۱۳۹۴ آذر ۱۸, چهارشنبه

گزارشی از دیدار مادران پارک لاله با مادر و پدر سعید زینالی


سایت مادران پارک لاله ایران

گزارشی از دیدار مادران پارک لاله با مادر و پدر سعید زینالی


  به روال همیشه و به عنوان بخشی از روند کار دادخواهانه به دیدار خانواده سعید زینالی رفتیم. دانشجویی که در 23 تیر سال 1378، پس از حوادث کوی دانشگاه از منزل و در زمانی کمتر از ده دقیقه در جلوی دیدگان مادر او را بردند و در واقع ربودند و دیگر باز نگردانند و خانواده 16 سال و پنج ماه است که سرگردان به دنبال او به همه جا شکایت برده‌اند و می‌گردند، اما تا به حال هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌اند  و هر یک از ادارات و قوا و نیروهای امنیتی- اطلاعاتی آن‌ها را به بخش دیگری پاس می‌دهند. 

اکرم نقابی، مادر سعید زینالی در طی این سال‌ها همواره فعال و پیگیر، گاهی به تنهایی و گاهی به همراه همسرش ‌هاشم زینالی به دنبال پسرشان بودند و هستند. این مادر و پدر به عنوان اعتراض به عدم پاسخ‌گویی در مورد وضعیت فرزندشان با معترضان جلوی زندان اوین و لاستیک دنا همراه شدند و روز شنبه 30 آبان با تعدادی دیگر از معترضان در جلوی دفتر لاستیک دنا بازداشت شدند. زمانِ بازداشت آقای زینالی از سوار شدن به ماشین امتناع می‌کند و دلیل بازداشت‌اش را می‌پرسد که او را با ضرب و شتم سوار ماشین می‌کنند. ابتدا آن‌ها را به کلانتری ولنجک و بعد به اوین می‌برند، در اوین ماموری می‌گوید:" او را باید به بند 2 الف سپاه و بقیه را به بند 8  ببریم".

این پدر آرام و صبور پس از ناپدید شدن فرزندش به دلیل پیگیری وضعیت پسرش و هم‌چنین به دلیل ایستادگی و مقاومت سعید برای ندادن اطلاعات به بازجویان، پس از ۲۸ سال کار و پرداخت بیمه در وزارت صنایع، در سال 1381 از کار برکنار شد و همان سال بود که تلفنی با سعید صحبت کردند. در آن سال او را یک ماه از کار برکنار و بعد مجبورش کردند که خودش را با مبلغی ناچیز بازخرید کند.  

هاشم زینالی را در طول روند بازجویی تحت فشار قرار دادند و تهدید کردند تا دیگر پیگیر وضعیت فرزندش نباشد. سپاه از او می‌خواست که این خانواده دیگر نگویند سپاه سعید را بازداشت و سر به نیست کرده و پاسخ ما را هم نمی‌دهد، بازجویان می‌گویند 17 سال گذشته است و دیگر قضیه را تمام کنید. هاشم زینالی می‌گوید به آن‌ها گفتم:" خیلی دیر آمده‌اید، بعد از ۱۷ سال می‌خواهید ما چه چیزی را کتمان کنیم؟ این که پسرم را در جلوی چشمان مادر و مادربزرگش از منزل بردید، این که بارها و بارها از همه مجاری قانونی برای یافتن فرزندم به هر دری زده‌ایم و شما ما را به این طرف و آن طرف فرستاده‌اید و هر بار با در بسته مواجه شده‌ایم، حال بعد از این همه سال از ما می‌خواهید که دیگر به دنبال پسرمان نباشیم  ...". آن‌ها می‌گفتند:" تو گفته‌ای که سعید رفته باشگاه و برنگشته، حالا هم‌همین را بگو، پرونده قطور پسرم که گم شده بود آن جا بود و گفتم بگردید اگر من چنین کلمه‌ای گفته‌ام، دیگر ساکت می‌شوم و گشتند و چنین چیزی را پیدا نکردند". آقای زینالی با چه شوری همراه با تاسف از پسرش و شجاعت‌اش می‌گفت:" پسرم خیلی مقاوم و با اراده بود و به احتمال زیاد خیلی شکنجه‌اش کرده‌اند، اطمینان دارم اگر دستش را روی میز گذاشته و دریل کرده و به میز هم بسته باشند، باز حرفی نزده است و معلوم نیست چه بلایی به سرش آورده‌اند که به ما نمی گویند".

روزی که به اسم ملاقات حضوری خانواده را صدا می‌کنند، اکرم نقابی و دخترش بهناز زینالی را هم برای بازجویی چند ساعته می‌برند. اکرم نقابی را به همراه هاشم زینالی و دخترشان بهناز را جدا بازجویی و تهدید می‌کنند. اکرم نقابی می‌گوید:" به آن‌ها گفتم آقا هاشم بیمار است و دخترم نیز شوهر دارد و باید به سر خانه و زندگی‌اش برود و به این کارها کاری ندارند، آن‌ها را آزاد کنید و مرا نگه دارید، من ساکت نمی‌شوم و می‌خواهم بدانم پسرم کجاست"، بهناز زینالی نیز گفته بود:" مادرم تا جواب نگیرد ساکت نمی‌شود، شما بگویید برادرم کجاست و اگر او را کشته‌اید بگویید کجا دفن کرده‌اید، ما دیگر صدای‌مان در نمی‌آید".

هاشم زینالی سه شنبه شب 10 آذر با قید کفالت و فیش حقوق کارمندی رسمی آزاد شد. برای دادن فیش حقوقی نیز بارها آن‌ها و دوستان را اذیت کردند و فیش‌های حقوقی آورده شده را نمی‌پذیرفتند. در مدت زندان نیز وضعیت خیلی بدی داشت و داروهای او را به وی نداده بودند و در سلولی کوچک و بسیار سرد با سه پتوی سربازی او را نگهداری می‌کردند. او می‌گفت:" دایم از سرما به خودم می‌پیچیدم و می‌لرزیدم، شبی تا نزدیک صبح راه رفتم تا گرم شوم و مامور آمد و گفت چرا نمی‌خوابی و گفتم سردم است، وسیله گرمایش را هم که روشن می‌کردند، پنج دقیقه اول باد سرد می‌زد و تا گرم می‌شد آن را خاموش می‌کردند، ولی آن شب خاموش نکردند و کمی گرم شدم". 

در چنین روزهایی در 14 آذر سال 1388، سی نفر از مادران پارک لاله را بازداشت و به وزرا بردند، اکرم نقابی نیز جزو این بازداشت شدگان بود و همگی را در 16 آذر به خاطر خالی کردن زندان‌ها برای معترضان روز دانشجو آزاد کردند. هم‌چنین در 17 تیر سال 1389، اکرم نقابی و دخترش الناز زینالی را بازداشت کردند. آن زمان نیز الناز زینالی تهدید شده بود که مادرش باید از پیگیری وضعیت سعید دست بردارد، پس از آزادی نیز تهدید می‌شد و چندی بعد مجبور شدند به اتفاق برادرش خانه و خانواده را ترک کنند و به خارج از کشور پناهنده شوند. 

درود به شجاعت سعید، یاد و راهش زنده و گرامی است!
و درود به ایستادگی و پایداری این خانواده برای دادخواهی
مادران پارک لاله ایران
18 آذر 1394

۱۳۹۴ آذر ۱۶, دوشنبه

همبستگی برای حقوق بشر در ایران: به مناسبت روز جهانی حقوق بشر و محکومیت جمهوری اسلامی ایران


به مناسبت روز جهانی حقوق بشر و محکومیت جمهوری اسلامی ایران
مردم جهان و مدافعان حقوق بشر، امسال در دهم دسامبر، در ۵۸ امین سالگرد پیدایش پیمان جهانی حقوق بشر، در شرایطی به پیشواز روز جهانی حقوق بشر می روند که حکومتگران اسلامی، مانند سال های گذشته همچنان در رده های بالای لیست کشورهای ناقض حقوق بشر در جهان قرار دارند.
مردم ایران، همانند سال های پیشین از ابتدائی ترین حقوق شهروندی مندرج در اعلامیه حقوق بشر، از قبیل تساوی حقوق زن ومرد، حق آزادی بیان و اندیشه، حق آزادی گویش به زبان مادری، حق کار، امنیت قضائی و اجتماعی، حق اعتصاب و تجمع … محرومند.

جمهوری اسلامی هرگونه حرکت سیاسی، صنفی و مدنی را به شدیدترین وجهی سرکوب می نماید و فعالان جنبش های مدنی و حقوق بشری را دستگیر و به حبس های طولانی مدت محکوم می کند. آز آزادی احزاب و سندیکاهای مستقل کارگری خبری نیست.

احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، در گزارش سالانه خود به سازمان ملل، ضمن ارائه نمونه های فاحشی از نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی، از افزایش تعداد اعدام شدگان در ایران در سال جاری ابراز نگرانی کرده است. او می گوید که درهفت ماه نخست سال جاری حدود ۷۰۰ نفر در ایران اعدام شده اند که در میان آنان زنان و کودکان زیر ۱۸ سال نیز وجود دارند.
در این گزارش آمده است که از نظر درصد تعداد اعدامیان نسبت به جمعیت کشورها، متاسفانه، ایران مقام اول را در دنیا دارد.
همانطوری که متاسفانه، در طی۳۶ سال گذشته، در اثر سیاست های زمامداران حکومت فقاهتی، از نظر فقر، فحشا، مصرف و قاچاق مواد مخدر، ویرانی منابع آبی، نفتی و محیط زیست، ترویج خشونت، تبعیض های دولتی و فرار مغزها وغیره، ایران دارای جایگاهی در رده کشورهای بدنام دارد. گزارشگر سازمان ملل اظهار امیدواری کرده است که با امضای توافق هسته، وضعیت حقوق بشر درایران بهبود پیدا کند!

در روز جهانی حقوق بشر، ما نهادهای حقوق بشر ایرانی لازم می دانیم به اطلاع گزارشگر سازمان ملل و تمامی آزادیخواهان و مدافعان حقوق بشر در سرتاسر دنیا برسانیم که طی دو سال گذشته، در میان گرد و غبار مذاکرات هسته ای، نقض حقوق بشر و اعمال وحشیانه جمهوری اسلامی در ایران به شدت گسترش یافته است.

افزایش روز افزون اعدام ها، قطع اعضای بدن متهمان و صدور احکام ضد بشری توسط قوه قضائیه تحت فرمان مستقیم خامنه ای صورت می گیرد.
به قتل رساندن فعالان مدنی در زندان ها (زهرا کاظمی، ستار بهشتی، افشین اسانلو و شاهرخ زمانی…)، یورش به زندانیان سیاسی و کتک زدن و زخمی کردن آنان (حمله نیروهای امنیتی به بند۳۵۰ اوین) و اعمال فشار بیشتر بر هنرمندان و روزنامه نگاران منتقد، همه بیانگر این واقعیت است که علیرغم نرمش سران حکومت اسلامی در مقابل قدرت های خارجی، در این حکومت و پیشینه سیاهش هیچگونه اراده ای برای رعایت حقوق بشر وجود ندارد.
لذا ما مدافعان حقوق بشر در ایران و خارج از کشور، از همه نیروهای صلح دوست و ملل آزادیخواه درخواست می کنیم که مردم ایران و فعالان جنبش های زنان، کارگران، معلمان، دانشجویان و جوانان را برای دستیابی به حقوق شهروندی مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر همراهی کنند و حکومتگران جمهوری اسلامی را برای ملزم ساختن به رعایت این حقوق تحت فشار قرار دهند.

همبستگی برای حقوق بشر در ایران

امضاء:
۱ - اتحاد برای ایران ـ بلژیک
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان، آرکاداش ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - دالاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن زنان ایرانی - مونترال
۶ - انجمن فرهنگی ایران - سوئیس
۷- انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
۸ - ایران آزاد - کانون دفاع از حقوق بشر، آزادی و دموکراسی – آلمان
۹ - بنیاد اسماعیل خویی
۱۰- پیوندسرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران
۱۱- جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
۱۲- جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا
۱۳- جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ـ شاخه بلژیک
۱۴- حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۵- حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۶- حامیان مادران پارک لاله - لندن
۱۷- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۸- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۹- فدراسیون اروپرس
۲۰- کانون فرهنگ و هنر فرزنو
۲۱- کانؤن مدافعان حقؤق بشر کردستان
۲۲- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۳- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو
۲۴- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۲۵- مادران پارک لاله ایران
۲۶- مادران صلح مونترال
۲۷- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - مونترال
۲۸- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - نیویورک
۲۹- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - لوس انجلس

۱۳۹۴ آذر ۱۰, سه‌شنبه

روز جهانی رفع خشونت علیه زنان در دورتموند- نوامبر۲۰۱۵


روز جهانی رفع خشونت علیه زنان در دورتموند
خشونت علیه زنان، نقض قوانین حقوق بشر است

بیست و پنجم نوامبر برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ توسط سازمان ملل متحد به شکل نمادین به عنوان روز جهانی رفع خشونت علیه زنان، برگزیده شد.
در این روز خواهران مبارز و شجاع دومینیکنی در سال ۱۹۶۰ به دست ماموران دیکتاتور عصر، رافائل تروجیلو بعد از تجاوز و شکنجه بی رحمانه به قتل رسیدند. این سه خواهر به نامهای، پاتری، مینروا و ماریا ترزا میرابل، در منطقه ای اطراف سانتیاگو در جمهوری دومینیکن، همراه با همسران خود در پشتیبانی از گروه (جنبش ۱۴ ژوئن) علیه حکومت دیکتاتوری رافائل تروجیلو مبارزه میکردند.

به این مناسبت و در اعتراض به نقض حقوق زنان در سراسر جهان, فعالان گروه های مختلف زنان مراسمی در شهر دورتموند برگزار کردند. این برنامه در بزرگداشت زنان مبارز و "اکین وان" زن مبارز کردی که در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ به وسیله مقامات امنیتی ترک به طرز وحشتناکی کشته شد اختصاص داده شد.

زنده باد همبستگی جهانی برای رفع خشونت بر زنان 
حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
شنبه ۲۱ نوامبر۲۰۱۵