۱۳۹۰ تیر ۷, سه‌شنبه

صدای مادران عزادار، رنگین‌کمان دادخواهی


صدای مادران عزادار، رنگین‌کمان دادخواهی

شنبه, 03/28/1390 - 18:01

گفت‌و‌گو با فاطمه رضایی از حامیان مادران پارک لاله- دورتموند

پویا عزیزی- حامیان مادران پارک لاله- مادران صلح دورتموند، کنفرانسی را در روز 25 خرداد با هدف بزرگداشت جنبش دموکراسی‌‌خواهی مردم ایران برگزار کردند که همراه با نمایش فیلم و سخنرانی بود.
خدیجه مقدم از فعالان زن ایرانی در این جلسه سخنرانی کرد و به پرسش‌های حاضرین پاسخ گفت. هم چنین فیلم موج سبز به کارگردانی علی صمدی احدی پخش شد.
شبکه حامیان مادران پارک لاله ایران که در بسیاری از شهرهای اروپا و آمریکا در حال فعالیت است، متشکل از گروه‌هایی‌ است که به شکل خودجوش و مستقل برای حمایت از خواسته‌های مادران پارک لاله ایران تلاش می‌کنند.
اکنون نزدیک به دوسال است که این گروه‌ها ضمن برگزاری تجمع‌های هفتگی در میدان مرکزی شهرهای‌شان، کنفرانس‌هایی نیز برگزار می‌کنند و تا به امروز با دیگر گروه‌های ایرانی و خارجی پیوندی عمیق برقرار کرده‌اند.
حامیان مادران پارک لاله-مادران صلح دورتموند( آلمان)، جزو اولین گروه‌هایی هستند که به همراهی و هم‌صدایی با مادران پارک لاله ایرانبرخاستند. به این بهانه با فاطمه رضایی، یکی از بنیانگزاران این گروه گفت‌‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید.


در برنامه یادبود جنبش دموکراسی‌خواهی ایران در دورتموند چه گذشت؟

فاطمه رضایی: برگزاری این برنامه با موفقیت بسیار همراه بود. ما به مناسبت سالگرد جنبش دموکراسی‌خواهی در ایران در شهر دورتموند آلمان، فیلم «موج سبز» به کارگردانی علی صمدی احدیرا نمایش دادیم و خدیجه مقدم از مادران صلح و از بنیانگزاران کمپین یک میلیون امضا و مادران پارک لاله برای حاضران در مراسم سخنرانی کرد.

این برنامه که با همکاری فراکسیون حزب سبزهای آلمان ، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران و حامیان مادران پارک لاله - مادران صلح دورتموند اجرا شد، مورد استقبال شمارزیادی از شهروندان آلمانی و ایرانی قرار گرفت .

برنامه با صحبت نماینده حزب سبزها در مورد جنبش دمکراسی‌خواهی مردم ایران و فشارهای روزافزون بر زندانیان سیاسی آغاز شد. در ادامه خدیجه مقدم درباره جنبش دموکراسی‌خواهی و تاریخچه جنبش زنان و تاثیرات آن‌ها بر یکدیگر، فشارهای مداوم روی زنان فعال و مادران پارک لاله، دستگیری‌های بیش از صدنفر از مادران پارک لاله و حامیان آنان و احکام سنگینی که برای لیلا سیف‌الهی و ژیلا مکوندی صادر شده است، سخن گفت.

نمایش فیلم موج سبز ساخته علی صمدی احدی، که با استفاده از پیام های فیس‌بوک، پیام های توییتر، ویدیو -کلیپ‌های اینترنتیشهروندان خبرنگار ساخته ‌شده‌ است، از دیگر بخش‌های این برنامه بود. این فیلم با مصاحبه‌های مختلف و تصاویری از اعتراض‌های میلیونی و مردمی به دهمین انتخابات مخدوش ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹، به طرز وحشتناکی ما را با سوی دیگر این جنبش آشنا می‌سازد؛با سوی زندان و شکنجه و مرگ و نیستی .

ساختار این فیلم با گفت‌وگوها و روایت‌های دو جوان دانشجوی دختر و پسر، با اشاره به خاطرات آن‌ها از تجمع‌های اعتراضی، زندان و شکنجه‌هایی که دیده‌اند، جلو می‌رود و بیننده را به طرز شگفت‌انگیزی وارد دنیای آنان و امید‌ها و ترس‌هاشان می‌کند و نشان می‌دهد که علی‌رغم همه رنج‌هایی که دیده‌اند، برای رسیدن به آزادی و دمکراسی، حاضرند از همه چیز خود بگذرند.

این برنامه که در یکی از سالن‌های سینما در مرکز شهر دورتموند برگزار شد،مورد استقبال بیش از صد و پنجاه نفر شرکت کننده قرار گرفت .

گروه حامیان مادران پارک لاله در دورتموند چگونه شکل گرفت و چرا شما تصمیم گرفتید که فعالیت‌ خود را بر حمایت از مادران پارک لاله ایران متمرکز کنید؟

بعد از به قتل رسیدن نداآقاسلطان در سال 1388 (2009)، ما هم با تعداد زیادی از دوستان در شهر دورتموند شروع به برگزاری تظاهرات‌های هفتگی و خبررسانی کردیم.خوشبختانه این شکل کار در شهرهای دیگر استان ما به شکل پی‌گیر ادامه پیدا کرد.

فعالیت‌های مداوم و سرسختانه «مادران پارک لاله ایران» در پافشاری بر خواسته‌های‌شان، ما را بر آن داشت که رسماً گروه حامیان مادران عزادار ایران - مادران صلح دورتموند را تشکیل دهیم، که البته این گروه مختص مادران نیست و تعداد زیادی از آقایان نیز از همراهان و یاران همیشگی ما هستند .

حامیان مادران پارک لاله در دورتموند تاکنون چه برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند و سطح و وسعت این برنامه‌ها چگونه بوده است؟

از فعالیت‌های حامیان مادران پارک لاله در دورتموند علاوه بر برگزاری اکسیون‌های هفتگی می‌توان به این‌ها اشاره کرد: جمع‌آوری امضا علیه احکام اعدام، تلاش برای فرستادن یک هیئت از سوی سازمان ملل به ایران برای رسیدگی به شرایط زندانیان سیاسی، برگزاری و تدارک تظاهرات مشترک با گروه‌های دیگر در شهر کلن و تحصن و تظاهرات هفتگی در دانشگاه بوخوم به همراهی آن‌ها.

برگزاری چندین برنامه و سخنرانی در مقر سازمان ملل در ژنو برای افشاگری نقض حقوق بشر در ایران همراه با حامیان دیگر و همچنینشرکت در چند مراسم در ایتالیا از دیگر برنامه‌های این گروه است: شرکت در افتتاحیه میدان زن تهرانی در جنوا- ایتالیا در کنار خانم عبادی،مادران سیاهپوش ایتالیا، مادران میدان مایو و حامیان مادران پارک لاله با برگزاری اکسیون‌های مختلف؛شرکت در نمایشگاه کتاب در سی‌ینا- ایتالیا (خواهران مقاوم )؛ و سخنرانی راجع به مادران پارک لاله، همراه با برگزاری اکسیون یک چهره برای حقوق بشر در ایران با مادران ایتالیا.
به‌طور کلی یکی از اهداف ما ایجاد روحیه همکاری بین گروه‌ها و نهادهای مختلف است. با تلاش در برگزاری برنامه‌های مشترک در این راه قدم بر می‌داریم .

حیطه همکاری شما به عنوان حامیان مادران پارک لاله ایران با نهاد‌ها و سازمان‌های آلمانی یا بین‌المللی چقدر و چگونه است؟

خوشبختانه در این زمینه با استفاده از سابقه طولانی فعالیت با گروه‌های آلمانی، فعالیت در کنار شورای خارجی‌های شهر دورتموند و ارتباط دائم با اداره زنان این شهر، ما تا به‌حال ارتباطات گسترده و خوبی با نهادها و سازمان‌های آلمانی داشته‌ایم. با گروه های فعال زنان و غیر آلمانی هم رابطه تنگاتنگی داریم.

ارتباط و همکاری مستقیم ما با فراکسیون حزب سبزهای آلمان در جلب حمایت آنان از مادران، یکی از موفقیت‌های ما در دورتموند است، تا جایی که در مراسم مختلفی که دارند، از ما دعوت به سخنرانی می‌کنند. این برای افشاگری و خبررسانی در محیط آلمانی برای ما بسیار ارزشمند بوده است .
تعداد زیادی نامه رسمی به مسئولان حزب سبزها برای حمایت از مادران و پناهجویان نوشته‌ایم که همیشه جواب‌های مثبت و رسمی از مسئولان دریافت کرده است.

اعتراض‌های هفتگی مادران عزادار دورتموند چگونه برگزار می‌
‌شود؟
برنامه‌های هفتگی ما با برپایی نمایشگاه عکس از جانباختگان، زندانیان و مادران، جمع‌آوری امضا علیه اعدام برای فرستادن هیئت ویژه به ایران، پخش اعلامیه‌های مختلف به زبان آلمانی، گفت‌وگو با مردم برای خبررسانی، مصاحبه‌های رادیویی و تلویزیونی با هدف افشاگری است.

برآیند فعالیت‌های حامیان مادران عزادار در سال‌های گذشته را چطور
می‌بینید؟ آیا آن‌ها را در بیان خواسته‌های‌شان موفق می‌دانید؟
با در نظر گرفتن این فرضیه که در این جهان هستی، همه‌چیز نسبی است، می‌توانم بگویم :همه گروه‌ها در حد توان خود کار کرده‌اند و من به سهم خود از همه حامیان بسیار سپاسگزار هستم ولی فکر می‌کنم هرکدام از ما با ایده‌های تازه و حرکت‌های تازه‌تر شاید بتوانیم، تاثیرات بیشتری در رساندن صدای دادخواهی مادران به مردم جهان داشته باشیم .

ایرانیان خارج از کشور برای حمایت از مادران عزادار ایران چه باید کنند و شما از آن‌ها چه می‌خواهید؟

صدای مادران باشند:
صدای عشق و شور به هستی
صدای رنگین‌کمان دادخواهی
صدای مادران رنج‌دیده ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر