برای آزادی فوری و بدون قید و شرط حکیمیه شکری و ندا مستقیمی

حکیمیه شکری که زنی پرتلاش بود و برای تسلی دل مادران و فرزندانی که داغدار بودند می کوشید، اکنون دربند است. او با تمام انرژی برای خوشحالی خانواده های داغدار کوشید. آیا جرم است که تسلی بازماندگان داغداران باشی؟ آیا جرم است که در سالگرد تولد جوانی که با خودروی دزدیده شده نیروی انتظامی! جان داده شرکت کنی و بر مزارش حضور پیدا کنی؟

ندا مستقیمی مادر جوانی ست که حتی اتهام های وارده توسط وزارت اطلاعات علیه حکیمیه را هم ندارد وتنها گناه او این است که در روز تولد امیر ارشد به بهشت زهرا رفته بود.در طول سال های بعد از انقلاب، بهشت زهرا مامن بسیاری از خانواده های ایرانی شد که فرزند و خانواده و اقوام خود رابه طرق گوناگون از دست داده اند و عزیزان شان در آنجا آرمیده اند. اما دریغ که حاکمان اسلامی حتی رفتن به بهشت زهرا را هم برای مردم ایران ممنوع کرده اند.

شما ای آقایان !

به ما بگویید که در لحظه های سخت و بحرانی زندگی به کجا پناه ببریم که سر از بند 209 اوین در نیاوریم؟ درجایی که پدران و مادران جان باختگان را به جای دل جویی به زندان می افکنید و با اتهامات واهی مجرم می شناسید و با وثیقه های سنگین تا تشکیل دادگاه آنها را آزاد می کنید.

آیا این وثیقه های سنگین می تواند جلودار فریاد آنها برای مجازات عاملان این گونه حوادث خونین و دردناک باشد. آیا زندان بازداشت و وثیقه های سنگین و اعدام می تواند جلودار دادخواهی باشد؟ اگر این گونه بود در طول 32سال صدایی برای اعتراض و آزادی خواهی برنمی خاست.

پدررامین رمضانی جوانی که در روز 25خرداد به دست (به قول شما) عناصر خودسر کشته شد درحالی که سرباز بود و برای کشورش و حکومت شما خدمت می کرد و باید یاور پدر و مادرش می شد و امروز زیر خروارها خاک خفته را به زندان برده اید و بعد از 18روز از خانواده اش وثقیه 200 میلیونی طلب می کنید که چرا سر خاک جوان برومندش رفته تا لحظاتی با او خلوت کند و عقده ها و بغض فروخورده را خالی کند و بعد از مادر امیر تاجمیری که او نیز به همین ترتیب فرزندش را از دست داده دلجویی کند. آیا می خواهید روزی برسد که همه ایرانیان یک پرونده دراوین داشته باشند؟

یکبار دیگر با شما اتمام حجت می کنیم که به خواست های ما توجه کنید و دستگیری حامیان خانواده های داغدار را به پایان برسانید زیرا ما همان زنانی هستیم که در پشت جبهه به همراه فرزندان دلیر خود مشت بر دهان صدام کوبیدیم، پس بیش از این ما را خشمگین نکنید.

**************

حال لحظه ای با خود بیاندیشید که حرکت ما مادران پارک لاله نه تنها خدشه ای برای امنیت ملی نبوده بلکه باعث آرامش خانواده های داغدار در روزها و ماه های پرالتهاب بوده است. ما مادران پارک لاله ضمن محکوم کردن تمامی کشتارهای32سال اخیر و دستگیری و بازداشت های خودسرانه عزیزانمان یک بار دیگر بر خواسته های قانونی خود مصرانه پای می فشاریم.

1-لغو مجازات اعدام
2-آزای بدون قید و شرط کلیه زندانیان عقیدتی و سیاسی
3-دستگیری و مجازات آمرین و عاملین کشتارهای 32سال اخیر.

مادران پارک لاله ( مادران عزادار )6 دیماه 89