۱۳۹۴ تیر ۲۴, چهارشنبه

مادران پارک لاله ایران: !حکیمه شکری با ایستادگی بر حقوق انسانی، به خانه بازگشت

!حکیمه شکری با ایستادگی بر حقوق انسانی، به خانه بازگشت



حکیمه شکری، از مادران پارک لاله و از حامیان مادران داغدار، پس از گذراندن سه سال حبس ناعادلانه، دوشنبه عصر، 22 تیر 1394، از زندان اوین آزاد شد. او با پایداری بر عقایدش که برای آزادی و برقراری عدالت مبارزه می‌کند و بر حقِ دادخواهی پای می‌فشارد، با ایستادگی و سربلندی، سه سال حبس ناعادلانه را گذراند و به خانه بازگشت. در این مدت خانواده‌اش نیز با مهربانی و صبوری و احترام به عقاید او، این بی عدالتی را تاب آوردند و او را همراهی کردند.
حکیمه شکری،  نخستین بار در 14 آذر 1389، در مراسم بزرگداشت امیر‌ارشد تاجمیر، از کشته شدگان حوادث پس از انتخابات بازداشت و پس از حدود دو ماه و نیم بازداشت در بند 209 زندان اوین به قید وثیقه آزاد شد.  وی در تاریخ 23 فروردین 1391 در دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی‌» به تحمل 3 سال حبس تعزیری محکوم شد و از آبان‌ماه‌‌‌‌ همان سال جهت تحمل سه سال حبس در زندان بود.حکیمه شکری، در 26 آذر 1393، به دلیل اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت زنان زندانی به زندان قرچک ورامین «شهر ری» تبعید شد و پس از پایداری بر حق خود به عنوان یک زندانی سیاسی، و در نهایت با اعتصاب غذا، در فروردین 1394 به زندان اوین باز گردانده شد.
حکیمه به انسان‌ها عشق می‌ورزد و با خانواده‌های داغدار همدردی می‌کند و به حق طلبی و دادخواهی ارج می‌نهد و با همین «جرم» سه سال حبس را به جان خرید و با سربلندی سختی زندان و دوری از زندگی عادی و خانواده را تحمل کرد. او رویای دنیایی را در سر دارد که از بی عدالتی و تبعیض اثری نباشد تا همه‌ی انسان‌ها بتوانند با هر عقیده‌ای در کنار هم، در آرامش و با امکانات برابر و آزادانه زندگی کنند.
جمهوری اسلامی باید پاسخ گوی این بی عدالتی‌ها باشد که چرا انسان‌ها را برای ساده ترین خواست انسانی، با حکم‌های واهی "اقدام علیه امنیت ملی" و در حقیقت، برای "حفظ نظامش"، به زندان می‌اندازد. اگر این حکومت ادعا می‌کند که هم اکنون نیز با رای و اراده‌ی مردم بر سر کار است، باید به مردم و عقایدِ مختلف و دگراندیشان احترام بگذارد و پاسخ گوی تمامی بی عدالتی‌های ناشی از قوانین ناعادلانه باشد. هم چنین ضرورت دارد که قوانین خودساخته را با احترام به تمام عقاید تغییر دهد و دیگر چیزی به نام قانون مجازات اسلامی و قوه قضاییه غیر مستقل نداشته باشیم و انسان‌ها بتوانند با آزادی بیان و اندیشه، عقاید خود را بیان کنند و دیگر زندانی سیاسی یا امنیتی یا عقیدتی نداشته باشیم.  
به حکیمه شکری و پایداری‌اش برای کسبِ حقوق انسانی درود می‌فرستیم و بازگشت افتخار آفرین او را به خانه، به خانواده‌اش و همه دادخواهان تبریک می‌گوییم.

مادران پارک لاله ایران
23 تیرماه 1394
http://www.mpliran.org/2015/07/blog-post_14.html

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

۱۳۹۴ تیر ۲۲, دوشنبه

نامه سرگشاده شادباش «همبستگی برای حقوق بشر در ایران» به خانم نسرین ستوده و یارانش در ایران و سراسر جهان

نامه سرگشاده شادباش «همبستگی برای حقوق بشر در ایران»
به خانم نسرین ستوده و یارانش در ایران و سراسر جهان

مقاومت مدنی به بار نشست.
حمایت ما از مطالبات حقوق بشری ملت ایران ادامه خواهد داشت.

خانم نسرین ستوده، وکیل مردمی و تلاشگر حقوق بشری!

پس از هشت ماه پایداری و پیگیری پیروزمندانه شما و با پشتیبانی آزادی خواهان فراوانی از کارزار شما با عنوان «حق کار و حق دگراندیشان»، کانون وکلای غیر مستقل جمهوری اسلامی ایران مجبور گردید، حکم ناعادلانه تعلیق پروانه وکالت شما را از سه سال به ۹ ماه کاهش دهد.

«شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران»، این پیروزی را به شما و همسرتان آقای رضا خندان و همه یارانی که پیوسته در کنار شما بودند، شادباش می گوید. بسیار خرسندیم که شما دوباره می توانید به شغل وکالت برگردید و از حقوق انسانی شهروندان ایرانی دفاع نمایید.
یادآوری می کنیم که در این کارزار، از روز نخست، نهادهای مدافع حقوق بشر ایرانی در خارج از کشور از خواست برحق و انسانی شما که در حقیقت خواست تمام شهروندان و دگر اندیشان ایرانی است، پشتییانی کردند و در ماه های گذشته با به راه انداختن کارزار « حق کار، حق دگر اندیشان» در شهرهای اروپا،کانادا و امریکا با شما و دیگر هم میهنان آزاده داخل کشور همصدا بودند و خواهان احقاق حقوق انسانی دگر اندیشان شدند.
همکاری ایرانیان و غیر ایرانیان مدافع حقوق بشری در داخل و خارج از کشور در راه این کارزار مشترک بار دیگر به خوبی نشان داد که خواسته های حقوق بشری جهانی هستند و حد و مرزی نمی شناسند.
ما از تمام نهادها و شخصیت های مدافع حقوق بشری در کشورهای مختلف که در چند ماه گذشته، در پیشبرد کارزار "حق کار، حق دگراندیشان" همراه ما بوده اند، سپاسگذاریم. امیدواریم که همچنان بتوانیم به همکاری های مشترک خود در حمایت از فعالان حقوق بشری که برای رفع تبعیض ها و حقوق انسانی تلاش می کنند و پیوسته با زندان، شکنجه و محرومیت های شغلی و اجتماعی مواجه اند، ادامه دهیم.
«شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران» بر خود لازم می داند که به تمام نهادها و شخصیت های مدافع حقوق بشر در سرتاسر جهان یاد آور شود که اگر چه ناقضان حقوق بشر درایران، در برابر مقاومت خانم ستوده و حمایت جهانی از این کارزار، اقدام به یک عقب نشینی نسبی کرده اند، اما نقض همه روزه و سیستماتیک حقوق بشر در ایران، اعدام ها و شکنجه ها و اجرای قوانین شرعی، از جمله قطع دست متهم، جداسازی های جنسیتی و اذیت و آزار دگراندیشان، هنرمندان، کارگران، ... در کشور همچنان ادامه دارد.

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران


امضای نهادها:

۱- اتحاد برای ایران ـ بلژیک
۲- انجمن تئاتر ایران و المان ـ کلن
۳- انجمن جمهوریخواهان ایران - واشنگتن دی سی
۴- انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
۵- انجمن همبستگی با مردم ایران- دالاس
۶- باشگاه جنبش سکولار دمکراسی ایران در لس آنجلس
۷- بنیاد اسماعیل خویی
۸- پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایرانی
۹- جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ـ شاخه بلژیک
۱۰- حاميان مادران پارك لاله - دورتموند
۱۱- حاميان مادران پارك لاله - فرزنو
۱۲- حاميان مادران پارك لاله - هامبورگ
۱۳- حاميان مادران پارك لاله - لندن
۱۴- حاميان مادران پارك لاله - مونیخ
۱۵- شبکه همبستگی ملی ایرانیان - فرزنو کالیفرنیا
۱۶- فدراسیون اروپرس
۱۷- كانون فرهنگی و حقوق بشری سيمرغ
۱۸- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۹- كانون فرهنگ و هنر فرزنو
۲۰- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۱- مادران پارك لاله ایران
۲۲- مادران صلح مونترال
۲۳- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران ـ نیویورک
۲۴- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران ـ لوس آنجلس
۲۵- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران ـ ونکوور
۲۶- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران ـ مونترال

۱۳۹۴ تیر ۱۶, سه‌شنبه

مادران پارک لاله ایران : از پایداری خانواده‌های زندانیان سیاسی تا پایداری نسرین ستوده و همراهان

از پایداری خانواده‌های زندانیان سیاسی تا پایداری نسرین ستوده و همراهان




ما شش ساله شدیم، شش سال پایداری و مقاومتِ مادران پارک لاله برای حمایت از مبارزات دادخواهانه، منجر به دستگیری‌های پیاپی و مشکلات روزافزون برای همراهانِِ ما شد، ولی این محرومیت‌ها و محدودیت‌ها باعث نشد که دست از مبارزه بشوییم. هم‌اکنون نیز دو نفر از حامیانِ مادرانِ داغدار به نام‌های حکیمه شکری و ندا مستقیمی در زندان بسر می‌برند و برخی دیگر دارای محکومیت هستند. 

مادران پارک لاله، حركتي جوان و نوپاست و تلاش می‌کند در ادامه روند خود "صدايي" همراه با  "جنبش دادخواهي مادران و خانواده‌هاي آسيب ديده ي ايراني" باشد. اين حركتمستقل و دادخواهانه كه از تلاش گَران عرصه دادخواهي و فعالان اجتماعي تشكيل شدهاست، از تيرماه 1388، با فراخوان تعدادي از زنانِ دادخواه در اعتراض به كشتن و مجروح وزنداني كردن مردمي كه براي حداقل خواست انساني خود به خيابان آمده بودند، در پاركلاله تهران شكل گرفت. اين حركت دادخواهانه، در مسير حركت خود، سه خواست حداقلي و مشخص زير را تعريف كرد:

-  آزادي زندانيان سياسي و عقيدتي،

 لغو مجازات اعدام،

 محاكمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایت‌های صورت گرفته در جمهوري اسلامي.

مبارزات حق طلبانه و مدنی از همان سال‌های اول انقلاب و بهتر است بگوییم قبل از بهمن‌ سال 1357 آغاز شد. تحصن خانواده‌های زندانیان سیاسی در دادگستری تهران در دی سال 57*، با همراهی دکتر هدایت‌الله متین دفتری (عضو کمیته دفاع از حقوق زندانیان سیاسی)، یکی از حرکت‌های موفق و تاثیرگذار بود که نتیجه‌اش منجر به آزادی زندانیان سیاسی شد. پس از کشتار دگراندیشان در زندان و بیرون از زندان، خانواده‌ها شاید جزو اولین کسانی بودند که این مبارزه را در دوران جمهوری اسلامی به روش‌های مختلفی از رفتن به خاوران و دیدار همدیگر و شرکت در مراسم یادبود به طور مستمر در پیش گرفتند و هم‌چنان این مبارزه ادامه دارد. ایستادگی مادران و خانواده‌های خاوران و همراهان، برای پاسخ‌گو کردن حکومت نیز باعث شد که خاوران به عنوان سند جنایت جمهوری اسلامی ثبت شود و این مقاومت و پایداری هم‌چنان به روز در جریان است.
حرکت حق طلبانه فردی و جمعی دیگر خانواده‌های آسیب دیده در طی این سال‌ها نیز همواره در جریان بوده است و ادامه دارد. حرکت اعتراضی و مستمر خانواده‌های کشته شدگان در سال 88 و جمع شدن همراهان‌شان در پارک لاله تهران و جلوی زندان‌ها و دادگاه‌ها نیز از این حرکت‌های موفق بوده است که هم‌چنان به اشکال مختلف ادامه دارد.  
مبارزات مدنی و حق طلبانه زنان، کارگران، معلمان، دانشجویان، اقوام و خانواده‌های زندانیان سیاسی و دگراندیشان، برای کسب حقوق اولیه خود نیز از سال‌ها پیش در جریان بوده است و ادامه دارد.      
حرکت حق طلبانه‌ی نسرین ستوده نیز از جنسِ این حرکت‌هاست و مورد حمایت تعدادی از فعالان حقوق بشر در داخل و خارج از کشور واقع شده است. این وکیل مدافع حقوق بشر، علاوه بر تحمل سه سال زندان به جرمی واهی، برای مدت سه سال نیز از حق کار محروم شد و با تحصن و پایداری جلوی کانون وکلا، حکومت را مجبور به عقب نشینی کرد. وکلای دیگری هم‌چون عبدالفتاح سلطانی و محمد سیف‌زاده که برای دفاع از حقوق شهروندان مبارزه می‌کنند، نیز هم‌اکنون با حکم‌های سنگین در زندان هستند و حتی مرخصی استعلاجی به آن‌ها داده نمی‌شود، زیرا پایداری بر حقِ خود برای وکالتِ مستقل را برگزیده‌اند.  ما به نسرین ستوده و همه‌ی رهراونِ حق طلبی و دادخواهی که بر حقِ خود و دگراندیشان تاکید می‌کنند، درود می‌فرستیم و این پایداری‌ها را ارج می‌نهیم.
ما ضمن تاکید بر سه خواست حداقلی خود، هم‌چنین اعتقاد داريم براي رسيدن به این سه خواست، بايد برای آزادي بيان و انديشه، رفع هر گونه تبعيض و جدايي دين از حكومت نيز تلاش كنيم، زيرا علت اصلي اين بيعدالتی‌ها  را در قوانين آزادي ستيز و تبعيض آميز جمهوري اسلامي می‌دانیم.

ما اطمينان داريم تا زماني كه اين قوانين تغيير نكند و حداقل‌های  دموكراسي در ايران به دست خود مردم پياده نشود، هم‌چنان زنداني سياسي خواهيم داشت و كشتن و محروم کردن انسان‌ها از حقوق‌شان به دليل داشتن انديشه و عملكرد متفاوت و دگراندیشی، مجاز خواهد بود.

باشد تا با ادامه‌ی این مبارزات حق طلبانه و پایداری و پیوستگی هر چه بیشتر، بتوانیم به جای گفتمان مدارا با حکومت، گفتمان دادخواهی و عدالت‌جویی را در جامعه عمق و گسترش دهیم و حق و حقوق پایمال شده‌ی خود را از ستم‌گران باز ستانیم.

مادران پارک لاله ایران
تیرماه 1394  


گفت و گوی منیره برادران با ناصر مهاجر  http://www.bidaran.net/spip.php?article206

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.