حامیان مادران پارک لاله در ایران
در اعترا ض به قتل هاله ها و هداها .....

روز شنبه ۱۸ ماه جون ۲۰۱۱ از ساعت ۱۵ تا ۱۶ بعد از ظهر در خیابان کاتارینن
در شهر دورتموند گرد هم خواهیم آمد و با امیدواری به حمایت و همبستگی همه پویندگان
راه صلح و آزادی، تلاش خود را در رساندن صدای اعترا ض و داد خواهی زندانیان سیاسی و
خانواده های آنان ادامه می دهیم .

زنده باد صلح و آزادی
حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند
گزارش آقای حسن نایب هاشم در مقر سازمان ملل در ژنو

۱۳۹۰ خرداد ۲۱, شنبه

گزارش و تصاویری از مراسم بزرگداشت هاله سحابی توسط مادران صلح و با حضور جمعی از فعالان جنبش زنان

گزارش و تصاویری از مراسم بزرگداشت هاله سحابی توسط مادران صلح و با حضور جمعی از فعالان جنبش زنان

۱۸ خرداد ۱۳۹۰

مدرسه فمینیستی: مراسم بزرگداشت هاله سحابی توسط مادران صلح و با حضور زری عطایی (مادر هاله سحابی)، آسیه شامخی (دختر هاله)، زهره سحابی (خواهر عزت الله سحابی) و نیز جمعی از فعالان جنبش زنان برگزار شد. در این مراسم که «مینو مرتاضی» آن را اداره می کرد، تعدادی از مادران صلح از جمله:

زهره تنکابنی، پروین فهیمی (مادر سهراب اعرابی)، اکرم مصباح، فرشته جمشیدی، لی لی فرهادپور، مینو مرتاضی، و… به ایراد سخنرانی پرداختند. از دیگر فعالان جنبش زنان نیز فخرالسادات محتشمی پور، نرگس محمدی، فریده ماشینی و… طی سخنان کوتاهی، یاد و خاطره هاله سحابی، این زن برجسته ایرانی را گرامی داشتند. حاضران از جمله اعضای مادران صلح، برخی از فعالان مدنی و جنبش زنان و نیز روزنامه نگاران (از جمله فیروزه صابر، فرزانه روستا، نوشین احمدی خراسانی، نیره توکلی، طاهره طالقانی، پروین ضرابی، گوهر شمیرانی، ویدا بیگدلی و…) نیز به خانواده هاله سحابی تسلیت گفته و به احترام زندگی انسانی و مقاوم این زن و جان باختن اسطوره وارش، از جای برخاستند و یک دقیقه سکوت کردند.

در این مراسم، «مینو مرتاضی»، از فعالان جنبش زنان و مادران صلح با سخنان خود، جلسه را آغاز کرد و گفت: «هاله سحابی آرام، مهربان، قانع و باسلیقه بود. می دانم هر کسی می خواهد برای هاله و به یاد او زمزمه کند اما بگذارید جلسه را با شعری که هاله در آخرین جسله ای که در جمع مادران صلح داشتیم آغاز کنیم. هاله در آن موقع از زندان به مرخصی آمده بود. او با همان حال زیبای خودش، در این جلسه گزارشی به تمام و با قاعده، از وضعیت زندان زنان ارائه کرد و همه ما را برد به گوشه گوشه زندان. او طوری گزارش داد که همه ما گفتیم اگر زندان اینجوری باشد که زندان کشیدن کار ساده ای است اما می دانستیم که البته اگر هاله زندانی باشد چنین است وگرنه… در جلسۀ آن روز، هاله در آخر یک شعری از حافظ خواند، او همیشه کتاب حافظ باهاش بود. بعد از آن که هاله آن شعر را خواند، زهره همان شعر را برای هاله با صدای زیبای خود زمزمه کرد و هاله دست انداخت گردن زهره و او را بوسید. به خاطر این آخرین خاطره مان در جمع مادران صلح، اجازه بدهید خود زهره تنکابنی دوباره همان شعر را با صدای زیبایش و به یاد او زمزمه کند…» به این ترتیب آواز زهره، آغاز مراسم بزرگداشت هاله شد.

مینو مرتاضی، مجری مراسم، در طول مراسم بزرگداشت و پیش از آغاز هر سخنرانی، خاطره های بسیاری از هاله سحابی را با حاضران در میان گذارد.

پس از این آغاز، زهره تنکابنی، یکی از مادران صلح بلندگو را به دست گرفت و آغاز کلام اش چیزی به جز اشک نبود. او سپس گفت: «یادم می آید که در اولین تجمع ما برای ارائه نامه ای به دبیر کل سازمان ملل قرار شد هاله پلاکاردها را تهیه کند و قطعنامه را بخواند. ما ۱۳ نفر بودیم ولی به محض رسیدن به مقابل درب نمایندگی سازمان ملل شاید سه برابر تعداد ما، مامورین و لباس شخصی ها آمده بودند و اجازه نمی دادند شعاری داده شود، آن هم به نفع فلسطینی های غزه، و نمی گذاشتند قطعنامه را بخوانیم . هاله با سماجتی بی نظیر به خواندن قطعنامه با صدای بلند پرداخت و درحالی که ماموران به دنبالش بودند حاضر نبود دست بردارد. از او خواهش کردیم از ادامه خودداری کند اما او به هیچ کس گوش نمی داد، و بالاخره نامه را به اتمام رساند.» او سپس اضافه کرد: «دستگیری در میدان بهارستان را نیز باید به حساب مقاومت و ایستادگی اش در برابر زورگویی و خشونتی که در مقابل مردم به کار می رفت، دید. وقتی از زندان موقتا آزاد شد گفت سخت ترین بخش بازجویی وقتی بود که در مورد مادران صلح می پرسیدند و پنج روز از دو هفته زندان را من به کلنجار با بازجو در این رابطه گذراندم. او در همه زمینه ها تک بود. زن سیاسی پخته ای که فکر می کرد می تواند جانشین مطمئنی برای زنده یاد پدرش باشد. درک بالای سیاسی و مشی پرهیز از خشونت او فراتر از همه ما بود.» زهره تنکابنی در ادامه افزود: «شنیده بودم که هاله با حضور خود و تشکیل کلاس های متعدد زبان فرانسه و تاریخ و نیز به واسطه اخلاق زیبایش به رشد همبستگی و آرام نگه داشتن بند زنان زندان اوین کمک شایانی کرده است.»[۱]

سپس پروین فهیمی، یکی دیگر از مادران صلح و مادر سهراب اعرابی، سخن را به دست گرفت و گفت: «هاله عزیز از میان مان رفت اما اندیشه پاک و عشق عمیق به صلح و آزادی که او در همه وجود خود داشت اکنون در میان ما زنده است. کسانی که خشونت را در این کشور تبلیغ می کنند باید بدانند سرنوشت آنها که رو در روی عاشقان صلح و آزادی ایستاده اند رو سیاهی خواهد بود و دوستداران صلح و عاشقان آزادی در پیشگاه مردم و خداوند سربلند و جاویدان خواهند ماند. به همه کسانی که ترویج خشونت می نمایند مادرانه توصیه می کنم که: چشمان تان را باز کنید تا در آینده مورد نفرت و نفرین ارواحی قرار نگیرید که هرگز دست به خشونت نزدند و با صبوری و متانت و دلی پرخون ناظر پرپر شدن گل های نازنین این مرز و بوم بودند. پس بنابراین به سوی مردم باز گردید. در اینجا لازم می بینم در پیشگاه همه دوستان با خدای خود عهد ببندم که هرگز به خاطر عملکرد خشن و ضد انسانی خشونت طلبان از اعتقاد و ایمان خود برای پایداری صلح و آزادی کوتاهی نخواهم کرد و از راه اشاعه صلح و مبارزه علیه خشونت لحظه ای را تلف نکرده و همچنان پایدار و مصمم در راهی که هاله و هاله ها قربانی شده اند ادامه خواهم داد.» او سپس ادامه داد: «هالۀ مهربان باید بدانی تک تک ما زنان و مادران در برابر ظلمی که به تو نازنین شده سکوت نمی کنیم و ادامه دهنده اندیشه پاک و انسانی تو خواهیم بود.»[۲]

فخرالسادات محتشمی پور نیز در مراسم بزرگداشت هاله سحابی سخن اش را این گونه آغاز کرد: «به راستی همه ما هاله هستیم» او سپس افزود: «وقتی مهندس سحابی بستری شد، سه بار برای عیادت ایشان به بیمارستان رفتم. راستش علاوه بر عیادت مهندس سحابی، قصد اصلی ام آن بود که هاله سحابی را ببینم. وقتی او را در بیمارستان دیدم، به او گفتم اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم که خوشحال شدم که تو را به زندان بردند، چون دختران جوانی که امروز در زندان هستند، به مادر دلسوزی چون تو نیاز داشتند. واقعا هم معتقد بودم که هاله به عنوان مادری مهربان و صبور می تواند به بچه های زندانی کمک زیادی بکند. اما هاله به من گفت: ببین این قدر سعادت نداشتم که مرا در زندان نگه ام دارند و مرا فرستادند مرخصی… با هاله سحابی ارتباط زیادی نداشتم ولی چند برخورد و گفتگو با او نشان از روح بزرگ او را داشت…»

فریده ماشینی، قرآن پژوه، پژوهشگر مسائل زنان و از فعالان جنبش زنان نیز در مراسم بزرگداشت هاله سحابی، طی سخنان کوتاهی، با اندوه فراوان و افسوس از دست دادن هاله سحابی از او و معارف اش سخن گفت.

نرگس محمدی با چشمانی اشک بار سخن را به دست گرفت و گفت: «رفتن هاله، مرگ نبود، زندگی بود، زندگی دوباره و جریان یافتن. اشک هایم برای هاله سحابی، اشک هایی برای خودم و به حال خودم است که چنین انسان بزرگی را از دست دادیم و از همین رو خلاء بزرگی را حس می کنیم، وگرنه هاله که مرگ اش زندگی بود. نه به خاطر آنکه به مهندس عزت الله سحابی و هاله سحابی ارادت داشتم بلکه به خاطر تجربه ام از هاله است که می گویم او دارای روح بزرگی بود. هاله همواره دوست داشت با انسان هایی که رنجی دارند نزدیک شود و در رنج شان شریک شود. به یاد دارم سال ۱۳۸۰ که شروع کرده بودند به دستگیری ملی – مذهبی ها، ما جزو خانواده های زندانی بودیم و دوران سختی را می گذراندیم. در آن زمان به رغم شرایط سختی که ما خانواده های زندانی داشتیم، اما باز هم هاله که پدرش نیز در زندان بود، از من خواست که به دیدار خانواده عزت ابراهیم نژاد که در ۱۸ تیر کشته شده بود، برویم. ما شبانه با اتویوس به خانه پدر و مادر عزت ابراهیم نژاد رفتیم. هاله در آنجا تمام مدت با مادر عزت ابراهیم نژاد و پدرش پیرش صحبت می کرد و سعی می کرد در غم شان شریک باشد، با آنها می گریست و واقعا با رنج آنان رنج کشید تا بلکه التیامی برای آنان باشد.» او سپس در ادامه اضافه کرد: «گاندی می گوید برای رسیدن به خدا خود را صفر فرض کنید و هاله مصداق بارز این جمله بود. آنقدر متواضع و فروتن و افتاده بود که کسی را چون او در زندگی ام ندیده ام. هر چند برایم بسیار دشوار است که به خانم زری عطایی، همسر مهندس سحابی بگویم ولی جسارت می کنم و می گویم من برای رفتن هاله تسلیت نمی گویم بلکه از صمیم قلب به شما تبریک می گویم. بدون شک برای داشتن چنین فرزندی، برای لحظه لحظه زندگی پربار هاله، برای مردی بزرگ چون عزت الله سحابی، برای مرگ زیبایی چون مرگ زیبا و بی نظیر هاله که جان ها برافروخت، تسلیت سزا نیست. به شما و خانواده عزت الله سحابی باید تبریک و تهنیت گفت. این اشک ها سزاوار ماست و بزم و شادی در ملکوت الهی سزاوار بزرگ زنان و بزرگ مردانی چون سحابی و هاله است. هاله آن گونه رفت که می خواست. فروتن و با ایمان به آرمان ها و افکارش که پرهیز از خشونت بود. هاله قربانی خشونت شد درحالی که راهی بی خشونت برگزیده بود.»


اکرم مصباح، یکی دیگر از مادران صلح در این مراسم یاد و خاطره هاله سحابی را زنده کرد و گفت: «اولین روز آشناییمان در ابتدای جوانی- در نوفلو شاتو- بود. خدا در لبخند تو بود و با نگاه مهربان تو جان دوباره میگرفت و مرا مجذوبت کرد. معصومیت و سادگی تو مرا شیفته کرد و از همان زمان دیگر هیچ وقت نتوانستم تو را رها کنم . هاله دلبندم، خواهرم، درس انسان دوستی و خدمت به خلق را از تو آموختم. در جبهه ها و مناطق جنگی، تابستانهای گرم و سوزان، در بیابانهای تفتیده ی جنوب، زیر چادر ها با بچه های جنگ ، چه روزهای زیادی که زندگی کردیم و خدمت به آنها اولویت زندگیمان شد. تو خستگی ناپذیر این راه را میرفتی .هنوز عید سال ۶۱ گیلانغرب را از یاد نبرده ام. عزیزترین هدیه ای که تا به حال گرفته ام از تو بود. آن را مثل نگین انگشتری مراقبت میکنم،” یاد اخلاص یاد آقای عزیزی و یاد روزی که ارزش انسان را فهمیدیم و یاد شهدا از نزدیک بر دلمان افتاد.”مهربانی را زمانی شناختم که در بیمارستان طالقانی به کمک مجروهان شبهای زیادی را با هم بیدار ماندیم. ای بانوی دوست داشتنی، ما چقدر رویای شیرین داشتیم. ولی افسوس که رویای ما را در هم شکستند. من و تو ظاهرا همواره کنار هم بودیم ولی تو کجا بودی و من کجا.به قولی آسمان فرصت پرواز بلندی ست قصه این است که چه اندازه کبوتر باشی.» به گزارش مدرسه فمینیستی اکرم مصباح سپس افزود: «هاله جان، تو همیشه پیام آور صلح و دوستی بودی حتی با کسانی که با تو دشمن بودند . روزهای آخر چه آرامش غریبی بر تو حاکم بود. تو نماد ساده زیستی و فروتنی برای ما باقی خواهی ماند. و چه حقیرند آنهایی که بر تخته ی سفید ذهنشان مشق مرگ می نویسند.»

لی لی فرهاد پور، از اعضای مادران صلح نیز در قطعه ادبی بانام «نمیرید…»، خاطرات اش را از هاله و چگونگی بازداشت او در میدان بهارستان باز گفت. او در ابتدا گفت: «من خیلی کوچکتر از آن هستم که هاله باشم»

فرشته جمشیدی، یکی دیگر از مادران صلح در مراسم بزرگداشت هاله سحابی چنین سخن گفت: «اکنون ما زخمی این حادثه فجیع هستیم. ولی با باور به روش و منش “عزت” ایرانمان، ضمن انگشت اعتراض نهادن به قساوت قساوتگران، مسحور و مسخّر جنبه های غم انگیز آن نمی شویم و شهادت تو را هیزم کوره خشونتی که تو از آن نفرت داشتی، نمی کنیم. “بد ترین استفاده ای که تا کنون از این مفهوم والای انسانی (شهادت) شده است”، که اگر “عزت” مان هم بود، به لحاظ اخلاقی و انسانی ، با شهادت تو نیز همان برخوردی را می کرد که با شهادت سهراب و …. کرد.» و سپس با قرائت شعری سخنان خود را به پایان رساند

به گزارش مدرسه فمینیستی فهیمه و یکی دیگر از اعضای مادران صلح نیز در این مراسم پس از سخنانی کوتاه، اشعاری را که برای هاله سحابی سروده بودند قرائت کردند.

در انتهای این مراسم نیز به یاد هاله دو تن از مادران صلح نیز به خواندن تصنیف هایی پرداختند و در انتها جمع حاضر به خواندن سرودهایی پرداختند

پانوشت ها:

[۱] متن کامل سخنرانی زهره تنکابنی را با عنوان «به یاد یار» می توانید در لینک زیر بخوانید:

http://www.facebook.com/note.php?note_id=10150223457642356

[2] متن کامل سخنرانی پروین فهیمی را با عنوان «فرشته صلح، هاله صبور از میان ما پر زد و رفت»، می توانید در لینک زیر مشاهده کنید:

http://www.facebook.com/note.php?note_id=10150223433697356