نامه سرگشاده
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
به آن دسته اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
که به تمدید ماموریت احمد شهید رای مثبت ندادند
فروردین ۱۳۹۵- آوریل۲۰۱۶
عضو محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد،
"شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران" از آرای منفی و یا ممتنع اخیر شما در باره ادامه ماموریت آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، بسیار متاسف است. البته جای بسیار خوشبختی است که اکثریت همتایان شما، با آگاهی از وضعیت ناهنجار و نقض آشکار حقوق بشر در ایران و با وجدان های بیدار خود، در کمال بی طرفی، با رای های مثبت خود، ماموریت ایشان را لازم دانسته و بار دیگر تمدید کردند.
شما به عنوان اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، فارغ از هر گونه چشمداشت سیاسی و اقتصادی، مسئول پیگیری وضعیت حقوق بشر در همه کشور‌های جهان هستید. شما هم چون داوران، نظاره‌گر عملکردهای دولت‌ها با شهروندان خود می باشید. اما به نظر همه مبارزان و مدافعان نهادهای حقوق بشری در ایران، شناخت و رای شما در مورد نقض آشکار پیمان جهانی حقوق بشر در ایران نادرست و غیرقابل قبول بود.
فعالیت‌های خستگی ناپذیر دکتر احمد شهید برای احقاق حقوق شهروندی ایرانیان، از زمان انتخاب در این مسند در سال ۲۰۱۱، پیوسته با مخالفت جمهوری اسلامی مواجه شده است و تا کنون، کوشش‌های ایشان برای سفر به ایران بی نتیجه مانده است. ای کاش، شما از خود می پرسیدید که اگر جمهوری اسلامی ایران واقعا حقوق شهروندی آحاد ملت ایران را رعایت می‌کند، چرا از سفر دکتر شهید واهمه دارد و به او روادید نمی دهد؟
همانطوریکه اطلاع دارید حقوق بشر در حوزه های زیر در اسفناکترین شرایط قرار دارد.
اعدام ها
بنا بر آخرین گزارش کارزار لغو گام به گام اعدام (لگام) در سال ۲۰۱۵، جمهوری اسلامی ایران به طور متوسط در هر روز ۲ تا ٣ نفر را به دار آویخته است. ۹۶۹ نفر در سال ۲۰۱۵، در ایران اعدام شده اند که این تعداد نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایشی ۴۹ در صدی داشته است.
آزادی بیان و اندیشه
آزادی بیان و اندیشه و دسترسی به اطلاعات به شدت محدود است. « گزارشگران بدون مرز »، ایران را دشمن شماره یک مطبوعات نامیده است. ایران کشوریست که یک یادداشت در فیسبوک، می تواند افراد را راهی سال ها زندان کند یا به مرگ شان منجر شود.
انتخابات در ایران
با وجودی که انتخابات در ایران برگزار میگردد، اما هیچ وقت آزاد و عادلانه نبوده است. هر کسی نمی‌تواند کاندیدا شود، آنان از طرف یک نهاد غیر منتخب تائید و یا سلب صلاحیت میشوند. دو تن از کسانی که در سال ۱۳۸۹برای ریاست جمهوری در ایران شرکت کرده بودند، پس از ۵ سال، همچنان در حصر خانگی هستند.
اقلیت های مذهبی
بهائیان در ایران هیچ گونه حقوقی ندارند و بسیاری از رهبران آنها در زندان میباشند. مسلمانان اهل تسنن اجازه داشتن یک مسجد در تهران را ندارند. هزاران مسیحی و یهودی، به خاطر فشار مجبور به ترک وطن شده اند. طبق قانون شرع جمهورى اسلامى شهروندان مسلمان ايران در صورت تغيير دين با مجازات مرگ مواجه خواهند شد.
حقوق زنان
در قوانین جمهوری اسلامی ایران، زنان و مردان از حقوق مساوی برخوردار نیستند و نقض گسترده و روزمره حقوق زنان به اشکال مختلف دیده می شود و تناقص آن با استانداردهای بین المللی کاملا مشهود است.
زنان در ایران مجبور به پوشیدن حجاب، در ملاء عام میباشند. در ایران زنان حتی از تماشای ورزش مردانه در ورزشگاه محروم اند و علاوه بر این، زنان متاهل نمی توانند بدون اجازه همسر خود سفر کنند.
زندانیان سیاسی و عقیدتی
جمهوری اسلامی زمانی که به زندانی کردن افراد می‌رسد هیچ گونه تبعیض را قبول ندارد. از فعالان حقوق بشر گرفته تا فعالان حقوق زنان، از فعالان حقوق حیوانات گرفته تا وکلا، از روز نامه نگاران تا فعالان کارگری از اقلیت‌های مذهبی و قومی تا هنرمندان.
خواهشمندیم به لینک های زیر رجوع کرده و آن را ببینید.
اتحادیه های کارگری، معلمان و حقوق آنان
طبق گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، کارگران و معلمان ایرانی از بسیاری از حقوق اساسی خود چه تحت قانون کار ایران و چه در عمل محروم هستند.
عضو محترم،
همچنان که در گزارش بالا ملاحظه می‌کنید، جمهوری اسلامی ایران کارنامه خوبی در زمینه رعایت حقوق بشر ندارد و شما به عنوان یکی از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، امکان دادن رای مثبت را سال آینده خواهید داشت. امید ما این است که اشتباه گذشته خود را تکرار نکنید.
با احترام و به امید آن روز
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضا
کنندگان:
۱ - انجمن
همبستگی ایرانیان - دالاس
۲ - انجمن
جمهوریخواهان ایران - پاریس
۳ - انجمن
جمهوریخواهان ایران - واشنگتن
دی سی
۴ - انجمن
حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
۵ - بنیاد
اسماعیل خویی
۶ - پیوندسرای
نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار
دمکرات ایران
۷ - جامعه
دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد
۸ - حامیان
مادران پارک لاله - دورتموند
۹
- حامیان
مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۰- حامیان
مادران پارک لاله - لندن
۱۱- حامیان
مادران پارک لاله - فرزنو
۱۲- شبکه
همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۳- فدراسیون
اروپرس
۱۴- کمیته
مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۵- كمپين
دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۱۶- مادران
صلح مونترال
۱۷- همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در
ایران - مونترال
۱۸- همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در
ایران - نیویورک
۱۹- همبستگی
برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - لوس
آنجلس
*******************************************************
From: Solidarity
Network for Human Rights in Iran
To: Member
states of the Human Rights Council of the United Nations
Subject: Vote to extend the
mandate of Dr. Ahmed Shaheed, UN Special Rapporteur on the Situation
of Human Rights in the Islamic Republic of Iran
Date: April 15, 2016
Honorable
Member states,
We,
the undersigned, the “Solidarity
Network for Human Rights in Iran”
are quite disheartened by your countries decision to either oppose or
abstain to vote for the extension of Dr. Ahmeh Shaheed’s mandate to
monitor and report to the United Nations on the situation of human
rights in our country, Iran.
As
a member of this important body, you are beholden to forego any
political and or economic gains and to monitor, decide and vote on
the real situation of a country when it comes to their action towards
it citizens. Unfortunately this time you decided to cast the wrong
vote.
Since
his election to this post in 2011, Dr. Shaheed has worked
relentlessly for the right of the citizens in Iran, although the
Islamic Republic of Iran has continuously refused him entry to the
country. We ask you this question. If the Islamic Republic of Iran
truly respects the rights of its citizens, why Dr. Shaheed has been
unable to go there?
Executions
Iran
is number one in executions per capita in the world. According to
their yearly report on the executions in Iran, Step-by-Step Campaign
to Stop Death Penalty in Iran (LEGAM), on average, Iran has executed
2 to 3 people totaling 969 executions.
Freedom
of Press and Thought
Freedom
of expression and access to information remain severely limited both
online and offline. Reporters Without Borders (RSF) has labled Iran
public enemy number one when it comes to free media in the world.
It’s the kind of place where even a Facebook post could land
someone in jail.
Elections
in Iran
Although
Iran has staged elections in its 37 year history, they have far from
fair and free elections. Not everyone can become candidates and
those who can, are vetted by an un-elected body that is hand- picked
by the leader of the Islamic Republic. 5 years later, candidates who
ran for Presidential election remain under house arrest.
Religious
Minorities
People
of Bahai faith are continuously harassed and many of their leaders,
some as old as 70 years old, are in prison. Believers of Sunni
branch of Islam are not allowed to have their own official mosque in
Tehran, Iran. Thousands of Christians and Jews have been forced to
leave Iran. According to Islamic law, any Muslims converting to
other religion will face blasphemy charges punishable to death.
Women’s
Rights
Women’s
rights are severely restricted in Iran, to the point where women are
even forbidden from watching men’s sports in stadiums. Women in
Iran are forced to wear the hijab, the headscarf worn by some Muslim
women, in public. Moreover, married women can’t even leave the
country without their husband’s permission.
Political
Prisoners and Prisoners of Conscience
Islamic
Republic of Iran discriminates against no one when it comes to
political prisoners and prisoners of Conscience. From Human Rights
Activists to women’s rights activists, Animal rights activists to
lawyers from Journalists to Labor Leaders and religious to Ethnic
minorities and Artists are in prison today. We highly recommend,
taking a few minutes of your time and watching this link
http://ipa.united4iran.org/en/
Trade
Unions and Worker’s Rights
According
to International Campaign for Human rights in Iran, Iranian workers
and teachers are denied many protections of basic worker’s rights,
as defined and articulated under longstanding international labor
standards. Iranian workers are deprived of such fundamental rights
both under Iranian labor law and in practice.
Honorable
Members,
As
you can see from above report, Iran’s report card on the human
rights situation is abysmal. As a member of the UN body responsible
for human rights, many of you will have more opportunity to cast a
vote of Dr. Shaheed’s future.
We
hope you would reconsider and cast a positive vote to his continued
work when the next time arrives.
With
Respect,
The
Signatories Below:
Solidarity
Society of Iranians – Dallas, Texas
Society
of Iranian Republicans – Paris, France
Association
of Washington DC Iranians for a Republic
Society
for Human Rights and Democracy for Iran – Hamburg, Germany
Esmail
Khoi Foundation
Union
of Iranian Secular Democrat Poets and Artists
Society
for Defence of Human Rights and Democracy in Iran – Sweden
Independent
Committee against Iranian People – Paris, France
Supporters
of Mothers of Laleh Park – Dartmouth, Germany
Supporters
of Mothers of Laleh Park – Hamburg, Germany
Supporters of
Mothers of Laleh Park – London, England
Supporters of Mothers of
Laleh Park – Fresno, USA
National Solidarity Network – Fresno,
USA
EuroPerse
Federation
Campaign
to defend political and civic Prisoners
Mothers of Peace –
Montreal, Canada
USRHR - Montreal, Canada
USRHR – New York,
USA
USRHR – Los Angeles, USA
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر